Nýja öldin - 01.12.1899, Blaðsíða 35

Nýja öldin - 01.12.1899, Blaðsíða 35
Breytiþróunar-lögmátið. 179 þar hermi-gáían ein meðal annars, en hana hafa menn og apar öðrum dýrum fremur. Hins vegar kemur og aftur ýmislegt fram meðal mentaðra þjóða, sem hindrar þroskun og framför. Dar- win minnist á margt af þessu og reynir þannig að gera grein fyrir orsökum til þess, að sumum þjóðum hefir farið og fer hnignandi. Eitt dærni, sem hann nefnir, eru Spánverjar. Meðal þeirra hefir trúvillinga-dómstóilinn (inkvisitíónin) upprætt aila hugsandi menn, alia efunar- menn; án efunar er engin fiamför hugsanleg. En aliir efunar-menn eru fríhyggjendur, og þá brendi trúvillinga- dómurinn. Auk þess upprætti þessi voða-stofnun andlega atgervi, í hverja átt sem hún gekk. Hagsýni vitmaðurinn og dugnaðarmaðurinn, sem safnaði auði með atorku og vitsmunum, var sakaður um trúvillu og brendur, svo að kyrkjan gæti hremt eigur hans undir sig. Kaþólska trúin hefir og í öllum löndum haft þau áhrif, að rýrá andlega atgervi þjóðanna. Allir gáfumenn, eða langílestir, gengu í þjónustu kyrkjunnar, en við það dó sá ættleggur út, því að klerkar þeirrar kyrkju mega ekki kvænast né auka kyn sitt. Nú á síðari árum, löngu eftir að Darwin dó, er mikið rætt um það, hvo latnesku eða rómönsku þjóð- irnar séu að úrkynjast. Mundi hér ekki vera ein aðal orsökin til þeirrar úrkynjunar? Enginn maður, nqma' allra starblindustu kyrkju-nátt- uglur, neitar því nú framar, að mannkyninu hafi einlægt verið að fara fram svo iangt sem sögur ná yfir, og enda miklu lengur má segja — svo lengi sem minjar tilveru þess verða raktar á jörðunni. Allar þjóðir hafa fyrst verið villi-þjóðir, hafa svo þroskast fram til þess sem nú eru þær. Jafnvel þær þjóðir, sem nú eru lengst ástigs komnar í ýmsri menningu, hafa fyrir fleiri eða færri öld- um eða aidatugum verið villiþjóðir, lifað í fjölkvæni, haft
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Nýja öldin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Nýja öldin
https://timarit.is/publication/32

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.