Helgarpósturinn - 20.02.1981, Blaðsíða 21

Helgarpósturinn - 20.02.1981, Blaðsíða 21
21 « : ' • r ]< ,r í v 1! } V fr )‘ I ( 20*? ur'20. febrúar 1981. Að sigra New York er að sigra heiminn... Arlega streyma tugþúsundir ungmenna hvaðaæva að úr Bandarikjunum til New York til að freista gæfunnar i hinum ýmsu greinum lista. Þjóðsagan segir að „sigra New York sé að sigra heiminn”. Svo þeir sem lofað hafa góðu i heimabæ sinum eða skóla geta vart staðist freisting- una að reyna fyrir sér i New York. En New York-dvölin reynist fáum dans á rósum. Fyrstu vik- urnar, mánuðirnir, jafnvel árið, nægja að búa i úthverfunum, Queens, Brooklyn eða New Jersey. Að fá vinnu er ekki jafn erfitt og að finna húsnæöi. New York-borg er yfirfull af kaffi- og matsölu- húsum, sem hafa stöðuga þörf á starfsfólki, sem tilbúið er að vinna á kvöldin og um helgar. Launin eru ekki ýkja há, en þjórfé reynist flestum drjúgt búsilag. Ekki veitir vist af, þvi auk húsa- leigu og uppihalds rennur dágóð summa mánaðarlega i alls konar fer í að finna húsnæði.A meðan fá þau að liggja á gólfinu hjá vinum og kunningjum. Flestir vilja auð- vitað búa i eftirsóttum lista- mannahverfum, eins og t.d. Greenwich Village, Soho eða Upper West Side. Ef þau eru svo lánsöm að finna húsnæði þar, er það oftast lftið, lélegt og rándýrt i þokkabót. Hin verða að láta sér námskeið. Það er um að gera að bæta við sig i þeim kúnstum, sem markaðurinn þarfnast i hvert sinn og halda sér i þjálfun fyrir hinar endalausu áheyrnir. Fyrir marga reynist New York- dvölin fátt annað og snúa þeir fljótt heim aftur eða þangaö, sem samkeppnin og lifsbaráttan er ekki jafn hörð. Gangandi listaverk Unga fólkið er óhrætt viö aö reyna nýjungar i inntaki og formi Aðrir gera listina að lifshug- sjón. Setja á stofn eigin leik-, dans- eða tónlistarhópa og halda arðlitlar sýningar i gömlu verk- smiðjuhúsnæði og öðrum skúma- skotum. Þau klæðast fötum ,; sem keypt eru á flóamörkuöum og i verslunum á borð við „Notað og nýtt”. Hibýli þeirra eru skreytt húsmunum, sem hirt eru á götum úti.fÞað hljómar e.t.v. ótrúlega i islenskum eyrum, en það er oft ódýrara hér að fleygja gömlum húsgögnum en að reyna að selja bau á opinberum markaði). Og i pottum þeirra lendir sjaldan annað en grænmeti og baunir. Hópar þessir eru ekki pólitiskir i flokkspólitiskum skilningi. Þeir hafa þó oft fastmótaðar hug- myndir um hvernig listgrein þeirra á ekkiað vera. Og auðvitað er rikjandi hefð i brennidepli gagnrýninnar. Samtimiseru þeir mjög leitandi i listinni og óhræddir við að reyna nýjungar i inntaki og formi. Ahorfendur eru flestir með- limir Ur öðrum álfka hópum. Þó mikilsvert sé að hljóta viðurkenn- ingu meðal þeirra, geta fáir lifað á þvi ævilangt að gera fátt annað en að skemmta sinum likum. — Og undir niðri blundar draumur- inn að slá i gegn i stóra listheim- inum. Þeir sem þar ráða rikjum Þau klæðast fötum sem keypt eru i verslunum á borð við „Notað og nýtt”. eru fullkomlega meðvitaöir um þessa ósk. Þegar þeir þarfnast nýrra hugmynda og nýs blóös leita þeir til smáhópanna. Mun hagkvæmara er að færa sér það i nyt, sem þegar hefur gefist vel, en hætta á eitthvað algjörlega nýtt og'leggja þar með margar milljónir dollara að veöi. Reynslan hefur sýnt að aðeins brotabrot af listamannsefnunum komast á stjörnutindinn i New York. Meirihlutinn hverfur að lokum á braut eða snýr sér að öðru. En brotabrotið heldur við þjóðsögunni ,,að sigra New York sé að sigra heíminn”. — Svo lengi sem hún Ufir mun straumur ungra listamanna til New York ekki hjaðna. Lausn á síðustu krossgátu (a F E r\ ■ 5 Æ /Y1 E £> 0 'i L- l N N 'fl \< o 5 5 0 f fí ■ £ rV 'fí R '0 Sl l< V fí l< R P R fí r -r* / / N N r fí k V t R k 5 r n K ;< fl 5 k / P T 1 5 r R 'fl L R / L fí r R £ /v D u R fí L /£ r fí K D K fí 'fl 3 u R u /y 3 '0 L n F O r fí u K / N Ó M /9 IV G ú /V á j R. H fí 5 /< fí R r? fí r fl / 3 K K u R fí r V fl L fí m 0 r L Æ r / D 3 á fl R R Æ P r f) fí r L N R fí z> fí L> F / R R u 'fí F fí L L o f fí N 'O 5 / V / R l< 3 N fí N /9 5 fí L p / N 'fí 2> / u N N r 0 5 fí R /Y fí <5 fí V R fí 5 L N o R JV fí KROSSGATA mflGR PlNU SlNDR fíR SKRiífl Hú/mpR 2/ foíl FEÐuR V£RI< sL> uúS dÆUW — TROTflN UN) Koll SJÓR HV/LO/ Snrut fíDÍ [öc©| IE/NS GEF/R '/LfíTtt) t cc ** JfíPEÐ JzPLIÐ 'úURTflH <—’.-r s KfíLK /nOLt 7 5)0 5KRlífl •• 1 ■ —ee %£/Nj ' f vbiki 5VflliR WPOHL 30K RElPI Fjpirh KvBN VÝRlÐ KMippi l/T/N/V KRoT R'flFfl F'ZLPlh ftR i Fjöl tniÐiLL ÍJVA/ \I£6!R OP/N flERfíD ÁflfíLfT] 5KoLlfl þUHál BflN VÆN/. or SuTlN 'ol/k/R ÆJ>/ r~ þREN6 Sli/V uppHR. Fl'Pt/ v£mn FÆ.R/ RE)/n fíR fUCLRR W 'fl LÖpp 3 Umur? LlTiNN RruS ) soíiíivy lon T/fílfl FlFI ENJ). KEm$r r) K ONQ ÖRftKflp 1 p tiViLT u ■> mjdll

x

Helgarpósturinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Helgarpósturinn
https://timarit.is/publication/47

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.