Føroya kunngerðasavn A og B - 31.05.1996, Blaðsíða 21

105
Nr. 65
20. mai
Løgtingslóg
um
sjónvarp.
Samsvarandi samtykt Føroya Løgtings staðfestir og
kunnger løgmaður hesa løgtingslóg:
§ 1. Landið hevur einkarrætt til sjónvarpssendingar.
Stk. 2. Gjørt verður sendinet og sjónvarpsstova.
Landsstýrinum verður heimilað at taka tørvandi lán
til tess.
Stk. 3. Stovnurin verður nevndur: Sjónvarp Føroya.
Stk. 4. Sjónvarp Føroya hevur til endamáls at hava
objektivan, sakligan og upplýsandi tíðindaflutning og
sendingar annars, ið varðveita og fjálga um føroyska
mentan, átrúnað og siðlæru.
§ 2. Eftir tilmæli frá sjónvarpsnevndini setir lands-
stýrið í starv ella loysir úr starvi fyristøðumann, ið
hevur dagliga leiðslu sjónvarpsins um hendi eftir
reglugerð, ið landsstýrið fyrisetir.
Stk. 2. Landsstýrið setir starvsfólk sjónvarpsins eftir
tilmæli fyristøðumansins. Lønir hjá fyristøðumanni
og starvsfólki verða ásettar av landsstýrinum.
§ 3. Telefonverk Føroya Løgtings hevur sendinetið
um hendi.
Stk. 2. Nýbygging verður fýriskipað av landsstýrin-
um og goldin av landskassanum. Raksturin verður
borin av sjónvarpinum.
§ 4. Til sjónvarpið skal gjald rindast av hvørjum sjón-
varpsmóttakara í landinum og umborð á skipum, ið
eru skrásett í Føroyum.
Stk. 2. Landsstýrið fyrisetir gjaldið fyri eitt ár í senn.
Stk. 3. Eingin má seta sjónvarpsmóttakara til, fyrr
enn hann er fráboðaður Sjónvarpi Føroya og gjaldið
goldið. Sjónvarpsmóttakari, sum ikki er fráboðaður,
kann koma undir konfiskatión og verður seldur til
frama fyri sjónvarpið.
Stk. 4. Landsstýrinum er heimilað at fyriseta gjøllari
reglur um gjaldskyldu og innheinting av gjøldum,
innsigling av móttakarum íyri eftirstøður og panting.
Stk. 5. Landsstýrið kann treyta teimum, ið selja ella
leiga sjónvarpsmóttakara, at uppgeva, hvørjum teir
selja ella leiga sjónvarpsmóttakara.
Stk. 6. Eigari av sjónvarpsmóttakara, sum selir ella á
annan hátt letur hann av hendi, skal samstundis boða
sjónvarpinum frá og uppgeva navn keyparans ella
móttakarans og bústað teirra.
Stk. 7. Skiftir eigari bústað, skal hann samstundis
boða sjónvarpinum frá.
Stk. 8. í serstøkum førum kann landsstýrið gera und-
antak frá at lata gjald.
§ 5. Fyristøðumaðurin ger uppskot til góðkenningar
til fíggjarætlan fyri fíggjarárið og sendir landsstýr-
inum uppskotið.
Stk. 2. Inntøkur sjónvarpsins verða bert at nýta til
sj ón varpsendamál.
§ 6. Fyri sjónvarpið verður lóg nr. 11 ffá 14. februar
1957 um útvarpsnevnd, sum hon er og verður broytt
at galda tilsvarandi, eins og reglugerð um starv
útvarpsnevndarinnar. Formaðurin í útvarpsnevndini
er eisini formaður í sjónvarpsnevndini, hinir limimir
í útvarpsnevndini kunnu ikki samstundis verða limir
í sjónvarpsnevndini.
§ 7. Sjónvarpið hevur sama rætt sum telefonverkið at
leggja tørvandi leidningar í jørð og til bygningar.
Ongum er heimilað at leggja nýggjar leidningar, so
teir nerva leidningar sjónvarpsins ella tól, sum standa
í samband við teir.
Stk. 2. Landsstýrið avger stríð um tflík mál.
§ 8. Hevur persónur ella kommuna elleidningar ella
tól, sum skapa trupulleikar fyri nýtslu sjónvarpsins,
er sjónvarpinum heimilað fyri rokning eigarans at
gera tørvandi fyriskipanir at byrgja fyri tflíkum.
Stk. 2. Tað er loyvt eftirliti sjónvarpsins í eftirlits-
ørindum at fara um annan mans grund og inn í hús,
men má tá sigast frá frammanundan.
Stk. 3. Kunngerð viðvíkjandi útvarpsóljóði verður
eisini at galda fyri sjónvarpið. Somuleiðis verður
eftirlit útvarpsins eisini at umfata sjónvarpið.
§ 9. í kirkjur, sjónleikarhús, samkomuhús, skúlar,
veitingarhús og rúm, sum annars verða nýtt til
almennar skemtanar ella fundir, skal sjónvarpinum
verða heimilað uttan endurgjald at leggja tørvandi
leidningar í sjónvarpsendamáli.
Stk. 2. Heimilað er sjónvarpinum at sleppa
at upptaka og varpa út uttan endurgjald, tó eftir loyvi
leiðslunnar:
a) gudstænastur og fyrilestrar, sum tað almenna
stflar fyri ella gevur studning til,
b) almennar fundir.
§ 10. Felagsantennuútbúnaður og annar kaðalútbún-
aður, ætlaður at veita sjónvarpssendingar til privatar
íbúðir, eru bert loyvdar at endurgeva sendingar frá
Sjónvarpi Føroya og beinleiðis móttiknar sendingar
úr útlondum.
Stk. 2. Sendingamar verða at endurgeva óbroyttar og
samstundis við, at tær verða útvarpaðar.
Stk. 3. Landsstýrinum er heimilað at gera frávik frá
regluni í 1. stk.