Nýja öldin - 01.12.1899, Blaðsíða 29

Nýja öldin - 01.12.1899, Blaðsíða 29
Breytiþrónnar-lögmálið. 173 lægð þessi stórum, ef vér setjurn oss fyrir sjónir, hve fjarska-gamalt mannkynið er, að aldur þess á jörðunni verður að telja í hundruðum þúsunda ára að allra-minsta kosti, og að inir allra ófullkomnust.u villimenn, sem nú lifa, hljóta að standa ómælilega langt fyrir ofan forfeður sína, sem lifðu fyrir þúsundum alda, — og ef vór minn- umst þess enn fremur, hve afar-skamman tíma það ein- att tekur, að slíkir viltir þjóðflokkar gereyðist og hverfi af jörðunni gersamjega., þegar þeir komast i tæri við þjóð, sem lengra er áleiðis komin i menning; en til þessa höfum vér ekki allfá dæmi á síðustu hálfri annari öld. Ófullkomnasta hryggdýr, sem menn vita tii vera, er kesjungurinn eða knífbiaðs-fiskurinn (amphioxus lanceo- latus); það er lítil skepna, svo sem tveggja þunilunga iangur, flatur eins og tvieggjað knífblað og oddmyndaður í báða enda, gljár, gagnsær, bleikrauðiu- eða litlaus; liann hefir engan haus og hvorki hjarta, heila nó önnur sér- stök skilningar-vit; munnurinn er neðan á búknum og enga hefir hann beinagrind, og þvi var það, að sá nátt- úrufræðingur, sem fyrst fann hann (þýzkur maður, Pallas að nafni) taldi hann til lindýra (hafsníglanna), en ekki tú hryggdýra1. En nákvæmar rannsóknir náttúrufræðinga hafa síðan sýnt, að mjúkur strengur iiggur eftir dýrinu endilöngu, og er það hryggjar-vísir. Því heyrir dýrið til hryggdýranna, telst til flskanna. Þetta dýr er miililiður milli tveggja raða í dýrarikinu (iindýra og hryggdýra), og er það nú ætlun margra, eða jafnvel ílestra náttúru- fræðinga, að af því sé öll önnur hryggdýr komin. Þó að vér nú iátum manninn liggja milli hluta, og lítum að eins annars vegar á kesjunginn, hjartalausan og heilalausan með öllu, og hins vegar á fuilkomnustu eða mannlíkustu apategund, sem heflr heila, þann er að 1) Fremri helmingur þarmsins er’ dýri þessu andardráttar- færi; blóðið er litlaust.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Nýja öldin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýja öldin
https://timarit.is/publication/32

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.