Leikskrár Þjóðleikhússins - 10.02.1984, Síða 15

Kvæðið um svörtu hreðkuna
Helst skaltu reyna að leita að svörtum, sverum,
og segðu vina kær ég upp þig slít.
En helst þó ekki hana berum
höndum upp slít.
Sett’ á þig hanska því að hreðkan vex
á hlaðinu í skít.
Burtu slít
Burtu slít
slít
slít
slít
Og kannski þarftu krónu í hana að eyða
en kirfilega skaltu hana þvo
og síðan niðrí þunnar sneiðar sneiða,
salta svo
núðu í sárið til að saltið far’ um allt
Salta skalt
meira salt
meira salt
salt um allt
salt um allt.
Ljóðið um Moldá
I hyldýpi Moldár er mölin á sveimi,
í moldinni í Prag eru keisarar þrír.
Hið stóra og hið smáa er jafnstopult í heimi,
tólf stundir er nóttin, svo rís dagur nýr.
En tímarnir breytast og ráðin og rökin
sem risarnir beita þau enda sitt skeið,
í blóðugum hanaslag treysta þeir tökin,
en tímarnir breytast og völdin um leið.
I hyldýpi Moldár er mölin á sveimi,
í moldinni í Prag eru keisarar þrír.
Hið stóra og hið smáa er jafnstopult í heimi,
tólf stundir er nóttin, svo rís dagur nýr.