Kjarnar - 01.10.1953, Blaðsíða 11

Kjarnar - 01.10.1953, Blaðsíða 11
hér lá hún og var ennþá lifandi, þótt hún gæti ekki áttað sig á því, hvar hún væri stödd. — Með erfiðismunum gat hún hreyft vinstri höndina. Hún lá á einhverju, er líktist þétt stoppuðum legubekk, og hönd hennar kom við eitthvað, sem marraði ónotalega í. Kaldur hrollur fór um hana alla. Þetta þrengdi að henni á allar hliðar! — Allt í einu létti henni. Það var alls ekki víst að eitur hafi verið í víninu, er fjárhalds- maður hennar fékk henni. Hún hafði fallið í ómegin af að heyra um dauða elskhuga síns, og nú lá hún eflaust í legubekknum sínum. Það hlaut að vera dimmt að nóttu, því engin ljósglæta komst til hennar. — Við þessa hugsun var sem grátkökkur kæmi upp í háls hennar og ótt- inn hvarf eins og dögg fyrir sól. Lág stuna barst frá saman- herptu kokinu, er hún lyfti höndinni með erfiðismunum til þess að fullvissa sig um þetta. ■—• Hrjúft og þéttstoppað . . . . Skyndilega vaknaði grunur í huga hennar. Grunur, sem allt í einu varð að hryllilegum sann- leika, sem fékk blóðið næstum til þess að frjósa í æðum henn- ar . . . . Hrjúft og hart viðkomu eins og þéttstoppað léreft . . . . og þrengdi að öllum hliðum . . ! Ef nokkuð hljóð hefði getað borist lengur frá samanherptu kokinu, hefði nístandi, dauðans angistarvein rofið þá helþögn, sem ríkti í . . . LÍKKISTUNNI! Orustuflugmaður. Joy þurkaði svitann af enni sér og leit yfir mælaborð flug- vélarinnar. Gat verið að hann væri kominn svo hátt að það gætti súrefnaskorts í loftin? Höfuð hans var blýþu'ngt og ákafan svefn sótti á hann. — Nei, hæðarmælirinn sýndi eðli- lega hæð, svo að ekki var á- stæðan sú. Honum fannst hit- inn í flugvélinni óþolandi, þó sjmdi hitamælirinn aðeins eðli- legt hitastig! — Hann reyndi að hrista af sér svefndrungann og þokumóðuna, sem sveif fyrir augum hans. Gat það verið að hann væri að veikjast, eða var þetta aðeins eðlileg þreyta eftir harða og taugaæsandi loftor- ustu? Bardaginn í dag hafði verið óvenju harður. Þýzku fylgdarflugvélarnar voru af nýrri gerð, og mjög fullkomnar. Fjandi skæð vopn, sem vert var að gæta sín fyrir! Joy var á heimleið úr árásar- ferð gegn þýzkum sprengju- flugvélum. Seinustu ferð sinni áður en hann fengi orlof til þess að giftast Jocý, unnustu sinni. Hann hlaut að vera alvarlega KJARNAR — Nr. 30 9
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Kjarnar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kjarnar
https://timarit.is/publication/2065

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.