Bergmál - 01.04.1954, Side 49
1 954 ------------------------
innilega yfir og hlakka mjög
mikið til væntanlegrar fjölgun-
ar í fjölskyldunni. Húsmaður
(Boyen) eins vina minna bauð
mér einu sinni að gefa mér
mynd af fjölskyldu sinni í ein-
um hóp, strax og nýi erfinginn,
sem í vændum var, hefði bæzt
í hópinn. Þessi húsmaður var
einn þeirra, sem fannst að ein
eiginkona væri nóg. Hún hafði
kostað 75.000 C. F. A. franka =
rúmar 7 þúsund krónur (ísl.).
Og ef að hann skyldi hafa ráð
á meiru, þá myndi hann fremur
hallast að því að spara saman
fyrir — einni kú.
Á Gullströndinni kostar'
„venjuleg“ eiginkona aðeins 60
sterlingspund, eða því sem næst
(ísl. kr. 2800.00).
Bílstjóri nokkur átti þrjár
konur og hann var ánægður
með þær allar. Hann var reynd-
ar hinn eini, sem ég heyrði
minnast á afbrýðisemi meðal
eiginkvenna sinna innbyrðis.
Annars er gengið út frá því sém
sjálfsögðu, að karlmaðurinn sé
herra og húsbóndi og það sem
hann gerir er rétt og eðlilegt. En
þessi bílstjóri, sem var meðal
hinna hæst launuðustu Afríku-
manna — og auk þess ættgöfug-
ur — gat ekki látið konur sínar
búa í sama húsinu. Þær bjuggii
------------------ Bergmál
hver á sínum stað og höfðu
hann eina viku í senn, hver
þeirra, á þriggja vikna fresti.
Hann var hinn ánægðasti með
þetta fyrirkomulag og fannst að
þær væru vel þess virði, sem
hann hafði gefið fyrir þær. En
samt vildi hann gjarnan skipta á
einni þeirra fyrir geit. En geit
og konu er vel hægt að hafa í
sama húsinu.
Oft kvaldist ég af forvitni og
langaði til að spyrja um ástalíf
hjóna, er ég sá alla fjölskylduna
fara inn í hús sitt um háttatíma,
hús, sem oft var aðeins eitt ein-
asta herbergi og þar sem eitt eða
fleiri húsdýr voru oft á tíðum
hýst ásamt fjölskyldunni. Öll-
um gluggum og dyrum var
vandlega lokað undir nóttina.
Ekki veit ég hversu margir kom-
ast að venju fyrir í þessum hús-
um. En margir eru það. Hvar
og á hvern hátt er svo ástalíf
hjóna? Ekki veit ég það með
vissu, en mér hefir verið sagt
að ástalíf Afríkumannsins sé
því sem næst aðeins líffræðileg
athöfn, án andlegrar samstill-
ingar og geti því samlíf átt sér
stað næstum opinberlega. Lífs-
hættir Afríkumanna og Evrópu-
manna eru mjög ólíkir — ekkf
hvað sízt í ástamálum.
Meira í næstu I.eftum.
47