Skógræktarritið - 15.10.2020, Side 69

SKÓGRÆKTARRITIÐ 2020 69
eða umsjónarmenn tjaldsvæðisins gætu
tekið við keflinu. ,,Ég ætla að hitta sveitar-
stjórnarfulltrúa og sveitarstjórann í spjalli
um þetta af því að svona svæði er ekki
skemmtilegt til lengdar nema því sé sinnt
og ég held að hlutverk Skógræktarfélagsins
eigi frekar að vera að fá ný lönd og taka til
hendinni þar.“
Á níunda áratugnum gáfu systkinin
Gísli og Þórdís Magnúsarbörn á Saurum
í Miðfirði Skógræktarfélagi Íslands
jörðina Saura í því skyni að á henni yrði
ræktaður skógur. Gerður var samningur
milli Skógræktarfélags Íslands og
Skógræktarfélag Vestur-Húnvetninga um
að félagið yfirtæki jörðina, greiddi af henni
skatta og skyldur og hefði af henni þær
tekjur sem hún gefur. Fyrsta spildan sem
tekin var til ræktunar á Saurum árið 1991
fékk nafnið Dísulundur til heiðurs Þórdísi.
,,Það var svolítið stór biti að ætla að planta
í þetta enda voru félagar ekki nema 30-40
þannig að þá samdi ég við nokkur félög,
fengum við styrk úr Landgræðslusjóði
þannig að við tókum smátörn, grisjuðum
og kurluðum og lögðum í stíga. Síðan hefur
lítið gerst. Í vor og sumar höfum við verið
að laga göngustíga og saga niður brotin
tré eftir síðasta vetur en hann var erfiður
og mikill snjór kom í skóginn. Við fengum
styrk frá Landgræðslusjóði til stígagerðar
bæði í Kirkjuhvammi og að Saurum í ár og
það er forsenda þess að eitthvað er hægt að
gera,“ segir Þorvaldur sem hefur mikið velt
fyrir sér framtíðartilhögun þessa vinsæla
útivistarskógar í Kirkjuhvammi. ,,Við í
Skógræktarfélaginu fengum þetta land
til afnota til að planta í það en við eigum
ekki landið og viljum í sjálfu sér ekki eiga
það. Eitt af því sem ég hef verið að velta
svolítið vöngum yfir er að nú þegar það er
búið að planta í þetta og landið er notað
sem útivistarsvæði og fyrir gesti tjaldsvæð-
isins, hvort það væri ekki eðlilegast að við
gætum kúplað okkur út úr þessu,“ segir
Þorvaldur og bendir á að sveitarfélagið
Þorvaldur virðir fyrir sér vöxtuleg lerki- og grenitré þar sem áður var aðeins flagmói. Lerkið stendur sig afburðavel á
lélegu landi og grenið vex vel þar sem skilyrði eru orðin betri. Mynd: EÖJ