Helgarpósturinn - 04.12.1981, Blaðsíða 3

3
h^/gr=irpn^fl irínn ^ösiudagúr 4. desembér 1981
aö bættri menntun brunavarða.
Hún for i sumar i kynnisferö til
hinna Noröurlandanna og komst
þá aö raun um hve aftarlega á
merinni tslendingar eru i þessum
efnum.
Aö sögn Þóris veröa menn ekki
fullgildir almennir slökkviliös-
menn i nágrannalöndum okkar
fyrr en eftir þriggja til fjögurra
ára starf. Þann tima hafa þeir
allan timann stundaö bréfaskóla-
nám og sótt tiitekin grunnnám-
skeið. Siðan veröa þeir að sækja
tvö námskeiö enn til að veröa yf-
irmenn, og er þessari skólagöngu
dreift á niu til tiu ár.
,,Hér eru menn ráönir til
slökkviliösins og eru þar meö
orðnir slökkviliösmenn. Ég man
eftir þvi, aö mönnum fannst skrit-
iö hér einu sinni, þegar farið var
aö tala um sérstakan skóla fyrir
lögregluna. Nú dettur engum i
hug, að það dugi lögreglumönn-
um i starfi aö vera bara stórir og
sterkir. Slökkviliösmenn eru eins
og annað fólk og enginn getur
krafist þess af þeim aö þeir hlaupi
. inn i eldhaf óvitandi um hvað biö-
ur þeirra”, segir Þórir Hilmars-
son brunamálastjóri.
Nefndin sem fyrr var getið, og
fulltrúi Landssambands slökkvi-
liösmanna á einnig sæti i, komst
iika að raun um, aö slökkviliöin á
hinum Noröurlöndunum eru mun
betur búinýmsum hjálpartækjum
en slökkviliöiö hér. Sænskir
slökkviliösmenn hafa t.a.m.
nákvæm kort yfir byggingar og
ýmislegt annaö, eins og bruna-
hana I næsta nágrenni.
Kort úr
simaskránni
„Þaö eru ekki einu sinni góö
kort af Reykjavik i bilunum, þótt
viö höfum lengi fariö fram á aö fá
þau. Viö veröum aö láta okkur
nægja kortin úr sfmaskránni”,
segir heilmildarmaöur Helg-
arpóstsins.
Enda þótt flestir rati nokkuð
hiklaust um borgina getur þurft
að gripa til korts, t.d, þegar farið
er inn I nýbyggö hverfi, og einnig
til aö finna stystu leiö.
Þá þykir mönnum, aö hagræði
væri aö þvi aö hafa i slökkviliös-
bilunum uppdrátt sem sýndi staö-
setningu brunahana, sem varö-
stjóri gæti glöggvaö sig á á leiö-
inni á brunastaö. Um aðrar upp-
lýsingar getur lika veriö að ræða,
svo sem hvaða eldfim efni eru á
hverjum staö, ef um verksmiöjur
eða lagerhúsnæði er að ræða, og
sænskir brunaverðir hafa t.d.
talsveröa þekkingu á eiturefnum
og vita fyrirfram nokkurnveginn
hvaöa slökkviefni og hvaöa aö-
feröir eiga viö i hverju tilfelli.
„Varöstjóri hefur varla tima til
að lesa i bók á leiö á brunastaö”,
segir Rúnar Bjarnason og bendir
á, aö allar slikar upplýsingar fá-
ist gegnum talstöð hjá þeim sem
er viö simann á slökkvistööinni.
En á þaö er bent, aö sá maöur
hafi jafnan svo mikið aö gera,
m.a. viö aö taka við óskum um
sjúkrabiia, aö hann hafi ekki allt-
af tima til ab gefa slikar upplýs-
ingar.
Rúnar Bjarnason bendir jafn-
framt á, aö þetta upplýsinga-
streymi megi bæta meö þvi aö
taka upp tölvunotkun og útstööv-
ar i bllunum, en þaö sé ákaflega
dýrt.
Óskýrábyrgð
á brunahönum
En þaö þýöir litiö aö hafa
nákvæm kort yfir nærliggjandi
brunahana, ef þeir eru ónothæfir
þegar til á aö taka, eins og kom
fyrir viö umræddan húsbruna hjá
Agli Vilhjálmssyni h/f. Þvi til
viöbótar kom i ljós, aö úr bruna-
hananum við lögreglustööina
kom aöeins krapi til að byrja
meö, en hanarnir eiga að vera
þannig útbúnir að vatniö á alls
ekki aö geta frosiö i stútunum.
Þegar grafist er fyrir um þaö
hver á að bera ábyrgð á þvi, aö
brunáhanar borgarinnar séu not-
hæfir,viröist margt vera á huldu.
Hjá Slökkviliöinu er þvi haldiö
fram, aö Vatnsveitan eigi algjör-
lega aö sjá um þá, enda er vatniö
tekiö af veitukerfi borgarinnar.
Hins vegar segja slökkviliösmenn
að þaö væri eðlilegra, ef slökkvi-
____________________________
myndir Jim Smart
GILS GUÐM
VALDI E
Skuggsjá íslensks mannlífs fyrri tíðar
MÁNASILFUR III, sýnishom úr islenskum
sjáJfsævisögum og minningarþáttum, tekið
saman af Gils Guðmundssyni.
MÁNASILFUR er orðið eitt vinsælasta rit-
safn sem út kemur hér um þessar mundir. í það
velur Gils Guðmundsson sýnishom úr íslensk-
um sjálfsævisögum og minningaþáttum. Hann
er jafnan fundvís á skemmtilegt efni og hefur
dregið fram margt hugtækt sem grafið er í
gömlum ritum og fáir þekkja. MÁNASILFUR
geymir ýmsar perlur íslenskrar frásagnarlistar
aðfornu og nýju.
Af rithöfundum, menntamönnum,
embættismönnum og alþýðufólki
Efni þriðja bindis er ekki síður fjölbreyti-
legt en hinna tveggja sem áður eru komin. Höf-
undar eru 31. Hinir elstufæddir á seinni hluta
sextándu aldar, annar Jón Ólafsson Indíafari
sem samdi fyrstu íslensku sjálfsævisöguna.
Yngsti höfundurinn í bókinni er fæddur árið
1933.
í MÁNASILFRI stígafram karlar og kon-
ur úr ýmsum stéttum, reyndir rithöfundar,
menntamenn, embættismenn og forkólfar, en
einnig alþýðufólk sem engu síður kann að segja
frá. Og frásagnarefnin eru margs konar.
Hér segir frá bemskudögum í sveit á öld-
inni sem leið — og listsigrum á erlendu leik-
sviði; frá örlagastundum í þjóðarsögu, fundi í
stjómarráðinu á alvarlegum tímamótum, — og
hér er líka sagt frá samvistum við eftirlætis-
reiðhestinn. Hér getum við lesið um námsdvöl i
belgísku klaustri fyrir meira en hundrað árum,
— og svo um það hvemig litill drengur á
Homströndum lærði að lesa i byrjun þessarar
aldar.
MÁNASILFUR er skuggsjá íslensks
mannlífs fyrri tíðar, lifandi myndasýning sem
verða mun ungum sem öldnum til fróðleiks og
skemmtunar og vex að gildi er stundir líða.
Bræðraborgarstíg 16
Sími 12923-19156
MÁNASILFUR m