Freyja - 01.04.1906, Blaðsíða 6

200
FREYJA
VIII. 9.
atkvœöisrétt og tók hún þá að berjast fyrir kvennfrelsi fyriralvöru.
Ariö 1852 myndaði hún ,,The New York State Womens Temper-
ance Society, “ (New York ríkis kvenn-bindindis-félagiS) og stóð
hún æ síSan fremst í bindindis og kvennfrelsisbaráttunni. Ásamt
E. C. Stanton og Matthildi Joselyn Gage reit hún , ,The history of
Womens suffrage, “ (Sögu kvennfrelsismálsins), sem prentuS var
1881. Engir hafa unnið meira í þarfir mannkyrtsins en þessarþrjár
konur. Þær allar til samans og sín í hvoru lagi bœttu óendanlega
mikiS kjör kvenna í ríkinu New York, og árangur baráttu þeirra
er finnanleg um þvera og endilanga Ameríku og þó víðar sé fariS.
Vér sjáum í blööunum nýlega aS á fyrsta þjóSþingi Finna, höldnu
á s. 1. vetri hafi þaö veitt konum sínum kjörgengi. HvaSan kem-
ur þeim slík réttlætistilfinning? Öldur þær sem framan nefndar
konur settu af staö fyrir 55 árum síSan hér vestur í Ameríku hafa
borist út yfir höfin og flutt meS sér frœkorn frelsis og mannúöar
yfir í fjarlæg lönd og þar hafa þau fundiS frjórri jaröveg en hérhjá
oss og því boriö fegurri ávexti.
I hálft þriöja ár var Susan B. Anthony rirstjóri og eigandi
vikublaSsins ,,The Revolution“ sem gefiö var út í New York, á-
gœtt og kjarnort blaö, og þó dó þaö fyrir þröngsýni fólksins, sem
ekki kunni viö að sjá konu gefa út blaö, en hún stóS eftir meS
$10,000 skuld. Þá skuld borgaöi hún upp á árunum 1870 til ’8o
meS því aS flytja kvennfrelsis fyrirlestra um landiö þvert og endi-
langt sex daga í viku hverri. Áhrif þessara íyrirlestra voru ómet-
anlega mikil. ÁriS 1872 greiddi hún atkvœöi viö forsetakosning-
arrétttil aS prófa strangleika laganna og var tekin föst fyrir vik-
iö. Var hún þó látin laus gegn ábyrgS en fyrir þaS og aöra milli-
göngu lögmanns síns, sem mest hugsaði um aö fría hana fangelsi,
gat hún ekki komiö málinu fyrir hæsta rétt Bandaríkjanna eins og
hún ætlaSi sér og sá hún jafnan eftir því. Urslitin uröu þau, að
hún var sektuS um allmikla upphæö, sem hún þó neitaði aS borga.
ÁriS 1880 hélt hún rœöu þá fyrir dómþingi Bandaríkjanna, sem
Edmund efrideildar þingmaöur sagöi ómótmælanlega. Úr henni
er eftirfylgjandi kafli: