Bergmál - 01.04.1954, Qupperneq 5

KÍNVERSKT ÆFINTÝRX:
NÆTURGREIÐI
Smásaga eftir Li Fu-yen.
(Li Fu-yen var uppi á fyrri helm-
ingi nítjándu aldar, en margar af sög-
um hans lifa þó enn þann dag í dag.
Sögur hans einkennast af mjög ó-
venjulegu, kynlegu hugmyndaflugi.
Nýskeð var lesin í útvarpið smásaga
eftir þennan höfund, hét hún: „Mað-
urinn, sem varð að fiski“).
Þegar Li Tsing, hinn mikli
hershöfðingi, var ungur að ár-
um, og þá enn óþekktur, fór
hann oft til veiða í Huo-fjöllun-
um. íbúarnir þarnar í fjallahér-
uðunum kynntiist honum því
nokkuð og þar sem hann var
hár og karlmannlegur og fríður
maður, en auk þess vingjarn-
legur í viðmóti við alla, þá geðj-
aðist fólkinu líka vel að honum.
Á veiðiferðum sínum kom hann
oft í eitt þorpanna og fékk sér
þar ýmist árbít eða kvöldverð.
Gömul kona í þorpinu sá
honum jafnan fyrir fæði og
húsaskjóli er hann varð svo síð-
búinn, að hann náði ekki til
borgarinnar að kvöldi. Þessi
gamla kona var vel efnum búin
og tók aldrei við greiðslu frá
honum fyrir þann beina, sem
hún lét honum í té. Hún hafði
alltaf reiðubúinn heitan kvöld-
verð og ágætt rúm handa Li
Tsing og urðu þau hinir mestu
mátar.
Dag nokkurn er Li var á veið-
um kom hann auga á hjörð dá-
dýra og veitti hann hjörðinni
eftirför. Hann var góður reið-
maður og bar hann því hratt yf-
ir dali og fjallshryggi. Öðru
hverju fylgdi hann götuslóðum
eftir geitur yfir fjallshryggi til
að stytta sér leið og í trausti
þess að komast á slóð dádýranna
aftur. En að lokum fór svo að
hann tapaði af slóðinni. Hann
var þá staddur á fjallsöxl nokk-
urri hárri og vissi að hann
myndi þaðan sjá hvaða hreyf-
ingu sem væri, sem ekki væri
lengra burtu en um hálfan kíló-
meter, og hann var of mikill
veiðimaður til þess að gefast
upp þrátt fyrir það að hann sæi
ekkert til dýranna.
Hann hélt því áfram förinni
3