Helgarpósturinn - 27.02.1981, Blaðsíða 6

Föstudagur 27. febrúar 1981 4. tölublað
Ægivald töfranna
Stjörnubid.
Ást ilaunkofum. ítölsk frá 1980.
Fra mleibandi: Unita-Film.
Kvikmyndataka: Carlo De
Santis. Leikarar: Macello
Mastroianni, Gina Lollobrigitta,
I.aura Betti, Gian-Maria
Volonte. Leikstjóri: Giannini
D’Urzo.
Tungl ó6 i skýjum og varpaði
draugalegri birtu sinni yfir
landið. Það var eins og ég væri
staddur inn i miðri sjávarfalla
mynd eftir Monet, þar sem átök
höfuðskepnanna eru finlega
falin í hverjum drætti pensils
ins. ó, nei þetta var aðeins
draumur. Ljósormur skipulags-
yfirvaldanna var eins og köld
vatnsgusa, og hvergi stæði að
finna fyrir fararskjóta minn.
Mér varð hugsað um eðli kvik-
myndarinnar. Kvikmyndiná að
vera draumur i frumskógi full-
um pappírstigrisdýra með gap-
andi kjafta, reiðubúna að
gleypa saklausa einfeldninga.
Hvers eigum við að gjalda, sem
erum bornir frjálsir til orös og
æðis, á endimörkum norður-
hjarans, þar sem náttúruöflin
eru samofin lifstauginni?
Ast i launkofum er byggð upp
á si'gildum efnivið: þrotlausri
leit mannsins aö innra samræmi
viö fjarvíddir himinhvolfanna,
lifi, sem byggir á einingu mér
liggur við aö segja samruna,
andardráttarins og hjartsláttar
eilifðarinnar.
Mér komu i hug Metamor-
fósur Ovids, þegar ástriðu-
þrungin myndavél De Santis
hringaði sig um persónurnar,
eins og snákurinn i Paradis
forðum, og umbreytti þeim i
guðum likar verur. Þau voru
ekki lengur mennsk, þar sem
þau háðu baráttu sina fyrir Ást-
inni. Sérstaklega tókst mynda-
vélinni að tiXra fram óræða feg-
urð Ginu Lollobrigittu, svo hún
varð eins og Mona Lisa, með
þetta dularfulla, en jafnframt
kynþrungna bros.
Margþrungiö litaspil myndar-
innar, frá rauðu, sem minnti
mig á dýrustu eðalvin, yfir i
spýjugrænt, hneppti allt um-
hverfið í álög sem i austurlensk-
um ævintýrum og jafnvel popp-
kornið varö aö finasta súkkulaði
frá Sviss.
Ef ég hef einhvern tima verið
sannfærður um áhrifamátt
kvikmyndarinnar, þá var það
eftir þessa mynd. Þegar ég gekk
niður Laugaveginn i leit að gull-
vagni minum og ævintýralöndin
stukku út úr hverjum búðar-
glugga, sagöi ég hálfhátt við
sjálfan mig: ,,Ég sem hef lesið
Shakespeare, Tagore, sökkt
mér niður i myndir Goliats,
einkum þó mynd hans af Davið,
hef aðeins eitt ráð að gefa leik-
stjóra þessarar myndar: Farðu
heim, dreyptu úr gullbikar visk-
unnar og lestu Sannar sögur”.
— ÓMJ
Hin óræða fegurð myndbreyttar Ginu Lollobrigittu horfir munaðar-
fullu augnaráði á elskhugann I demantsglitrandi mynd Gianninis
D’Urzo Ast i launkofum.
„Jeg kan
ikke lide
krydsild"
segir Margrét
Danadrottning
Frá Magna Guðmundssyni,
fréttaritara Aðalbiaösins I
Kaupmannahöfn:
,,Ég fékk ekki matareitrun,
en hins vegar sá ég ekki betur
en hún Ella Pálma á Mogganum
og danska biaðakonan Ninka
væru bornar út úr veislunni á
sjúkrabörum”, sagði Vigdis
Finnbogadóttir, forseti tslands,
þegar fréttaritari Aðalblaðsins
hitti hana aö máli eftir krydd-
sfldarveisluna með Margréti
Þórhildi Danadrottningu.
„Viö Magga höfðum svo
mikiö að segja hvor annarri, að
okkur gafst ekki timi til að
bragða á sfldinni. Blaðamenn-
imir voru svo lystugir, enda
ekki oft, sem menn komast i
konunglega danska kryddsild.
Auk þess hef ég ekki heyrt um
þaö, að Vikingarnir, forfeður
okkar, hafi einhvern tima veikst
vegna einnar vesællar sildar.
Aö minnsta kosti er það ekki
skráö á bókum”, sagði Vigdis,
þegar hún var spurö aö þvi
hvernig hún hafi sloppið við
eitrunareinkenni, sem hrjáðu
fleiri blaðamenn en þær tvær,
sem að ofan eru nefndar.
„Jeg kan ikke lide krydsild,
sa jeg spiste ikke noget.
Desuden kan jeg sige som
Vigga,atvi havde sS meget at
sige til hinanden, at jeg havde
ikke haft tid til at smage noget
som helst. Jeg vil ogsa sige til
islandske avislærere at jeg
fandt Vigdis meget „charm-
ante” og sa snakker hun sa
glimrende god dansk”, sagði
Margrét Þórhildur Dana-
drottning i einkasamtali viö
fréttaritara Aðalblaðsins.
Það var mál þeirra frétta-
manna, sem sóttu veislu þessa,
að Vigdís hafi unnið hug og
hjörtu allra viðstaddra, að svo
miklu leyti, sem slikt var hægt
vegna fyrrnefndra sjúkdóms-
einkenna. Islendingar eru hátt
skrifaðir i Danmörku þessa
dagana og gaman að vera
Islendingur i Höfn. Sem dæmi
um það, skal ég til gamans geta
þess, að ungum og efnilegum is-
lenskum námsmanni, sem hafði
verið lengi húsnæðislaus, var
boöið endurgjaldslaust litil ibúð
i Kristjánsborgarhöll.
Magni Guðmundsson,
Kaupmannahöfn.
„Friðrik stóð sig illa”
segir Dr. Ingimar Jónsson Skákforseti
„Við látum ekki deigan siga,
þrátt fyrir þetta áfall. Viö munum
bera höfuðið hátt”, sagði Dr.
Ingimar Jónson, forseti Skák-
sambands lslands, þegar Aðal-
blaðið innti hann eftir viðbrögð-
um Skáksa mbandsins við þeirri
frétt, sem barst frá FIDE i gær,
þess efnis, að heimsmeistaraein-
vígið verði ekki haldið hér á landi,
heldur á Kanarieyjum.
Dr. Ingimar sagði, að Skák-
sambandið hefði mörg járn i
eldinum, en efst á baugi væri að
fá aö halda skákmót gagnfræða-
skólabarna frá Siberiu.
„Hvers vegna við leggjum
I fyrsta sinn eftir endurreisn
Alþingis kom til uppþota og
handalögmála á fundi i neðri
deild þingsins í gær. Meöal dag-
skrármála var fyrsta umræða um
þingmannafrumvarp um sérstak-
ar ráðstafanir til atvinnuupp-
byggingar i Dritvik.
í greinargerð með frumvarpinu
er gert ráö fyrir að fest veröi
kaup á togara til Dritvikur fyrir
sem svarar 1.5 milljarða króna
gamalla eða sem samsvarar 4
milljörðum gamalla króna á mis-
takagengi stjórnvalda. Er i grein-
argerðinni lagt til aö keyptur
veröi verksmiðjutogari frá Iver-
sen-bræðrum i Noregi, þar sem
engin aðstaða sé til frystingar né
móttöku á afla i Dritvik vegna
lélegra hafnarskilyröa og að skip-
ið verði mannað með færeyskum
skipstjórnarmönnum og áströlsk-
um og nýsjálensku vinnuafli, þar
sem engir ibúar eru nú i Dritvik.
Þegar fyrsti flutningsmaöur
frumvarpsins Stefán Valgeirsson
var á leið i pontu til framsögu um
það, greip þingforseti Sverrir
Hermannsson til þess ráös að fá
meirihluta þingheims til að neyta
afbrigöa og fá málinu visað til
byggðasjóðs Framkvæmdastofn-
unar til endurskoöunar. Þótti þá
flutningsmönnum þingforseti
brjóta þingsköp og hófust hróp og
köll sem lyktaði meö þvi að
Stefán Valgeirsson og fleiri kjör-
dæmisþingmenn veittúst aö
Sverri og freistuöu þess að leysa
niðrum hann. Sverriráhinn bóg-
svona mikla áherslu á að halda
hér skákmót fyrir útlendinga?
Eins og þú veist, þá héldu tslend-
ingar heimsmeistaraeinvigið
1972. Mér finnst þvi alveg sjálf-
sagt, að viö fáum að halda þessi
einvfgi framvegis. og ég segi það
nú bara við þig, persónuiega, að
mér finnst hann Friörik hafa
staðiö sig með eindæmum illa i
þessu máli. Hann hefði átt að
setja hnefann i borðiö og skikka
þessa menn til að tefla hér. Auk
þess vil ég vera meiri maður en
Einar S. og jafningi Guðmundar
G. i þessum efnum”, sagði Dr.
Ingimar Jónsson, forseti Skák-
sambands Islands.
inn varöist vel með þvi aö slá frá
sér með fundarhamrinum og urðu
áhlaupsmenn aö láta undan siga
en Stefán Valgeirsson sem verið
hafði fremstur i flokki en varð nú
siðastur á undanhaldinu og tókst
Sverri Hermannssyni þingfor-
seta, að ná taki á buxnastreng
hans með þvi að kasta sér yfir
forsetapúltið. Rifnuðu við það
brækur þingmannsins og féllu
niður fyrir hæla hans.
Sverrir Hermannsson hrópaði
þá til þingheims ,,Nú er i Dritvik
daufleg vist”, og i sama mund
leið yfir tvo þingmenn, þær
Salome Þorkelsdóttur og Jóhönnu
Sigurðardóttur. Guðrúnu Helga-
dóttur var einnig greinilega
brugöið en hún lét svo ummælt
við fréttamenn eftir þingfund að
hún hefði það fram yfir stöllur
sinar að hafa verið búin að fá for-
smekkinn aö aðförum sem þess-
um, þar sem hefði verið dans
japanska listamannsins Tanaka á
Lækjartorgi sl. sumar á vegum
Listahátiðar.
Þingfundi var siöan frestaö en
máliö mun veröa tekiö fyrir i
rikisstjórn i dag og á stjórn-
arfundi í Framkvæmdastofnun
þar sem Eggert Haukdal stjórn-
arformaður hefur boðið fram
hluta af fjármunum þeim sem
hann tryggöi Framkvæmdastofn-
un með þvi aö greiða vörugjaldi á
gosdrykkjaframleiðslunar at-
kvæði sitt, til að bæta buxnatjón
Stefáns Valgeirssonar. Stefnir þvi
alltifarsæla lausn þessa máls, og
Dritvik fái togarann.
„Þetta var ást viö fyrstu
kynni”, sagði Hannes Hólmsteinn
Gissurarson við kunningja sina
um daginn. „Birna er kona eins
og ég hef alltaf óskað mér.”
Birna þessi er Bima Þórðar-
dóttir, sem m.a. er þekkt fyrir
skemmtilega framkomu I sjón-
varpinu fyrir siðustu Alþingis-
kosningar, en hún var i framboði
fyrir Fylkinguna.
Birnaog Hanneshittust I fyrsta
skipti á fullveldisfagnaði stúd-
enta, 1. desember. Siðan hafa þau
sést á flestum veitingahúsum
bæjarins, þar sem þau hafa horfst
i augu og ekki vitað af umhverf-
inu. Er jafnvel talað um að innan
skamms muni þau ganga i heilagt
hjónaband...
Það varð uppi fótur og fit I sjón-
varpinu i fyrradag, þegar ómar
Ragnarsson mætti til vinnu i
skyrtu I sænsku fánalitunum, en
eins og kunnugt er, tók hann þátt i
rallakstri þar á dögunum.
Baldur Hermannsson dagskrár-
maöur og sérlegur fulltrúi Emils
Björnssonar, réðist að Ómari
með hávaðaskömmum og ásak-
aði hann um að ætla að breiða út
marxtrú undir yfirskyni frétta-
pistils um heilbrigðismál og
tryggingamál i Sviþjóð. Ómarlét
sér fátt um finnast, hló bara upp I
nefið á Baldriog lagði fyrir hann
svofellda gátu: Hver er munurinn
á stórbokka og Kinverja? Baldur
Hermannsson. Veltist Ómar
siöan inn fréttaganginn, skelli-
glæjandi, en aumingja Baldurféll
i yfirlið...
Þaö vakti athygli á dögunum,
þegar Bubbi Mothens og Utan-
garðsmenn neituðu aö mæta á
Stjörnumessu Dagblaðsins og
Vikunnarþar sem þeir voru marg
faldir sigurvegarar, en tóku hins
vegar við verðlaunagripunum.
Þótti mönnum sem þar hefðu
Bubbi og félagar látið hégóma-
girndina hlaupa með sig i gönur.
Það hefur nú komið i ljós, að til-
gangurinn með verölaunaviðtök-
unni var allt annar og meiri.
Utangarðsmenn hafa nú gert
samning viö listamennina Arna
Pál og Magnús Kjartansson um
að gera afsteypur af hausum
helstu menningarpostula Dag-
blaðsins og Vikunnar, þeim Jón-
asi Kristjánssyni, Asgeiri Tómas-
syni, Jóni Ásgeiri Sigurðs-
syni, Hauki Helgasyni, ómari
Valdimarssyni og Aðalsteini Ing-
ól fssyni.
Ætla Bubbi og þeir þannig að
sýna hvernig þeir gefa skit i full-
trúa borgaralegrar menning-
Jdn Viðar Jónsson leikhúsfræð-
ingur hefur að undanförnu getið
sér gott orö fyrir gagnrýni sina á
Þjóöleikhúsið. En jóni Viöari er
fleira til listanna lagt á þessu
sviði, þvi hann mun hafa samið
sitt fyrsta leikrit, sem sagt er að
standist ströngustu kröfur, bæði
bókmenntalegar og leikhúsfræði-
legar. Jón Viðarlagði leikritið inn
hjá Þjóöleikhúsinú og mun Sveinn
Einarsson eiga I .miklum vand-
ræöum með þaö. Hann getur ekki
neitað þvi á þeim forsendum, að
það sé ekki nógu gott, en hins
vegar mun hann ekki vera mjög
hrifinn af þvi, að eiga kannski
eftir að skjóta „l’ enfant terrible”
islensks leikhúss upp á stjörnu-
himininn....