Vinnan og verkalýðurinn - 15.09.1955, Qupperneq 9

verzlunarsamtaka verkamanna hefur verið og er óslitin baráttusaga
við harðvítugt verzlunarvald, er neytir allra þeirra vopna, sem
fjármagn og þjóðfélagsvöld fá veitt, til að knésetja kaupfélög alþýð-
unnar, ekki aðeins efnahagslegra, heldur líka andlegra vopna.
Þetta sannar ekkert betur en saga Kaupfélags Reykjavíkur og
nágrennis frá fyrstu tíð, en þó kannski einna greinilegast árásirnar
á KRON um þessar mundir, af því tilefni að s.l. ár hefur orðið nokkur
reksturshalli á fyrirtækinu í fyrsta sinni í sögu þess, halli, sem að
mestu leyti stendur í sambandi við eina búð félagsins og sem stjórn
þess hefur látið fram fara opinbera rannsókn á. Árásirnar nú á
þessi verzlunarsamtök verkalýðsins í höfuðstað landsins sýna bezt
að stéttarandstæðingurinn veit vel hvílíkur öldubrjótur Kron hefur
verið og er öllum neytendum gegn dýrtíðarárásunum. Og honum er
Ijóst að í þessum fjölmennu verzlunarsamtökum á alþýða höfuðstað-
arins miklu að tapa og mikið að verja. •— Þetta verður alþýðan einnig
að gera sér ljóst. -—•
Það er ekki nýtt að á bátinn gefi í þeim þunga róðri, sem kaup-
félög verkafólksins hafa mátt eiga, ung og févana gegn auðugum
stéttarandstæðingi og máttarvöldum þjóðfélagsins. — Það er
mikill vandi að leiða samtök, sem við slíkar aðstæður eiga að stríða.
Og það eru miklar kröfur, sem gera ber til forystumanna undir svona
kringumstæðum: kröfur um markvísi, aðlögunarhæfni, hagsýni, ná-
kvæmni, dugnað og hæfileikann til að læra af allri reynzlu o. s. frv.
En engin stjórn fjöldasamtaka er svo vel mennt að hún geti
unn:ð sitt ætlunarverk, nema f jöldinn geri einnig sitt. Alþýða Reykja-
víkur verður að gera. sér ljóst á almennari mælikvarða en nokkru
sinni fyrr að KRON hefur verið og er, næst verkalýðssamtökunum,
sterkasta stéttarlega baráttutækið gegn dýrtíðinni og að örlög þess
liggja framar öllu í höndum verkafólks og alþýðu bæjarins. — Al-
þýðan sem stétt verður að vakna til skilnings á því, að því meira
og almennar sem hún fylkir liði um verzlunarsamtök sín, því minna
þarf að leggja á vöruna til að standa undir nauðsynlegum kostn. og
þeim mun lægra vöruverð, ekki aðeins hjá kaupfélaginu heldur líka
hjá öðrum verzlunum. Alþýðan verður að gera sér almennt grein fyrir
þeim sannindum, að bjóði aðrar verzlanir lágt verð þá er það kaup-
félagi hennar að þakka.
Fögnuður verkalýðsandstæðinga og dýrtíðarbruggara yfir óför-
um verzlunarsamtaka fólksins mætti sannarlega reynast ótímabær
og ástæðulaus. Það hefir fyrr blásið öndvert í hagsmunabaráttu fólks-
ins og alltaf miðað í áttina samt. Og svo mun verða að þessu sinni.
Nú, þegar fjárplógsöfl hyggjast slá tvær flugur í sama höggi:
VINNAN og verkalýðurinn
135