Helgarpósturinn - 29.02.1980, Blaðsíða 17

í auglýsingum dagblaOanna
má oft sjá afþreyingarfyrirtæki
sem kallast ferðadiskótek bjóða
fram þjónustu sfna tii mann-
fagnaða á diskóöld. Eitt þessara
ferðadiskóteka nefnist DtSA.
Aðaleigandi og „full-time”
starfsmaður þess er Hafn-
firðingurinn Óskar Karlsson, en
Disa er hlutafélag nánustu
ættingja hans.
1 snjósólinni á dögunum hitti
Helgarpósturinn óskar ab máli I
skrifstofulókaii fyrirtækisins
að Hverfisgötu 14 (opið virka
daga frá 13—15) með það fyrir
augum að kynnast Dfsu nánar,
og spurði auðvitað fyrst um ald-
ur hennar:
Á Garðaholti
„Disa er rilmlega 3ja ára. E"
byr jaði I þessu með þvf aö halda
unglingadansleiki á Garðaholti,
og fékk íþróttafélögin I Hafnar-
firði til samstarfs. A þessum
tima var ég kennari i Flens-
borg, vann þal. mikið. með
unglingum, og fannst skorta
skemmtistað fyrir þá innan
bæjarins. Útfrá þvf fór ég iltf
það að starfrækja ferðadiskó-
tek.
Þegar ég haföi veriö f þessu
nokkurn tfma gekk til samstarfs
við mig Jón Vigfússon, og var
meö mér í stofnun þesssa fyrir-
tækis. Og hann starfar með mér
enn I dag, þó hann hafi dregiö
sig UtUr eignaraðild. NU, svo var
það sumarið 78, að við byrjum f
fyrsta skipti aö sjá um diskótek
á föstum stað. Þaö var I Glæsi-
bæ. Og vorumþá ma. meö
unglingadiskó þar i kaffiterf-
unni, sem var nýmæli og náði
miklum vinsældum,— svo mikl-
um að þaö varö þvf að falli. Um
tima unnum við fyrir ung-
mennafélagið Hrönn, en það
gekk einhverra hluta vegna ekki
vel. Svo var það I október þetta
sama ár aö ég tek aö mér að
setja upp diskótek á Hótel Borg,
og reyna að endurllfga aðsókn-
ina, sem var orðin mjög litil um
þær mundir. Þaö tókst það vel,
að eftir stuttan tlma var oröið
fullt hUs um helgar. Sfðan hefur
Borgin veriö mitt aðalstarf, en
ég hef þó jafnfram rekið tvöfalt
ferðadiskótek, sem er sffellt að
dafna og umsvifin að aukast.
Um tlma sáum við um diskó á
þremur skemmtistööum i senn,
auk Borgarinnar: SigtUni ,
ArtUni og Glæsibæ. Og slðastlið-
ið sumar tókst okkur að fá inni I
Tónabæ með Diskóland, sem
gekk vel I tvo mánuði, aðsókn
mjög góð, en fór slðan dalandi,
og þar kom að rekstrargrund-
völlurinn var ekki lengur fyrir
hendi. Einnig erum við nUna
meö Hótel Akranes um tlma, og
aðstoðum UnglingaklUbbinn
háfsmánaðarlega með dansleiki
I Tónabæ.”
Heilmikil velta
— Hvernig gengur rekstur-
inn? Hver er velta fyrirtækis-
ins?
„Veltan er töluvert mikil. A
slöasta ári var td. launakostn-
aðurinn rUmlega 12 milljónir,
sem er umþb. þriðjungur
heildarveltunnar. Auk launanna
eru plötukaupin stór faktor. Svo
má telja hljómflutningstæki,
viðhald og endurnýjun, flutn-
ingskostnaöur, auglýsingar ofl
sem viðkemur rekstri fyrirtækis
hUsnæði, bókhald osfrv.”
— Hvaö kostar þjónusta
ykkar eina kvöldstund?
„Samræmt verð ferðadiskó-
teka er nU 95 þUs. fyrir kvöldið,
og er þá reiknaö með 5 klukku-
tlmum. Nei, það eru ekki til
opinber samtök plötusnUða og
ferðadiskóteka en það stendur
til að koma þeim á fót.”
— Græðiröu?
„Ég veit það ekki. Ég reyni
nUaðnota eins lltið og hægt er I
einkaneysluna. En fyrirtækið er
að skapa sér rekstrargrundvöll,
kaupa ny tæki sem til þarf. Það
er ekki fyrren þaö er yf-
irstaöið, og eftir að opinber
gjöld liggja fyrir, að maöur sér
hvernig þetta stendur.
Meðaliðnaða rmaður
En önnur viðmiöun sem mætti
nota f þessu sambandi er, að
væri miðað viö þau laun sem ég
’.ief fengið sjálfur, og deilt I þau
meö vinnustundafjölda, þá
hugsa ég að ég beri sama Ur
býtum og meðaliðnaðarmaður á
taxta. En á móti kemur auð-
vitað, að eftir óákveöinn ára-
fjölda, þá stendur maður uppi
með fyrirtækiseiningu, sem
meta má til fjár. Það er kannski
þaö sem maður fær fyrir aukna
ábyrgð, álag og áhættu umfram
venjulegan launamann.”
— Ertu kapftalisti?
„Nei, alls ekki. Eg hef alltaf
veriðá mótigróöahyggju. En þó
tel ég oft á tiðum að þaö sé hag-
kvæmara og eðlilegra aö lttil
fyrirtæki séu i einkaeign, og
komi betur Ut fyrir alla aðila, —
bæði starfsmenn og neytendur.
Það er fyrst og fremst tíma-
bundinn áhugi minn á þessu
starfssviði, sem veldur þvl aö ég
er I þessu nUna. — ekki gróðinn.
Og þaö var upphaflega mark-
mið mitt meö þessu að vinna
fyrir bættum unglingaskemmt-
unum, en þaö verður að segjast
einsog er, að það hefur ekki
gengiö nógu vel. En næsta sum-
ar hyggjumst við hasla okkur
völl á því sviði, sem nýjum að-
ferðum, sem ekki er tlmabært
að segja frá á þessari stundu.”
Samkeppni við hljóm-
sveitir
— Hvað með samkeppnina
við hljómsveitirnar? NU er sagt
að diskótekin séu að ganga af
lifandi tónlist dauðri?
„Já, en þetta er náttUrulega
spurning um orsök og afleið-
ingu. Ég held að vinsældir
diskóteksins hér á landi stafi
annarsvegar af innflutningi á
tiskustefnu, og hinsvegar af þvi
tónlistaruppeldi sem ungl-
ingarnir hljóta I skólanum I dag,
— að skemmta sér alltaf undir
grammófóntónlist. Einnig er
fólk farið að fylgjast almennt
betur meö vinsælli og nýrri tón-
list utanUr heimi, og gerir kröf-
ur að fá hana hingað fljótt, og
meö originalflytjendum. Svo
koma auk þess hagkvæmnisá-
stæður innl myndina. Lifandi
hljómsveitarflutningur er dýr,
og td. varðandi ferðadiskótek,
þá getur þaö haldið uppi marg-
falt fjölbreyttara og vandaöra
dansprógrammi en meðal-
hljómsveit.”
— En er það einmitt ekki
kjarni málsins? Og finnst þér
réttlætanlegt að drepa niður
fslenskar hljómsveitir og
músfk, — bara til þess að þeir
sem standa að dansieikjahaldi,
græði meiri peninga?
„Ég tel nU að vinsældir diskó-
sins séu tfmabundnar, og aö þaö
sé á hverfipunkti einmitt nUna.
Diskótlskan er á undanhaldi.
Og viröist almenningur vera
farinn aö vilja lifandi tónlist —
en þó ekki kóperingar heldur
frumsamda tónlist, og þá bæöi
rokk og djass, sambr. það sem
er að gerast I bænum nUna,
DjUpið, Stúdentakjallarinn, að
ekki sé minnst á SATT-kvöldin.
Og við á Borginni stefnun nU að
þvi að stuöla að reglulegri
framkomu hljómsveita, á
fimmtudagskvöldum til að
byrja meö. En ég tel að á
Borginni eigi lifandi tónlist ein-
mitt vel heima, og má I
framhaldi af þvf benda á að
diskótekið á Borginni hefur ekki
nema að litlu leyti boöið uppá
hina eiginlegu diskótónlist,
heldur hefur rokk og aðrar
stefnur átt þar uppá palfborðið.
Og reyndar er þetta þannig lfka
hjá feröadiskótekunum.
Aðalatriðiö f þessu sambandi
er, að ég held að línurnar
varðandi starfsgrundvöll
hljómsveita séu farnar aö skýr-
ast. Þær halda hljómleika, gefa
Ut plötur, og koma fram sem nú-
mer á skemmtistööunum. Og
þær ættu þvf ekki lengur að
þurfa að kópfera danslög ann-
arra, til að framfleyta sér og
sínum, einsog svo oft hefur ver-
iö kvartað undan.”
— Hvað finnst þér um tónlist-
armiðiun almennt hér á landi?
„Mér finnst möguleikar á
fjölmiðlun tónlistar sem afþrey-
ingarefnis ömurlega litlir.
RlkisUtvarpiö stendur sig mjög
illa I stykkinu, og sendir mest Ut
tónlist sem er ekki I samræmi
við þaö sem fólkið vill heyra.
Þættir með dægurlagatónlist
eru alltof fáir. Enda kemur það I
ljós hjá okkur sem störfum við
diskótekin, að það er erfitt að
koma meö mikiö af nýrri er-
lendri tónlist, vegna þess að
kynning og fjölmiðlun er I lág-
marki Og finnst mér þvl skilj-
anlegt að fólk vilji halda I
kanaUtvarpiö, meðan ástandið
er svona. Framtlðin hlýtur aö
verða aö bæta viö annarri rás
við Utvarpiö, sem sendi Ut ein-
göngu létt efni, dægurlög og
annað slfkt, sem er þaö sem
fólkið vill. NU, svo vita allir
hvaða augum yfirvöld lfta dæg-
urtónlistina, sambr. skattlagn-
ingu á hljómplötum og tækj-
um.”
— En hvað með framtfð þfna I
þessum málum . óskar? Ætlar
þú að þeyta skffum um ókomna
tfð?
„Varðandi rekstur fyrirtækis-
ins, þá hef eg ekki I hyggju aö
auka umsvifin frá þvl sem nU
er, til þess að þetta sé sem hag-
kvæmnast má þaö ekki vera
stærra. Hinsvegar bíöa ýmis
verkefni Urlausnar til aö
tryggja starfsgrundvöllinn Ég
hef góöa menn mér til aöstoöar I
þessu og tel aö viö getum veitt
fólki góöa þjónustu. Hvaö sjálf-
an mig varöar, mun ég halda
áfram meöan ég stend mig nógu
vel á þessu sviði og áhuginn
endist. En annars stefni ég að
þvi innan fárra ára að fara að
starfa á öðrum vettvangi, og hef
þá einkum kennlsustörf I huga.”
jJielgarpásturinn^öshiÉM ur 29. febrúar 1980
„Diskóið er
á hverfi
punkti”
— rætt við Óskar Karisson,
forstöðumann Dísu,
umsvifamesta
diskófyrirtækisins