Bergmál - 01.04.1954, Blaðsíða 5

Bergmál - 01.04.1954, Blaðsíða 5
KÍNVERSKT ÆFINTÝRX: NÆTURGREIÐI Smásaga eftir Li Fu-yen. (Li Fu-yen var uppi á fyrri helm- ingi nítjándu aldar, en margar af sög- um hans lifa þó enn þann dag í dag. Sögur hans einkennast af mjög ó- venjulegu, kynlegu hugmyndaflugi. Nýskeð var lesin í útvarpið smásaga eftir þennan höfund, hét hún: „Mað- urinn, sem varð að fiski“). Þegar Li Tsing, hinn mikli hershöfðingi, var ungur að ár- um, og þá enn óþekktur, fór hann oft til veiða í Huo-fjöllun- um. íbúarnir þarnar í fjallahér- uðunum kynntiist honum því nokkuð og þar sem hann var hár og karlmannlegur og fríður maður, en auk þess vingjarn- legur í viðmóti við alla, þá geðj- aðist fólkinu líka vel að honum. Á veiðiferðum sínum kom hann oft í eitt þorpanna og fékk sér þar ýmist árbít eða kvöldverð. Gömul kona í þorpinu sá honum jafnan fyrir fæði og húsaskjóli er hann varð svo síð- búinn, að hann náði ekki til borgarinnar að kvöldi. Þessi gamla kona var vel efnum búin og tók aldrei við greiðslu frá honum fyrir þann beina, sem hún lét honum í té. Hún hafði alltaf reiðubúinn heitan kvöld- verð og ágætt rúm handa Li Tsing og urðu þau hinir mestu mátar. Dag nokkurn er Li var á veið- um kom hann auga á hjörð dá- dýra og veitti hann hjörðinni eftirför. Hann var góður reið- maður og bar hann því hratt yf- ir dali og fjallshryggi. Öðru hverju fylgdi hann götuslóðum eftir geitur yfir fjallshryggi til að stytta sér leið og í trausti þess að komast á slóð dádýranna aftur. En að lokum fór svo að hann tapaði af slóðinni. Hann var þá staddur á fjallsöxl nokk- urri hárri og vissi að hann myndi þaðan sjá hvaða hreyf- ingu sem væri, sem ekki væri lengra burtu en um hálfan kíló- meter, og hann var of mikill veiðimaður til þess að gefast upp þrátt fyrir það að hann sæi ekkert til dýranna. Hann hélt því áfram förinni 3
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.