Helgarpósturinn - 26.11.1982, Blaðsíða 4

4
Föstudagur 26. nóvember 1982 Innn
DRÖGUM ÞINGMENNINA
FYRIR ALÞÝÐUDÓMSTÓL
Bubbi Morthens var léttur á fœti framan við Alþingishúsið á þriðjudagskvöldið. Tvo
unglingstöffara barþarað - Hœ, ógeðiðþitt, sagðiannar. - Skallapoppari, sagðihinn.
„Sœlir, piltar“, sagði Bubbi Morthens með bros á vör. „Hagið ykkur nú ekki eins og
aular“.
Dyraverðir Alþingis voru eilítið hikandi þegar Bubbi gekk inn um virðulegar dyrnar.
Þeir eru líklega ekki vanir því að þangað komi menn með litaðan brúsk í hárinu og
eyrnalokk. Þeir hreyfðu þó engum mótmœlum - því Bubbi Morthens brosti til þeirra og
tók þá á sjarmanum. Á leiðinni upp á áheyrendapallana var Bubbi spurður hvort hann
hefði komið áður í þetta hús. „Já, en bara til að mótmœla, sagði hann og glotti.
Kjartan Jóhannsson var að tala til þjóðar-
innar, mæla fyrir vantrauststillögu sinni, þeg-
ar við komum á pallana. Þar var slæðingur af
fólki, sem gaut augum á Bubba,og það gerðu
líka þingmenn niðri í salnum - einkum þeir
yngri, sem virtust þekkja Rokksöngvara ís-
lands. Núverandi. Hann hlustaði á Kjartan
ljúka máli sínu og Gunnar Thoroddsen byrja
að útskýra fyrir þingheimi á sinn föðurlega
hátt hvers vegna ríkisstjórnin væri nú bara
býsna góð þrátt fyrir allt.
Drögum þá fyrir alþýðu-
dómstól
í dúnmjúkum leðursófa í Kringlunni, þar
sem þingmenn sitja gjarnan að tafli þegar
lítið er um að vera eða í kaffihléum, lét Bubbi
Morthens svo móðan mása.
„Ég hef lengi fylgst með pólitík - enda eru
bræður mínir þrælpólitískir og aktívir í pólit-
ísku starfi - en ég verð nú að segja eins og er:
þetta sem stendur yfir hérna er eitthvert
mesta hneyksli sem ég hef orðið vitni að síðan
ég komst til vits og ára. Ég meina, það er
vaðandi verðbólga hér og tómir bömmerar.
Þetta er tómt vesen og fer alltaf versnandi.
Og þá standa þessir menn - sem mætti halda
að væru á svipuðu greindarstigi og sauðir í
rétt - hér í nafni þjóðarinnar og rífast, sví-
virða hver annan og fara með lygar. Þeim
væri nær að koma sér saman um að hér sé illt
ástand - fiskurinn er búinn, gaffalbitar og
skreið fáum við morkið í hausinn aftur -
efnahagurinn hefur líklega aldrei verið
verri. Og þá standa þeir í nafni þjóðarinnar
og leiða okkur út í ennþá meiri ógöngur og
ennþá meira vesen. Það ætti að sækja þessa
menn til ábyrgðar. Ég hef sagt það áður -
það ætti að sækja þá til ábyrgðar frammi
fyrir alþýðudómstól".
- Eru þeir allir eins?
„Mér finnst einn standa upp úr. Það er
Vilmundur. Það er líklega vegna þess að
hann á svolítið anarkí í sér. Ég hef lesið grein-
ar eftir hann og heyrt hann tala. Auðvitað
lætur hann vaða á súðum af og til - en hann
er þó einn af mjög fáum, sem hefur reynt að
vera sjálfum sér samkvæmur. Það hefur lík-
lega valdið því, að nú er hann farinn úr Al-
þýðuflokknum. Hann var nógu gagnlegur fyrir
kosningarnar forðum, það vantaði ekki. En
um leið og hann fór að leyfa sér að gagnrýna
eigin flokk og aðra var hann bara afgreiddur.
Sagður ruglaður. Nei, mér finnst að Vil-
mundur eigi skilið að fá stuðning".
Útí Viðey með þá!
I Hann lagði við hlustirnar. Heyra mátti ein-
hvern þingmanninn taka þátt í sjónvarpsum-
ræðunum um vantraustið. „Já, nú blaðra þeir
! og þvaðra, rífast og rangtúlka orð og skoðan-
j ir hver annars frammi fyrir alþjóð. Þeir voru
j kosnir til að sjá um að ástandið væri ekki eins
og það er í dag“, sagði Bubbi. „Andskotinn.
Ef maður hefði kjark og væri hæfilega létt-
brjáiaður þá tæki maður þessa menn náttúr-
lega í gíslingu og héldi þeim þangað til þeir
væru búnir að koma sér saman um
hlutina...“.
„...höfuðhlutverk hverrar ríkisstjórnar er
að móta þjóðfélagið..." tónaði þingmaður í
gegnum hátalarakerfi hússins.
„Já, heyrðu þetta!“ hvæsti Bubbi. „Það á
að taka þessa menn og flytja þá út í Viðey og
geyma þá þar!“
- Langar þig á þing?
„Neei. Nei. Óekkí. Égerekki nógulyginn,
ha ha ha“.
- Lýgurðu aldrei?
„Jú jú, stundum. En þá bara að einum eða
tveimur í einu. Það er svo mikil og heavy lygi
hérna á þinginu - ég meina, þeir ljúga að tvö
hundruð þúsund manns í einu. Og þeir hafa
jafnvel umboð frá flokkunum sínum til að
fara með lygina“.
- Veist þú eitthvað um pólitík?
„Ekkert minna en aðrir. Og ekkert meira
en aðrir. Ég hlusta stundum á útvarp frá
alþingi. Ég les öll blöð og reyni að fylgjast vel
með. Það sem er að gerast hér í kvöld er
náttúrlega ekkert annað en að kratarnir eru
að stökkva burtu af sökkvandi skipi. Og þeir
eru að hala inn atkvæði fyrir næstu kosning-
ar. Þessi umræða hér í kvöld snýst ekkert um
hag þjóðarinnar - hún snýst um frama hvers
og eins þarna í salnum".
- Hver er þín eigin persónulega og pólit-
íska sannfæring? Einhver?
„Æ, ég er eiginlega að missa hana. Ég var
byltingarsinni, jafnvel fram úr hófi. A vissan
hátt er ég það ennþá. En það hefur margt
orðið til að draea úr mér. Heimsmálin eru
ekki glæsileg. Ég hef sannast sagna misst
trúna á manninn. Ég trúi ekki lengur á hann
sem vitsmunaveru. Ég er dofinn gagnvart
þessu öllu - og sá doði fer vaxandi. Auðvitað
er ég ennþá bálreiður og fúll út af því hvernig
komið er - en maður stendur bara frammi
fyrir svo vonlausu ástandi. Minn draumur
var - og er enn - anarkismi".
i Á stalli
I - Anarkismi. Engar reglur, ekkert þing,
engin lög... Það þarf líklega helvíti gott fólk
til að svoleiðis geti virkað.
„Já, já. Það þarf mjög gott fólk til þess.
Einn meginboðskapur Biblíunnar er anarkí,
stjórnleysi. Það þarf ekkert endilega að
fylgja anarkismanum ofbeldi og læti. Anar-
kismi er miklu frekar ást og kærleikur. í
slíku þjóðfélagi á fólk að geta lifað í sátt
og samlyndi án þess að einn sé settur ofar
öðrum. Þingmaður á ekkert að vera merki-
legri en verkamaðurinn. Verkamaðurinn
getur sitthvað, sem þingmaðurinn getur
ekki og öfugt“.
- Það hljómar einkennilega að heyra
rokkstjörnuna Bubba Morthens, sem er á
einskonar stalli, tala um að allir eigi að vera
jafnir og enginn settur ofar öðrum.
„Já, þetta er alveg rétt. Ég hef verið settur
á stall og meira og minna dreginn ofar öðr-
um. En ég myndi vel sætta mig við að vera
einn af fjöldanum. En þessi stallur... ég reyni
að láta það hafa sem minnst áhrif á mig. Ég
hef reynt að bæta samskipti mín við annað
fólk. Sýna umburðarlyndi. Ég er hættur að
lifa í mínum eigin heimi og horfa á naflann á
mér, eins og ég gerði allt of lengi. Málið er að
gefa öllum séns - ég held að það hljóti að
áorka meiru en hroki, sem er svo auðvelt að
sýna. Vissulega hef ég komið fram af hroka.
Én auðvitað hef ég engan rétt á því... ég valdi
mér þetta hlutverk mitt og þess vegna verð ég
einfaldlega að sætta mig við það, að hvar sem
ég er kemur fólk til mín til að tala við mig,
svívirða mig, hrósa mér, gefa skít í mig og allt
þar á milli. Þannig er þetta til dæmis ef ég fer
á skemmtistaði. Stundum verð ég að biðja
fólk að láta mig í friði - og ég hef tekið eftir
því - lært það - að miklu fleiri taka tillit til
manns ef maður er ekki með neinn hroka.
Mér hefur gengið mjög vel í músíkinni.
Ótrúlega vel. En ég kæri mig ekkert um að
vera einhverskonar goð, jafnvel þótt ég sé
það. Við því er bara lítið hægt að gera á
meðan ég er í þessu. Sú atvinna sem ég
stunda byggist að verulegu leyti á auglýsinga
skrumi og sölumennsku. Við, hljómsveitin,
við gerum að vísu aðallega það, sem að okkui
snýr, búum til plötur og spilum fyrir fólk, svo
sér plötufyrirtækið um markaðinn. En allt ei
þetta samtengt og óaðskiljanlegt".
Alltaf að selja mig
- Ertu þá ekki að selja þig, eins og það ei
kallað?
„Auðvitað. Auðvitað hef ég verið að selja
mig allt frá fyrstu plötu. En ég er búinn
að vera að selja mig síðan ég var fimm-
tán ára. Ég hef verið að selja mig og mína
vinnu þegar ég hef verið á síld, eða bát, eða
að vinna í frystihúsi. En í slíkri vinnu ber ég
minna úr býtum. Sjáðu til: í poppbransanum
eru til menn, sem vilja ekki spila, vilja ekki
auglýsa sig og þar fram eftir götunum. Þeii
vilja vera underground, neðanjarðar. Og það
skapar þeim vissa sérstöðu og aflar samúðar,
af því að þeir eru grúví underground. Ég vil
fara öðru vísu að þessu - ég vil ná til eins
margra og hægt er. Helst allrar
heimsbyggðarinnar. Og ég er ekkert einn um
þann draum. Þetta vilja allir, sem eru í poppi
eða rokki. Og auðvitað vil ég líka komast á
stærri markað erlendis. Það sem mig langar
að gera er að fara út og fara þar á hljómleika-
flakk, on the road, og athuga hvort hægt er að
vinna sig upp þar eins og hér. Ná til fleiri".
- Það er fullyrt að Bubbi Morthens sé eins-
konar stofnun, sem hafi gífurleg áhrif á æsku
, landsins. Hefur þú góð áhrif eða slæm?
„Ég er einangraðri en ég ætti að vera. Ég
fer í hljómleikaferðir, ég fer í stúdíó og geri
plötu en ég fer ekki mikið annað. Ég fer