Helgarpósturinn - 30.10.1981, Blaðsíða 28

28
Föstudagur 30. október 1981 helgarpÓsturÍnn
Sólveig HjaUadóttir 19 ára.
„Ast er kærleikur, sterkt
trúnaðarsamband.Ég tel ást ven
það sterkasta, mesta og nánasta
samband sem getur myndast
miili tveggja aðila bæði andlega
og likamlega. Og svo getur ástar-
samband myndast lika á milli
foreldra og barna. Kynlífið
skiptir miklu máli. Maður þarf
ekki siður að tjá sig um þau mál.
Og kynlifið erekkieins og sagt er
i Sönnum sögum. Ég tel m ig vera
ástfangna. Ég er búin að vera tvö
ár á föstu. Það er góð tiifinning að
finna einhvern sem verndar sig,
að hafa einhvern til að hjúfra sig
upp að i kuldanum”.
Bryndís Kristinsdóttir og Guðrún
Gestsdóttir, báðar 17 ára.
,,Ast er einhver tilfinning,getur
jafnvel farið úti eigingirni ef þú
vilt hafa aðilann útaf fyrir þig.
Við höfum aldrei oröið ástfangn-
ar, alla vega ekki alvarlega. —
Kannski fengið léttan hjartslátt,
enþað er ekki ást. — Ast áað vera
kærleikur, sterkt traust og gagn-
kvæm virðing”.
Hvað er
ást?
Hún heitir Irma Mjöll Gunnars-
dóttir, 15 ára,og hann heitir Jón
Gislason.Hi ára. Þau eru saman.
Okkur Stuðkonum lék forvitni á
að vita hvaö þau hefðu um sam-
band sitt að segja.
„Viö byrjuöum að vera saman
að Laugum um verslunarmanna-
helgina; ég var að skemmta mér,
Irma var að sýna fimleika”,
sagöi Jón,og Irma heldur áfram;
„Ég gisti I gömlu heimavistinni
en Jón var I tjaldi. Þetta voru hálf
furðuleg kynni, ég fór út til að fá
mér friskt loft og hitti hann þar
sem hann stóð berfættur og komst
ekki úr sporunum, svo ég varð að
bera hann á hestbaki inn. Svo
vorum við samferða i rútunni til
Akureyrar, þar sem Jón bjó.”
Jón: „Irma tók siöan flugvélina
til Reykjavikur.”
— Þið hafið haft samband eftir
þetta þó aö fjöllin skildu ykkur
að?
Bréf frá Spáni
Irma: „Ég fór til Spánar og var
þar i þrjár vikur og skrifaöi hon-
um bréf. Svo kom ég heim og Jón
kom tveimur dögum seinna til
Reykjavikur.”
Jón: „Ég kom til að heimsækja
Irmu og systkini min i leiöinni.”
Ástin söm við sig
— Haldiði aö fólk sé einhver
veginn öðruvisi ástfangiö i dag en
fyrr á timum?
„Veit ekki... Ætli það sé ekki
svipað og áður.”
— Hver reyndi við hvern?
Irma: „Það var vist Jón.”
— Varstu þá hrifinn af henni
Jón?
Jón: „Auövitað viðurkenndi ég
það. Það þýðir ekki aö vera að
reyna við stelpu og viöurkenna
ekki að maður sé hrifinn af
henni.”
— Eru það alltaf strákarnir
sem reyna við stelpurnar?
Jón: „Vinur minn og vinkona
hennar eru saman og við erum oft
meö þeim”.
Steinunn SveinsdótUr 16 ára og
Guðrún Rakel Viðarsdóttir 17
ána.
,,Það er spennandi að vera ást-
fangin,sérstaklega i fyrsta skipti
þegar maður er ekki vanur að
umgangast hitt kyniö. Þá var
maður svoldið feimin en svo sjó-
ast maður. Ast? Nú, bara að
þykjavæntum einhvern,falla vel
við hann. Astin er nauðsynleg i
kynlifinu, manni verður aö þykja
vænt um lika”.
Karl Sigurbjörnsson 16 ára.
„Já, ég hef verið ástfanginn,
það er ágætis tilfinning, fremur
þægileg. Ast? ja, hvað skal segja.
Ég er nú bara ekki klár á þvi, ég
held það sé misjafnt. Ég held að
ást og kynlif eigi eitthvað skylt
við hvort annað, já ég held að það
tvennt fari oftast saman”.
Gunnar Jóhannsson 17 ára
,,Ég er alltaf ástfanginn, það er
fint að vera alltaf ástfanginn, góð
tilfinning. Ég held að ást sé það
að gefa án þess að vænta endur-
gjalds. Ast og kynlif? Það er
nauðsynlegt hvort öðru. Astin
gengur ekki án kynlifs”.
Ólafur Haukur ólafsson, 19 ára.
„Ast? það er nú stóra spuming-
in. Astin er svo mikið. Ast er
gagnkvæmur skilningur. Aster...
allt sem manni dettur i' hug af
hinugóða. — Já, éger ástfanginn.
Þá verður maður að taka tillit til
einhvers af hinu kyninu. Stundum
verður maður svolítið háöur þvi.
Kynlifiö kemur að sjálfsögðu inni
en það er ekki aðalatriðið”.
Irma: „Það er misjafnt.”
Hjartsláttur eykst
— Hvernig er að vera ástfang-
inn?
Bæði: „Fyrst fær maður glfur-
legan hjartslátt þegar maður
hittist, svo fei maöur að þekkj-
ast betur og hættir aö vera feim-
inn. Maður verður opnari við
hvort annað eftir þvi sem vin-
áttan eykst”.
— Hvernig er þá með gömlu
vinina?
Jón: „Ég á nú ekki svo marga
vini hér i Reykjavik.”
Irma: „Ég er ekki eins mikiö
meö krökkunum i Garðabæ, þar ,
sem ég bý.og áður.”
Fáir skemmtistaöir
— Hvert fariö þið að skemmta
ykkur?
Bæði: „Það eru ekki margir
staöir sem hægt er að fara á, það
er helst að fara á bió. I sumar fór-
um við i bæinn og i sund.” Irma
heldur áfram: „Svo hittumst við
oftast heima hjá Jóni.”
— Hvaðfinnst foreldrum ykkar
um sambandiö?
Jón: „Ég hef meira frjálsræði,
þar sem ég er frá Akureyri en bý i
Reykjavik.”
Irma: „Mamma er ágæt, en
pabbi var svolitiö strangur fyrst,
en hefur gefist upp við að skipta
sér af þessu núna.”
— Elskist þiö?
Irma: „Æðisleg spurning! Do!
— Ætliö þið aö vera saman
áfram:
Bæði: „Við erum ekki orðin
þreytt hvort á ööruennþá.” Yfir-
heyrslunni er lgjtið. Do.
KYNLIF OG KÆRLEIKUR
Hvaö er ást? Eflaust hafa
allir spurt sig þessarar spurn-
ingar, en ekki er nú víst að allir
hafi fundið svar, sem þeir eru
ánægöir með.
Hjartað í skónum
Er til einhver ást viö fyrstu
sýn, er það ást, þegar hjartað
dettur niður i skó ef maður hittir
einhverja spennandi
manneskju? Er ástin eitthvað
sem dugar eina nótt eða er hún
eilift ástand? Spyr sá sem
ekki veit. Þó viö séum allar af
vilja gerðar þá veitist okkur nú
ekki auövelt að svara þessari
upphaflegu spurningu okkar.
Það er búiQ aö þjösnast svo mik-
ið á þessu orði að eiginlega
þykir okkur betra að hugsa
hvort okkur Hki vel við fólk, liöi
vel með þvi, getum talað við það
um einhver sameiginleg áhuga-
mál og gert eitthvaö saman. Og
auðvitað elskar maður vini sina.
Ást í kassa
Sumir halda að ástin sé kassi
utanum tvo einstaklinga og eng-
ir aörir komist fyrir innan i hon-
um. Auðvitað eru allar skoðanir
jafnréttháar, en fólki þykir lika
oft jafnvænt um margt fólk en á
ólikan hátt.
Vegna þess að við ætlum að
fjalla dulitið um getnaöarvarnir
viljum við endilega hvetja fólk
til aö gleyma ekki kærleikanum,
þegar kynlifið er annars vegar
— láta sér þykja svolitið vænt
hvoru um annað. Þó aö skyndi-
sambönd geti verið góö til sins
brúks annað slagiö, eru vist
flestir sammála um að kynlifið
sé best, þegar kærleikurinn fær
að fljóta meö. Svo er það náttúr-
lega þetta með töffaraskapinn
— sumir eru hræddir um að
vera væmnir er þeir sýna
tilfinningar sinar á þessum
siöustu og svölustu timum — en:
rómantikin er nú alltaf ágæt á
meðan hún tekur
gönuhlaup og
heljarstökk!
ekki

t