Helgarpósturinn - 29.02.1980, Blaðsíða 3

3
fapfrjarjnnfrinn Föstuda9ur 29 • febrúar 1980
„Þaö er algjör misskilningur aö
áróöur geri menn aö hommum
eöa lesblum” segir — B. „Heteró-
strákur veröur áfram heteró-
strákur, þótt ég hafi t.d. sofiö hjá
honum. Fólk er hómósexúalt, þaö
veröur þaö ekki vegna þrýstings
aö utan.”
Guöni bætti þvi viö, aö sam-
kvæmt rannsóknum erlendis hafi
komiö I ljós aö 1/3 hluti karl-
manna hafi einhvern tíma fengiö
kynferöislega fullnægingu meö
öörum karlmanni. Þaö segir þó
alls ekki aö allur þessi hópur sé
hómósexiial.
Reyndi að drepa hvötina
— Hvernig uröuö þiö þess vör,
aö þiö voruö hómósexúal?
„Ég man þann dag enn i dag”
svarar — B. „Þaö geröist niöur i
Lækjargötu þegar ég var 17 ára.
Þá stóö ég mig skyndilega aö þvi
aö horfa á eftir strákum. Ég varö
skelfingu lostinn og reyndi aö
drepa þessa hvöt 1 mér, m.a. meö
þvi aö sofa mikiö hjá stelpum. En
þaö dæmi gekk ekki upp. Ég fann
stundum til óhugnaöar þegar ég
var meö stelpum i rúminu, svo ég
geröi dæmiö upp fyrir mér. Ég
viöurkenndi fyrirsjálfum mér, aö
ég væri hómósexúal og skýröi
minum nánustu frá þvi. Þaö var
sem þungu fargi heföi veriö lyft af
mér. Þá fór ég aö geta lifaö eins
og mér var eiginlegt.”
— K tekur i sama streng og seg-
ist hafa reynt aö komast yfir
hvatir sinar til annarra kvenna
meö þvi aö fara á karlafar. Þaö
hafi þó ekki gengiö og hún látiö
undan eöli sinu og leitaö til sinna
kynsystra.
Helgi Magnússon segist aldrei
hafa verið meö stúlku i lifi sinu,
en eigi þó margar sem vinkonur.
„Þegar ég fann fyrir hómó-
sexúalhvötminni,þá reyndi ég aö
slæva hana meö þvi aö hella mér
útitrúarbrögö. Þaö var þó aöeins
til aö fresta málinu. Hómósexúal-
hvötin var alltaf i undirmeövit-
undinni og leitaöi upp. Eöli mitt
sigraöi aö lokum eins og hlaut aö
veröa og ég viöurkenndi þessa
hvöt mina og fór aö lifa i sam-
ræmi viö hana.”
Fjómenningunum veröur tiö-
rætt um fordóma þjóöfélagsins
gagnvart hómósexúalfólki. Helgi
segir aö fólk taki þvi mjög mis-
jafnlega þegar hann skýri frá þvi
aö hann sé hommi. „Sumir veröa
vandræöalegir, aörir taka þessu
meö jafnaöargeröi og enn aörir
hnussa. Ég verö t.d. aö passa
augnaráöiö. Ef ég horfi of lengi á
sama karlmanninn, þá er ég far-
inn aö reyna viö hann.”
„Svo eru það þessir sem vilja
alltaf vera aö hjálpa manni” seg-
ir — K. „Þaö eru ekki ófáir karl-
menn sem hafa boöiö fram þjón-
ustu sina viö mig. Þeir vita aö ég
er lesbisk og segja þá eitthvaö á
þessa leiö: „Hvaö er þetta. Þú
hefur bara aldrei fengiö ærlegan
karlmann. Prófaöu mig i nótt, þá
veröur þú ný manneskja á morg-
un og læknuð af þessum lesbisku
órum.” Ég afþakka pent svona
„hjálparstarfsemi” enda þarf ég
ekki á neinni hjálp að halda.”
Elsti yfir áttrætt
„Svo ég haldi áfram meö for-
dómana gagnvart okkur” segir
Helgi, „þá er ekki hægt aö ganga
framhjá þætti kirkjunnar i þvi
sambandi. Hún hefur ávallt for-
dæmt hómósexúalfólk, enda þótt
hún boöi umburöarlyndi. Fyrir
stuttu geröist þaö t.d. aö tveir
strákar i Samtökunum ’78 vildu
ganga I ákveöinn trúarsöfnuö hér
i borginni, en eftir yfirheyrslu var
þeim neitað um inngöngu, á þeim
forsendum aö þeir væru liklega
hómósexúal.”
Þórir Stephensen dómkirkju-
prestur var spuröur um afstööu
kirkjunnar til „kynvillu.”
„Kirkjan sem slik hefur ekki
tekiö beina afstööu til hómó-
sexúalfólks, en persónulega Ht ég
á þessa hluti meö skilningi og um-
buröarlyndi” sagöi Þórir. „Sumir
eru örvhentir og mannfólkiö er
sitt meö hverju móti. Þetta fólk
hefur sérstööu og sérkenni og er
aö þvi leytinu til afbrigöilegt. En
ég get ekki áfellst þetta fólk.
Margt af þvi á viö sálarleg
vandamál aö striöa og lföur fyrir
þau. Ég dæmi þetta fólk ekki.”
Engin aldursmörk eru I Sam-
tökunum ’78. Elsti meölimurinn
var fæddur fyrir aldamót og þeg-
ar hafa þrir meölimir látist á
sjúkrabeöi þá aldurhnignir.
„Viö erum aö ýmssa áliti sjúk,
sek og syndug — allt I senn” segir
Guöni. „En hornmi er ekki
hommi bara af þvi hann gerir
þetta eöa hitt I rúminu. Hann er
hómósexúal I eöli sinu.”
Þau segja siöan frá þvi, aö
heyrst hafi, aö kennara einum
hafi veriö sagt upp störfum af
þeirri ástæöu einni, aö hann væri
hómósexúal. Helgarpósturinn
haföi I þvi sambandi tal af
Kristjáni J. Gunnarssyni fræöslu-
stjóra og spuröi hvort reykvisk
fræðsluyfirvöld myndu telja góö-
um og hæfum kennara þaö til
lasts ef hann væri hómósexúal.
„Þaö er i sjálfu sér ekki mitt aö
svara þvl, þar sem ég sé ekki um
ráöningar af þessu tagi sagöi
Kristján. „En min persónulega
skoöun er sú, aö þaö eigi aö fara
eftir almennum hæfileikum um-
sækjenda. Ef hins vegar kæmi I
ljós aö þetta eöli mannsins, þ.e.
aö vera hómósexúalisti, kæmi
glöggt fram viö kennsluna, þá
yröi aö láta manninn fara. Þetta
er min persónulega skoöun.”
Guöni segist vilja leiörétta einn
leiöan misskilning sem oft komi
upp I sambandi viö hómósexúal
fólk. „Þaö er oft veriö aö minnast
á þaö viö okkur aö hommar leiti á
smábörn. Þetta er af og frá. Slik-
ar hvatir eru óeðlilegar og eiga
ekkert skylt viö heteró- eöa
hómósexúalisma.”
Ekki saurlifisseggir
Og Helgi Magnússon bætir viö:
„Ýmsir standa I þeirri meiningu
aö hómósexúalfólk lifi einhverju
saurlifi. Þaö fari I rúm meö
hverjum sem er af sama kyni
hvenær sem býöst. Þetta er ein-
staklingsbundiö eins og hjá
heterófólki. Karlmenn fara ekki i
rúmiö meö hvaöa stelpu sem
býöst. Strák og stelpu verður aö
lltast hvoru á annað ef um eitt-
hvert samband á aö vera aö ræöa.
Nákvæmlega þaö sama gildir um
hómósexúalfólk.
„Viö viljum aö lokum taka þaö
skýrt fram” segir Helgi, „aö
Samtökin ’78 eru ekki nein miölun
fyrir þá sem eru aö leita sér aö
fólki tilaö sofa hjá. Þetta eru bar-
áttusamtök sem efla eiga sam-
heldni hómósexúalfólks. Viö
hvetjum alla sem finna til hómó-
sexúalhneigöar til aö skrifa okkur
i pósthólf 4166 I Reykjavik. Viö
stöndum saman gegn óréttlæti I
þjóöfélaginu.”
ALLAR STiERDIR af
PHILIPSog
PHILCO
KÆLISKÁPUM
heimilistæki sf
HAFNARSTRÆTI 3 - 20455 - SÆTÚN 0 - 15655