Bergmál - 01.04.1954, Blaðsíða 27

Bergmál - 01.04.1954, Blaðsíða 27
1 95 4 ------------------------■ „Já, auðvitað,“ svaraði hún, dálítið óþolinmóð. „Hann ' mun gefa mér gim- steininn, og svo gef ég yður hann.“ „Hvað heitið þér, ungfrú góð,“ spurði Hawke mjög lágt. — Unga stúlkan hnyklaði brýnn- ar. „Ég man ekki hvað Melvina Mac Gregor vildi að ég kallaði mig. En ég man það, að ég mátti alls ekki segja að ég heiti í raun og veru Patma, prinsessa af Ormuz.“ Hawke svipaðist um í skyndi og sá, að til allrar hamingju var enginn á ferli. Hann hló lágt en glaðlega og gerði sér vel ljóst hvers virði þessar fréttir voru. „Nei, ungfrú góð,“ sagði hann, „Það megið þér alls ekki segja nokkrum öðrum. Það er alveg áreiðanlegt.“ KONUR TIL SÖLU Það varð uppi fótur og fit er Brasiliano kom til heimahafnar með ránsfeng sinn, — einkum er það vitnaðist, að margar ung- ar stúlkur væru innanborðs. Spitfire fann til afbrýðisemi í fyrsta skipti á æfinni er hún frétti að Hawke hefði bjargað lífi hinnar fegurstu af þeim öll- ------------------ Bergmál um, og ekki bætti það úr skák, að hann gerði enga tilraun til að ná tali af henni, eða heilsa upp á hana eftir útivistina. Af tilvilj- un komst hún þó að því, að Brasiliano hafði að yfirlögðu ráði komið í veg fyrir það, að stýrimaður hans næði fundi hennar með því að krefjast þess að hann héldi kyrru fyrir um borð og gerði nákvæma skýrslu yfir allt herfangið, sem þeir höfðu tekið í indverska skipinu. Hawke varð því í raun og veru feginn, að fá þá hvíld, sem þetta starf veitti honum. Skipið var mannlaust og hann hafði því gott næði til að skipuleggja í huganum þau störf, sem hann hugðist framkvæma á næstunni. Við þessar ráðagerðir naut hann aðstoðar félaga sinna Jones og Harris, því að þeim hafði á ein- hvern hátt tekizt að útvega sér atvinnu við að mála skipið að utan, og renndu sér í hengistól- um sínum niður með skipshlið- inni og töluðu á þann hátt við Hawke gegnum gluggann á ká- etu hans. „Við höfum náð nákvæmu af- riti af uppdrættinum á meðan þér voruð fjarverandi, herra Hawkes,“ hvíslaði Harris í flýti, „og við munum nú nákvæmlega staðsetningu allra fallbyssanna. 25
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Bergmál

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Bergmál
https://timarit.is/publication/1971

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.