Helgarpósturinn - 19.01.1984, Blaðsíða 25

Vörður L. Traustason
lögregluþjónn og á
neðri myndinni er
Vagn Kristjánsson
bifreiðarstjóri
og spurði við hvern það talaði?
Vörður heiti ég, var svarið. Þá átti
fólk til að segja, svolítið pirrað: Já,
ég veit það, en við hvern tala
ég . . . Það eru nú orðin þó nokkur
ár síðan þetta var og fólk hér á Ak-
ureyri alveg hætt að kippa sér upp
við nafnið."
Stofnfélagi á
Hreyfli
— Vagn Kristjánsson
bifreiðarstjóri
Ofarlega á starfsaldurslista
leigubílastöðvarinnar Hreyfils er
bifreiðarstjóri sem heitir því ágæt-
lega viðeigandi nafni Vagn Krist-
jánsson. Vagn hóf störf á Hreyfli í
ársbyrjun 1944, telst því einn af
stofnfélögum stöðvarinnar og hef-
ur starfað þar lengstum síðan —
„haft þar stöðvarpláss," eins og
hann orðar það sjálfur.
„Afi minn, sem hét Vagn Eiríks-
son, sá mér fyrir nafninu og síðan
hefur það gengið áfram í ættinni
til barnabarnanna minna — ég á
til dæmis sonarson og alnafna
norður á Akureyri. Ég er fæddur
og uppalinn í Skagafirðinum og
þar var nokkuð um að menn hétu
þessu nafni í mínu ungdæmi. Þeg-
ar ég var um tvítugt flutti ég suður
á mölina, tók þar meiraprófið
fljótlega og hef ekið síðan."
En hafði nafnið einhver áhrif á
það að Vagn ákvað að setjast við
stýrið? Vagn hlær að tilhugsun-
inni:
„Nei, það held ég ábyggilega
ekki. Maður var bara spenntur
fyrir bílum á þessum árum og síð-
an hefur þetta verið eins og hver
önnur vinna. Hins vegar get ég
ekki neitað því að ýmsum hefur
þótt svolítið kyndugt að ég skuli
heita Vagn og starfa við akstur, en
það hefur nú verið meira í gríni en
alvöru. En ég hef aldrei þurft að
kvarta neitt undan nafninu — það
er svo sérkennilegt og sjaldgæft
að menn hafa ekkert þurft að hafa
fyrir því að finna á mig alls konar
uppnefni eins og á alla Jónana og
Guðmundana."
var ekki lengi að taka við sér, kom1
fram og spurði hvort hér væri
nokkur Arinbjörn. Síðan hef ég
stundum verið kallaður þessu
nafni og ekkert verið að amast við
því.“
Því má kannski bæta við að
þeim feðgunum Loga og Sigur-
birni Eldon er fleira til lista lagt en
arinhleðsla og múrverk. Báðir
mála þeir „sér til hugarhægðar í
skammdeginu" og héldu saman
málverkasýningu í Ásmundarsal
síðastliðið vor — það er sumsé
fleira sem gengur í ættir en þessi
óræðu tengsl við eldinn ..
Átti að heita
Regína Petrína
— Regína Rist
fótsnyrtisérfræðingur
„Ég heiti einfaldlega Regína eft-
ir henni Iangömmu minni,“ segir
Regína Rist, sem í simaskránni er
titluð fótsnyrtisérfræðingur. „En
ættarnafnið okkar systkinanna er
komið frá föður okkar, Lárusi Rist
sundkennara. Upprunalega mun
það víst vera komið frá Dan-
mörku og Þýskalandi. Við erum
talsvert mörg sem berum þetta
nafn núorðið, bræður mínir tveir
auk mín og börnin þeirra.
Nei, ég man ekki eftir því að
mér hafi verið strítt á nafninu, það
væri frekar að ég hafi notið þess
vegna föður míns. Það hefur held-
ur aldrei farið neitt í taugarnar á
mér, þótt það sé svolítið óvenju-
legt — en fyrst átti ég reyndar að
heita Regína Petrína og það hefði
ég ekki kært mig um.“
En nafnið, Rist, hafði það ein-
hver áhrif á starfsval Regínu?
„Nei, nei, það er víst alveg ör-
uggt að nafnið breytti engu til eða
frá um cið ég fór að læra fótsnyrt-
ingar. Ég hef aldrei litið þannig á
málið, ekki fremur en ég er vön að
hugsa um nafnið mitt þegar ég
geng framhjá rist á göturæsi eða
þegar ég rista mér brauð . . . Ég
hef heldur ekki orðið vör við að
fólk velti þessu mikið fyrir sér —
það er frekar að það spyrji mig að
því hvort ég sé nokkuð dóttir hans
Lása gamla Rist.“
Þótt Regína sé titluð fótsnyrti-
sérfræðingur í símaskránni og sé
menntuð sem slík frá Svíþjóð,
starfar hún ekki nema endrum og
eins á þeim vettvangi — „þá helst
í tengslum við kvenfélög," segir
hún sjálf. Hvundags starfar hún á
öðru sviði heilbrigðismálanna, á
sótthreinsideild Borgarspítalans.
— Vörður L. Traustason
lögregluþjónn á Akureyri
„Ég veit nú ekki alveg hvernig á
því stendur, en það var pabbi sem
vildi endilega láta mig heita þessu
nafni. Ég veit ekki hvort hann
hafði eitthvað sérstakt í huga eða
hvort honum fannst það einfald-
lega fallegt," segir Vörður
Traustason, 31 árs gamall Vest-
manneyingur, nú starfandi sem
lögregluþjónn á Akureyri. Svo
bætir hann við:
„Auðvitað kom það fyrir að mér
var strítt á þessu sem krakki og
kallaður dyra-vörður, hús-vörður
og fleira í þeim dúr, en ég man nú
ekki til þess að ég hafi látið það slá
mig mikið út af laginu.
Nú er það náttúrlega óvenju vel
við hæfi að lögregluþjónn heiti
Vörður — réð nafnið einhverju
um starfsval Varðar?
„Nei, nei, biddu fyrir þér. Það er
ekki nafninu að kenna að ég varð
lögreglumaður, síður en svo. Ég
starfaði sem bifvélavirki áður og
langaði einfaldiega að breyta til,
prófa eitthvað nýtt og það var
sennilega bara hver önnur tilvilj-
un sem réð því að ég fór í lögregl-
una.“
Og hvernig er svo að vera Vörð-
ur lögreglumaður?
„Nú,eðlilega er ég oft kallaður
Vörður laganna, kannski ekki síst
af því ég heiti fullu nafni Vörður
Leví Traustason og á það til að
skrifa Vörður L. undir skýrslur.
Svo var það fyrst þegar ég byrjaði
hérna að ég átti svolítið erfitt með
að fá fólk til að trúa þessu — það
kom fyrir að fólk hringdi á stöðina
— T-'1
Gaukur á Stöng veitingahús,
Tryggvagötu 22, sími 11556
RÍt—
HELGARPÓSTURINN 25