Helgarpósturinn - 07.01.1983, Blaðsíða 6

Nafn: SkGli Hargeir ðskarsson Starf: Næturvörður Fæddur: 3/9 1S48
Heimili: Éy jabakki 12 Heimilishagir: I sarnbGð, tvö ffisturborn
Bifreið T oyota Tercel '80 Áhugamál: Þau koma af sjálfu sér
„Eg hef sko ekki lifað neinu
veniulegu lífi, þvert á móti"
Litríkasfi íþróttamaður okkar á undanförnum árum hefur án vafa verið Skúli Óskarsson - Fá-
skrúðsfirðingurinn frækni, eins og'hann hefur verið nefndur. Hann hefur með skemmtilcgri og sérstæðri
franikomu. og ekki síður með glæsilegum árangri náð að verða vinsælli en gengur og gerist með iþrótta-
menn. Fyrir fáum árum komst meira að segja dægurlag um hann á vinsældarlista. Og hann hefur tvisvar
verið kjörinn íþróttamaður ársins á íslandi. Afrckaskráin er löng, - inniheidur m.a. heimsmet, Evrópuinet,
Norðurlafndamet auk Islandsnietanna fjölmörgu.
En nú er hann hættur. Skúli Óskarsson keppti á sínu síðasta móti nú um áramótin. Af því tilefni er hann
yfirheyrður af Hclgarpóstinum i dag.
- Hvað verður nú um þennan
vöðvamikla og stælta líkama,
þegar þú hættir lyftingum?
„Ætli það verði nokkuð sér-
stakt. Hann mjókkar líklega svo-
lítið. Það fer eftir því hvað ég æfi
mikið á næstunni. I’að ræðst af
dugnaðinum".
- Breytast ekki vöðvarnir í
skvap. Er ekki hætta á því að þú
verðir akfcitur ef þú hættir?
„Nei, það er tómt kjaftæði. Ef
eitthvað er þá mjókkar maður.
Það að maður verði feitur af lyft-
ingum er rnikil ruglkenning sem
maður heyrir þó oft. Sérstaklega
eru það fitubollurnar sem halda
þessu fram. Og ef miðað er við
menn á íslandi þá gæti maður
haldið af holdafarinu að annar
hvor maður væri fyrrverandi lyft-
ingamaður, ef þessi kenning væri
rétt. Þetta er algjör rugþ
kenning".
- Hvernig líta fyrrverandi lyft-
ingamenn almcnnt út? Bera þeir
merki íþróttar sinnar alla ævi?
„Ég hef að minnsta kosti ekki
séð einn einasta spikfeitan fyrr-
verandi lyftingamenn. Þeir eru
mismunandi eins og aðrir".
- Þeir halda kannski áfram að
fitla við lóðin langt fram eftir
aldri?
„Sumir, aðrir ekki. Flestir æfa
þó eitthvað, sérstaklega fyrstu ár-
in eftir að þeir hætta að keppa".
- Heldurðu að það verði hægt
að sjá á þér eftir tíu ár, að þú hafir
verið í lyftingum?
„Það fer alveg eftir því hvað ég
verð duglegur við að æfa. En
vöðvarnir eru fljótir að fara ef ég
gerj ekkert til að halda þeim við.
Það má segj a að þessir vöðvar séu
beinlínis eðlilegir hlutir. Þetta er
allt tilbúið með æfingum. Hver
maður hefur sitt upplag, sent
hann síðan bætir við. Ef hann
hættir að æfa og gerir ekkert til að
halda þessu við, þá hverfur þetta
af honum á stuttum tíma. Þetta er
alveg það sama og með söngvara
til dæmis sem byrjar með á-
kveðna rödd, sem hann síðan
þjálfar upp og gerir góða. Ef
hann síðan syngur ekkert í tíu ár
verður röddin orðin eins og þegar
hann byrjaöi. Hún verður ekki
svipur hjá sjón, miðað við það
sem hún var orðin".
- Þú ert ekki spenntur fyrir lík-
amsræktinni? Verða t.d. herra
alheimur?
„Ég er búinn að streða í þessu
svo lengi, maður. Ég nenni ekki
að vera í þessu í önnur tólf ár.“.
- Tólf ár?
„Já, ég er þannig gerður að ég
vil vera bestur í þeirri íþrótt sem
ég tek mér fyrir hendur. Og það
tekur svo mörg ár að ég legg það
ekki á mig. Auðvitað hefði eng-
inn á móti að verða herra al-
heimur. En lyftingarnar voru
visst æviskeið. Og nú er það
búið".
- En þú ætlar að lyfta eitthvað
áfram er það ekki?
„Jú, það geri ég auðvitað. Ég
æfi svona tvisvar til þrisvar í viku.
Það ætti að nægja".
- Þú ert ekkert á því að hætta
að hreyfa þig?
„Nei. Þá væri eins gott að.
stökkva í reipið strax. Það er al-
gjör fáviska að stunda engar
íþróttir. Menn verða að hugsa
svolítiö urn skjóðuna líka".
- Sagan segir að þú hafir verið
mikið peð, þegar þú fæddist.
Hvernig stendur á því að þú verð-
ur svona kraftamikill þcgar þú
eldist?
„Ég var mikið peð já. Minni en
peð á taflborði, liggur við. Ég var
fjórar merkur þegar ég skaust i
heiminn. En ætli upplagið hafi
ekki verið gott, þó það væri ekki
stórt. Auðvitað byrjaði þetta
með einhverskonar minnimátt-
arkennd. Ætli það eigi ekki að
einhverju leyti við alla íþrótta-
menn. Þeir vilja sýna sjálfum sér
og öðrunt að þeir geti verið best-
ir. Það fer sem betur fer af manni
með tímanum ef ntaður nær ár-
angri. Það er hinsvegar verra ef
árangurinn vantar,,.
- A lyftingamótum hróparðu
stundum til mömmu þinnar þcgar
mikið liggur við. Var það kannski
hún scm dældi i þig fjörefnunum?
„Þú átt við að einu sinni sagði
ég. og það var sýnt í sjónvarpinu:
„Eitt met fyrir mörnrnu!" En nei,
ég held að ég hafi nú bara fengið
venjulegt uppeldi. Ég tók þetta
allt upp hjá sjálfum mér“.
- Voru þessi öskur alveg ósjálf-
ráð, eða var kannski dálítið
„show“mennska í þessu hjá þér?
„Já, fyrstu árin. Svo varð þetta
að vana. Ég byrjaði á þessu til að
sýnast. Ég viðurkenni það alveg.
En svo breyttist þetta yfir í eðli-
legheit. Öskrin voru farin að
koma alveg ósjálfrátt".
- Hvað fékkstu útúr þessum
öskrum?
„Þau eru mjög nauðsynleg Þau
gera einhverskonar útslag. Það
gera þetta allir. Ef þú ert til dænt-
is að færa ísskápinn úr stað heima
hjá þér er ég viss um að því fylgja
stunur og svo kentur smá öskur
þegar endahnykkurinn er rekinn
á verkið. Það gefur vissulega
eitthvað að öskra við ntikil átök“.
- Ertu slagsmálahundur í þér?
„Nei, það er langt frá því. Ég
hef verið talinn allt annað en gef-
inn fyrir slagsmál. En það heyrast
samt alltaf sögur af mér annað
slagið. Þær eru alltaf tóm lygi,
Þessar sögur myndast sjálfsagt af
því að sumir lyftingamenn lenda í
slagsmálum eins og aðrir - og þá
er ég kannski nefndur og bráð-
lega er ég orðinn aðalmaðurinn í
slagsmálunum. Sagan færist yfir á
mig. Það hefur verið logið upp á
mig allskonar slagsmálasögum.
En allt er þetta tóm vítleysa. Ég
er friðsemdarmaður".
- En þú hefur líkiega fengið
ærin tækifæri til að slást. Er ekki
alltaf verið að bjóða þér í átök?
„Jú, mér er mikið ógnað".
- Hvers vegna er það held-
urðu?
„Ég tel að það sé vegna
stærðarinnar-sem er ekki mikil!
Menn halda gjarnan að það sé
auðveldara að eiga við stutta
menn en stóra. Ég held því nú
reyndar fram að það sé alveg
öfugt".
- Hefur þú borðað mikið af
hormónalyfjum, eða öðrum slík-
um „hjálpartækjuin" á fcrlinum?
"Nei. Ég veit ekkert unt slík
mál".
- En nú hefur verið skrifað tals-
vcrt um þessi mál í blöðunum og
læknir m.a. sagt að hann vissi
dæmi um þetta“.
„Já, ég hef lesið það sem hefur
verið skrifað um þetta, en það er
allt sem ég veit. Ég hef ekkert
orðið var við þetta".
- Hverskonar mataræði þarf
til að fá vöðva í þessum dúr?
„Fyrir mína parta þá ét ég eins
ogégget. Mérfinnst éghafaþurít
þess. En nú kem ég til með að
minnka átið. Og það er enn eitt
dæmi unt hvað fitukenningin er
vitlaus. Flestir grennast að
minnsta kosti ef þeir minnka
átið".
- Hvað hefurðu helst borðað?
„Mest fisk. Ég heid að hann sé
hollastur. En svo kjöt inn á milli.
En þetta hefur svolítið farið eftir
þyngdarflokkum. Ef maður er að
berjast við að fara ekki uppfyrir
ákveðna þyngd, þá borðar maður
gjarnan mjög kalóríusnauðan
mat. En það getur líka verið hætt-
ulegt, ef gengið er of langt í því".
- Hefur líf þitt meira og minna
stjórnast af ióðunum hingað til,
eða finnst þér þú hafa lifað venju-
legu lífi?
„Nei, ég hef sko ekki lifað
venjulegu lífi. Þvert á móti. Ég
hef lifað alveg einhliða lífi. Enda
hef ég ekki þurft að gera neitt
annað“.
- Sérðu eftir þessum árum?
„Ég sé ekkert eftir þeim. Þau
hafa gefið sitt. En ég hafði heldur
ekki fyrir neitt annað að lifa. Nú
er orðin breyting þar á".
- Þú ert kominn með fjöl-
skyldu?
„Já. Þetta er líka orðið ágætt.
Árin eru orðin nógu mörg í
þessu. Ég var líka farinn að keyra
einum of mikið á orkuþrek lík-
amans. Það kann ekki góðri
lukku að stýra til lengdar".
- Heldurðu að þú standir við
þá ákvörðun að hætta?
„Já, það geri ég. Þegar ég hætti
þá hætti ég. Ég er ekki einn af
þeim sem hætti einu sinni á ári í
mörg ár. Ég tel líka að ég hafi
verið kominn það nálægt því sem
ég get best gert, að það er ekki
þess virði uppúr þessu að reyna
að bæta um betur. Betri árangur
en sá sem ég hef náð nú þegar var
ekki sýnilegur".
- En svona að lokum. Var ein-
hver ein lyfta erfiðari en allar
hinar?
„Já, ég veit um eina, sem var
alveg sérstaklega erfið. Það var á
heimsmeistaramóti í Finnlandi
1978. Þá reyndi ég við heimsmet í
hnébeygju - 300 kíló í 75 kílóa
flokki. Eg fór með hana upp en
fékk hana ógilta. Ég hef aldrei
vitað af hverju. Á þessu móti
varð ég í öðru sæti, en sá sem varð
heimsmeistarinn sagði við mig að
þessi ógilda lyfta hefði verið sú
besta á öllu mótinu. Hún var á-
reiðanlega sú erfiðasta".
Eftir Guðjón Arngrímsson
myndir: Jim Smart