Freyja - 01.08.1908, Qupperneq 23

XI i.
h REYJA
23
fl BARNAKRÓIN
*fces*««6@ee«sæseeeee€eee«ee««@e«ee€€
Hundurinn Rover.
Bvrnin mln góö;~ Stundum hetir Freyja flutt yhur sog-
wr um ýmsar skepnur og er þó of þ'tiS að því gjört, bæöi sjálfra
yðar vegna og þeirra, Skepnur þær -er menn umgangast ern
þess viröi aö rnaöur þekki þcer nákvœmlega, vegna þess, aö
þær hafa þarfir og jafnvel tilfinningar. Enginn góður maður
umgengst svo skepnur sínar aö hann ekki taki tillit til þarfa
þeirra. En jafnvel góðu fólki hoettir stundum við að gleyma
því, að skepnurnar hafi íilfinningar.
Eittaf af vitriastu dýrum er menn nmgangast eru hund-
arnir. Eins og þeir eru vitrir, svo eru þeir <og tryggir. Nú
<etla ég að segja yður söguna af hundinum Rover. Það er
-sönn saga og mörg þúsund börn hafa lesið hana á undan yður
í blaðinu. Our Dinnb Ani-mals.
Frú Smith í
San Francisco var
á gangi eftir götu
einni sem heitir 99.
þegar stór og hrik-
akgur maður varð
á vegi hennar sem
urnsvifalaust þreif
af henni vasabudduna hennar og stökk svo niður götuna, sem
þá var rnannlaus að sjá. Konan hljóðaði upp yfir sig, en eins
og 'nœrri má geta, gaf rœninginn sig ekki að því. Þegar þetta
skeði, lá Rover á tröppunum fyrir framan dyr húsbónda síns,
veitingamannsins, Karls Scharenbergs, og svaf með öðru aug-
anu eins og góðum vakthundum er títt, en tók eftir ferðum
manna með hinu. Svo vildi til að leið ræningjans lá þar urn
er Rover lá. Hvort það hefir verið eðlisávísun sem sagði
Rover að þessi maöur œtti ekki að sleppa eða hann hefirhe.yrt
hljóð konunnar, vita menn ekki. Hítt var víst, aðhann stÖKk