Freyja - 01.10.1906, Blaðsíða 11

ix. 3.
FREYJA
59
ki rtciskga. „Ég get ómögulega veriö yöur samdöma, því
mér finnst ungfrú Omar mjög kvennleg þrátt fyrir stutta hár-
i5.“ - ,. . .
„tívo þér hafiö þá stutt hár, ungfrú,“ sagöi Moriway. Ég
játti og kvaöst hafa misst hárið í taugavciki, Hann kvaS þaö
siæmt og leyndi háöið sér þá ekki í .málróm hans. „Jú, víst
var þaö slæmt, því áður hafði ég svo mikið hár, að mer var
In'ðið að sitja í búðargluggum til aö auglýsa hármeöul,“ sagði
cg. Moriway hló og mér geðjaðist ális ekki að þeirn hlátri.
„Hann er marghæfur, lesari-un vðar, herra L,atirher,“ sagði
liann háðslega.
,,Já,“ svaraöi Latimer. „En áttuð þér þessa demanta sem
stolið var?“ spurði liann.
„Nei. Viakona mín, frú Kingdón átti þá.“
„Ó, gamla konan sem giftist fjárglæframanninum í dag?“
sagði ég.. Mér var ómögulegt að stilla mig um að gefa honum
iþetta. Moriway sfökk upp. „Hún giftist ekki •— hún —“
„Skifti skoðun á honum,“ greip ég fram i. ,',Það var
hyggilega gjört. Hún hefir víst veriö búin að sjá hVaða • ó-
þokki hann var, þessi. Morrison eða Middleway. Ég hefi heyrt
það a!!t sapian.“
Ég þurfti ekki að sjá. framan í hann til aö vita hvern-
ig honum brá, ég heyrði þaö ávmálróm hans er hann sagöi:
„Má ég spvrja hvernig þér hafiö komist að þvi, senr engir vita
nema hlutaðéigendur-.?“,
„Ó, það hafa fleiri hlotið að vitá um það, úr því við vitum
það bæði, því hvörkí var ég brúðurin né heldúr þér brúðgum-
inn,“ sagði ég. Hann beit á jaxlinn, hvað hann gjörði í hljóöi
læl ég ósagt, en -við Latímer sagði hann: wMá ég tala nokkur
orð einslega við yður?“ Og ég vissí að það vár ég, sem hann
vildi tala um. ...
„Verið þér kvrrar. ungfrú Qrpar, og þér, herra Moriway,
sreti’ð ekki átt nein launmál við migy sem aldre’i liefi séð yður
fyr, svo áriðandi, að ritarinn minn megi ekki heyra þau • —
ungfrú Omar er ritárí minn,“ sagði' silkimjúka röddin hans
Latimers. .
„Mig langar til að segja yður að málrómur þessarar
stúlku er alveg eins og málróinúrinn hans Nats sem stal de-
möntunum hennar frú Kingclon,“ grenjáði Moriway.
„Þér hafið þegar‘gjört yður sk'iljanlegan, herra minn,“
sagði Latímer rólega.
' „Og hún veit um giftingu mína ég meina giftingu frú
Kingdon, sem enginn nema Nat‘ gai vitað/‘ bætti Moriway við.