Helgarpósturinn - 07.01.1983, Blaðsíða 8

8

‘sÝuinfFirssilir
Listasafn
Einars Jónssonar:
Safniö er opiö á sunnudögum og miövikudög-
um kl. 13.30-16.
Listasafn íslands:
Myndir í eigu safnsins veröa til sýnis út janúar.
Safnið er opið þriðjudaga, fimmtudaga, laugar-
daga og sunnudaga kl. 13.30-16.
Mokka:
Danski listamaðu'rinn og kennarinn David
Plum sýnir myndverk.
Norræna húsið:
Norræna unglingasýningin Viö erum á
leiöinni heldur áfram I kjallarasal. i anddyri
stendur yfir sýning á verkefnum nemenda ur
arkítektaskólanum i Osló, og stendur hún til
15. janúar.
Kjarvalsstaðir:
Á laugardag opnar norræn vetnaöarsýning,
þar sem 12 íslenskir listamenn eiga verk.
Sýningin stendur út janúar. Viö opnunina
leika Snorri Sigfús Birgisson og Laufey Sig-
uröardóttir Ijúfa tónlist.
Nýlistasafniö:
Tvær sýningar, hvorki meira né minna, opna
á laugardag. Paö sem hjartað sér ekki, heitir
sýning, sem danska Ijóðskáldiö Jörgen Bru-
un Hansen sendir okkur. Þar er um aö ræöa
Ijóðmálverk, þar sem Ijóðtextar eru skrifaöir
hver yfir annan á flötinn. Þetta eru 14
segraffito-myndir, gerðar meö blandaöri
tækni. Hin sýningin er á verkum þýsku lista-
kónunnarDagmarRhodins. Þær standa til
16. janúar.
Gallerí Langbrók:
Langbrókarsýning á keramiki, gleri,
tauþrykki og grafík. Sýningin er opin virka
daga kl. 12 - 18. Skemmtilegir og gifurlega
fallegir hlutir. Og ódýrir.
Icikkils
Þjóðleikhúsið:
Föstudagur; Jómfrú Ragnheiður eftir Guö-
mund Kamban.
Laugardagur: Garðveisla eltir Guðmund
Steinsson.
Sunnudagur: Dagleiðin langa eftir Eugene
O'Neill.
Litla sviðið:
SunnudagurTvileikureftirTomKempinski. Kl.
20.30.
Leikfélag Reykjavíkur:
Föstudagur: Forsetaheimsóknin eftir Régo
og Bruneau.
Laugardagur: Skilnaður eftir Kjartan Ragn-
arsson.
Sunnudagur: Jói eftir Kjartan Ragnarsson.
Austurbæjarbíó:
Hassiðhennarmömmu eftir Dario Fo. Sýning
á laugardag kl. 23.30.
íslenska óperan
Töfraflautan eftirMozart. Sýningaráföstudag,
laugardag og sunnudag kl. 20.
Leikfélag Akureyrar:
Siggi var uti eftir Signýju Pálsdóttur. Sýningar
laugardag og sunnudag kl. 15.
Stúdentaleikhúsið:
Bent eftir Martin Sherman. Aukasýningar í
Tjarnarbíói þriðjudaginn 11. og föstudaginn 14.
janúar kl. 21. Miðasala í Tjarnarbíói báða sýn-
ingardagana kl. 17 - 21.
tÓlllÍNf
Norræna húsið:
Á sunnudag kl. 17 syngur Berglind Bjarnadóttir
viö undirleik Guörúnar A. Kristinsdóttur.
vióbnróir
Lögberg,
Háskóla íslands:
Á sunnudg kl. 15 heldur Hannes H. Gissurar-
son fyrirlestur, sem hann nefnir Séreignarrétt-
urinn. Fyrirlestur þesi er haldinn á vegum Fé-
lags áhugamanna um heimspeki og fer hann
fram í stofu númer 101, Öllum er heimill aö-
gangur.
Föstudagur 7. janúar 1983
'e/gar
pústurinij
Dauðinn á skjánum,
kaiiar hann inn
Regnboginn: Dauðinn á skcrm-
inn (La Mort en Direct) Frönsk
með ensku tali (ekta). Árgerð
1979. Handrit: David Rayfiel eftir
Sagan gerist í náinni framtíð,
svo náinni að hún gæti gerst á
inorgun. Þáð er eimnitt þetta sem
gerir þessa mynd trúverðuga
sögu David Coinpton. Leikstjóri:
Bertrand Tavenier. Aðalieikari:
Romy Schneider og Harvey
Keitel.
þrátt fyrir allt. Þó um sé að ræða
tækni sem við skiljum ekki er
ekki verið að skapa éinhverja
framtíðarleikmynd. Tæknin er
Romy Schneider og Max von
Sydow í Dauðinn á skerm-
inum.
nefnilega sú að fyrrverandi kvik-
myndatökumaður gerist lifandi
myndavél, sjónvarpsvél reyndar,
en ekki verður á allt kosið. Út-
koman verður sú að allt sem hann
sér er flutt yfir á myndband.
Auðvitað er dálítið erfitt að pissa
með lokuð augun en það venst.
Hvaða verkefni fær svo þessi
lifandi myndavél? Jú, í fram-
tíðinni verða allir orðnir svo
leiðir á sjónvarpinu, að þáttafr-
amleiðendur fyrir sjónvarp verða
að vera frjóir - munur en í dag.
Og þar sem enginn deyr lengur
nema úr elli, hungri eða af slysfö-
nema úr elíi, hungri eða af slys-
förum er tilvalið efni að sýna síð-
er að deyja. Hún er hins vegar
vandfundin og því verður bara að
búa hana til. En svo að enginn
fatti neitt veit hún það ekki sjálf.
Romy Schneider stendur fyrir
sínu. Myndin er að öðru ieyti vel
leikin og tekin en frekar í íengra
lagi. Það sem mér fannst tilfinn-
anlega vanta var áhugi fólksins að
fylgjast með þættinum í sjónvarpi
og meiri glámúr við kynningu
hans til að undirstrika
viðbjóðinn.
Conan úr Westurbænum
Nýja bíó: Villimaðurinn Conan
(Conan the Barbarian). Amerísk.
Árgerð 1981. Handrit: John Mi-
lius og Oliver Stone. Leikstjóri:
John Milius. Aðalleikarar: Ar-
nold Schvvarzenegger (Hr. Al-
hcimur), Sandahl Bergman, Jam-.
es Earl Jones, Max von Sydow.
Myndin gerist á öldinni f.k.
(fyrir krabbann). Villimenn í vík-
ingaklæðum ráðast inn í þorp og
drepa þorparana. Þá sem þeir
ekki drepa, hneppa þeir í ævi-
langan þrældóm. Þar sem þræl-
dómurinn styttir ævina verður úr
þessu ævistuttur þrældómur eða
ævistyttingarþrældómur eða
gleymdu því bara.
Ævi þeirra senr lifa ekki í á-
nauð snýst um sál, sem er söguleg
mistök. En þar eð þeíta eru ekki
einu mistökin í þessari mynd
skipta þau ekki máli. Smíðuð eru
tvíeggja sverð úr stálinu til að
nýta efnið betur. Eitthvað hafa
þeir kannast við tvö blöð, betri
rakstur, því Conan er alltaf ný-
rakaður.
Conan er uþb. 10 ára þegar
þorpsbúar eru drepnir. Hann er
látinn þræla úti í eyðimörkinni
við að snúa stóru hjóli, sem gerir
ekki neitt, í svona 20 ár, þá er
hann gerður að nk, skylminga-
þræl. Þetta gerir hann að vöðva-
búnti sem kann að berjast en er
alveg galtómur á milli eyrnanna.
Þannig heldur myndin áfranr og
áfram og áfram. Conan reynir að
ná fram hefndum á Thulsa Doom
sem drap þorpsbúa, en hann er
ekkert að flýta sér að því, því þá
væri myndin ekki svona löng.
Leikurinn í myndinni er jafn
hryllilegur og myndin er hrotta-
Bíóhöllin: Konungur grínsins
(The KingofComedy). Amerísk.
Árgerð 1982. Leikstjóri Murtin
Scorsese. Aðalleikarar: Robert
De Niro og Jerry Lewis.
Það hlægilegasta við þessa
mynd er það að hún skuli vera
frumsýnd á íslandí. Orðið ísland
(Iceland) samsvarar íslenska orð-
inu „krummaskuð" á amerískri
ensku.
Það fór eins með þessa mynd
og þá sem frumsýnd var fyrr um
daginn, bestu brandararnir voru
ekki í myndunum. Ómar Ragn-
leg. Samt sem áður gengur þetta
einhvern veginn upp allt saman.
Þetta er fyrst og fremst ævintýra-
mynd með hrottafengnum húmor
og minnir um rnargt á gullaidar-
bókmenntirnar. Kvikmynda-
takan er í betri lagi og áhrifs-
nryndun góð. Ekki er "hægt að
segja það sama um áhrifshljóð,
þegar haus veltur niður tröppur
og þú heyrir hljóð frá tómum
pappahaus.
arsson var fenginn til að segja
nokkur orð á undan sýningu og
spurði: Hvað er sameiginlegt
með Geir Hallgrímssyni og
sokkabandi? Svar: Þau eru bæði
fyrir neðan sex.
í myndinni er sagt frá frímúr-
ara (Robert De Niro) sem ætlar
sér að verða grínisti eins og Óm-
ar. Frímúrara? Já, því hann vinn-
ur ekki, er alltaf múraður og á
alltaf frí.
Myndin erhundleiðinleg, lang-
dregin og ekki fyndin fyrr en í
lokin, ef hægt er að brosa út í
Búningar og leikmynd verða
nokkuð sannfærandi, sérstaklega
þar senr leikarar ganga ekki um
með síðar rauðar hárkollur eins
,og tíska hefur verið í svona mynd-
um frarn að þessu.
Conan er mjög vel vaxinn, ef
ekki ofvaxinn. Stúlkurnar hans
eru einnig mjög svo ýturvaxnar
en samfarasenurnar verða háif
máttlausar þrátt fyrir kroppana.
-JAE
annað að fimm mínútna Woody
Alian fyndni.
- Það besta við þessa frumsýn-
ingu var klukkutíma hvítvíns-
drykkja fyrir sýningu, sem dugði
þó ekki til, því það snar rann af
mönnum þegar myndin byrjaði.
Það er sök sér að sjá Stuðmenn
velta sér upp úr gálgalausum
gálgahúmor en að þurfa að horfa
upp á leikara á borð við Niro og
Jerry Lewis, sem á víst ekki að
vera fyndinn í myndinni, gera
slíkt hið sama er grátlegra en tár-
um taki. JAE
P.S. - Hvernig væri að fá Ómar til
að skrifa handrit að næstu ís-
lensku grínmyndinni?
Hvítvínið dugði ekki til
Or einu í annað
Þú og ég -
Aöeins eitt líf
Þá hafa Þú og ég s'ent frá sér
sína þriðju plötu og er hún í sama
stíl og hinar fyrri, þ.e. hún inni-
heldur létta danstónlist. Að vísu
hefur diskótónlistin tekið ein-
hverjum breytingum frá útkomu
fyrstu plötunnar en megin ein-
kennin eru þó hin sömu.
Eins og.áður eiga þeir Gunnar
Þórðarson og Jóhann Helgason
meginhluta laganna. Lög Jó-
hanns renna, eins og við var að
búast, vel í gegn, en það er nú
eiginlega allt og sumt. Ætii Eins
og fuglinn, se ekki einna eftir-
minnilegast þeirra. Um Gunnars
lög gegnir nokkuð öðru máli. Til
dæmis eru lögin í kvöld og
Aðeins eitt líf, mjög líkleg til
vinsælda. Best þykir mér þó lagið
Don't Go To Strangers, sem áður
kom út á „svðrtu" plötunni hans
Gunna, sem aíít of fáir vildu vita
af, en lag þetta er eitt af betrij
lögum hans.
Tvö utanaðkomandi lög er að
finna á plötunni. Annað er
Blinduð af ást, sem ekki er nú
sérlega gott en hitt er hið stór-
góða lag Jóhanns G. Jóhanns-
sonar, Don't Try To Fool Me og
þó að þessi útgáfa taki í engu
frumútgáfunni frarn, nema síður
væri, er alveg sjálfsagt að taka til
meðferðará plötum sem þessum,
eitt og eitt gamalt og gott lag.
Vinnubrögð við plötu þessa
eru öli hin fagmannlegustu og
heildarútkoman er hin ágætasta
bílatónlist, diskótónlist eða fyll-
erístónlist en ef einhverjum dytti
í hug að ætla að setia sig niður til
að hiusta mundi ég nú velja
eitthvað annað.
Þorsteinn Magnússon
- Líf
Þorsteinn Magnússon, annar
gítarleikari hljómsveitarinnar
Þeyr, hefur nú sent frá sér sína
fyrstu sólóplötu. Hefur hún að
geyma sex iög og hefur verið
nefnd Líf. Þorsteinn segist hér
vera að greina frá sínu lífshlaupi,
liingað til, bæði í tali og tónunr.
Hann byrjar við Fæðingu og
endar í næsta lífi. Að mestu er nú
platan unr þetta líf en óræðin
endir hennar er um dauðann og
það sem við tekur eftir hann.
Ég held að óhætt sé að segja að
hér sé unt all undarlega plötu að
ræða. Hún er á köflum góð,sums-
staðar ekkert sérstök og svo veit
ég nú ekki hvað skal segja um
annað. Plata þessi er þó að mínu
mati hin ágætasta tilraun, hvort
sem hún hefur nú átt að verða
það eða ekki.
Þorsteinn er góður gítarleikari
og hann þorir að gera hluti sem
flestir hérlendir tónlistarnrenn
myndu veigra sér við að Iáta frá
sér fara á plötu. Vonandi kemur
bara önnur plata frá honum eftir
þetta Líf
Led Zeppelin
- Coda
Hljómsveitin Led Zeppelin
leið undir lok þegar trommu-
leikarinn John Bonham hélt yfir
móðuna miklu, fyrir tveimur eða
þremur urum. Þrátt fyrir það er
nú sarnt komin út ný Zeppelin
plata sem nefnist Coda, þar sem
meira að segja Bonham lemur
húðirnar. Hér er um að ræða
gamlar upptökur sem á þeim tíma
er þær voru gerðar, voru ekki
gefnar út. Þrátt fyrir það verður
þess þó ekki vart að neinu ráði að
hér sé um úrtökur að ræða, þegar
hlustað er á plötuna.
Coda hefst á laginu Were
Gonna Groove, eftir Ben E.
King og James Berthea. Upp-
”1 “X 11
m* JH
Itö-ZtPPELIH
I