Helgarpósturinn - 17.10.1985, Blaðsíða 9

an okkur mótmælendurna. Allt í
einu gekk Sigurjón Sigurðsson
fram fyrir skjöldu og ávarpaði
mig: Ragnar, láttu fólkið fara
þarna af tröppunum! Eg stóð upp
við þessi orð lögreglustjórans,
sneri mér við og bjóst til þess að
spyrja félaga mína hvort þeir væru
til í að verða við orðum mannsins,
þegar mér er sagt að Sigurjón hafi
lyft vísifingri upp í loftið. Og þar
með byrjaði lið hans að lemja á
okkur með kylfum. Grískir félagar
okkar furðuðu sig mjög á aðförum
yfirvaldsins þarna á staðnum. Þeir
urðu, ásamt okkur hinum, fyrir
höfuðhöggum og því að vera
teknir kverkataki, en hvorttveggja
sögðu þeir að löggumönnum væri
bannað annarstaðar í Evrópu . . .
Sem sagt,“ heldur Ragnar áfram,
„okkur kommunum fundust að-
farir löggunnar á þessum tíma oft
fruntalegar og hættulegar. Við
urðum þess líka vör hvað löggan
var undir gífurlegum aga, en
margir óbreyttir löggumenn kváð-
ust utan vaktar ekkert vera hrifnir
af þeirri hörku sem þeim væri sagt
að beita. Þeir þyrðu hinsvegar
ekkert að kvarta, enda fengju þeir
bágt fyrir sem það gerðu. Nú, auð-
vitað áttu menn það svo til að
tengja þessa miðstýringu við
Sigurjón og hans fortíð, án þess þó
að vera vissir um að þetta ofbeldi
kæmi frá honum persónulega,"
segir Ragnar að lokum. Annar
kommi þessara ára segir Sigurjón
hafa almennt gengið undir nafn-
inu „nasistinn“ í hópi róttæklinga
í kringum '68. Sami maður bætir
við: „Blessaður vertu, komma-
hatrið kraumar ennþá í Sigurjóni.
Það þarf ekki annað en að líta á
liðið sem hann hefur valið í kring-
um sig. Vinstrisinnar í yfirmanna-
liði lögreglunnar eru teljandi á
fingrum annarrar handar!"
Sigurjón Sigurðsson ætlaði
sér ekki að ljúka starfs-
aevinni í embætti lögreglu-
stjóra. í tíð Ólafs Jóhannessonar
dómsmálaráðherra fyrir átta ár-
um, sótti hann um starf hæstarétt-
ardómara. Sigurjón er perfeksjón-
isti sem fyrr segir og var búinn að
fá vilyrði Ólafs fyrir því að hann
fengi starfann áður en hann fyllti
út umsóknareyðublaðið. Sigurjón
var af þeim sökum svo fullviss um
að fá þessa vinnu í hæstarétti að
daginn sem Ólafur hugðist til-
kynna hver hreppti stöðuna var
lögreglustjórinn búinn að boða
inn á teppi til sín helstu samstarfs-
menn sína í gefjnum tíðina til þess
að kveðja þá. I millitíðinni gerðist
hinsvegar þetta:
Hæstaréttardómarar fregnuðu
að Ólafur hygðist skipa Sigurjón í
embættið. Þeim fannst það öllum
óviðeigandi, einkum og sér í lagi
vegna þess að Sigurjón hefði
aldrei praktíserað sem lögfræð-
ingur og þar af leiðandi ekki
kynnst lögmannsstörfum frá því
hann var í skóla. Magnús Torfason
hæstaréttardómari gekk þannig á
fund Ólafs Jóhannessonar með
undirskriftalista frá kollegum sín-
um og sér þar sem dómsmálaráð-
herra var náðarsamlegast beðinn
að breyta fyrirhugaðri ákvörðun
sinni svo ekki yrði í fyrsta sinn
brotið út af þeirri hefð að praktís-
erandi lögmaður eða lagaprófess-
or gengi fyrir við skipun hæsta-
réttardómara. Ólafur tók mark á
Magnúsi og réð Þór Vilhjálmsson
sem hæstaréttardómara í stað
Sigurjóns.
Menn segja að sjaldan eða aldrei
hafi Sigurjón Sigurðsson orðið
jafn reiður hið innra og þegar
hann frétti af þessum málalokum.
Hann þoldi þetta ekki. Perfeksjón-
istinn hafði tryggt sig í bak og fyr-
ir, en engu að síður gekk dæmið
ekki upp. Sigurjón sá fram á átta ár
enn uppi á efstu hæð við Hlemm.
l^ri
I yrir nokkrum dögum var
Magnús Hreggvidsson, forstjóri
Frjáls framtaks, boðaður á fund hjá
Verslunarráði íslands og honum
gerð grein fyrir nokkrum grundvall-
aratriðum. Þannig er mál með
vexti, að tímaritið Frjáls verslun
hefur að nafninu til verið gefið út af
Frjálsu framtaki „í samvinnu við
Verslunarráð Islands", eins og segir
í ritstjórnar-,,haus“ blaðsins. Að auki
hefur blaðafulltrúi Verslunarráðsins
setið í ritnefnd tímaritsins, og hefur
sá verið Kjartan Stefánsson um
hríð, en það er einmitt sami maður
og er nú að taka við ritstjórn blaðs-
ins. Þessi tilvitnun um samvinnu
hefur verið mörgum aðilum Versl-
unarráðsins þyrnir í augum og loks
um daginn var látið til skarar skríða.
A fyrrnefndum fundi var Magnúsi
gert það ljóst, að annað hvort tæki
tímaritið og önnur tímarit fyrirtæk-
isins þátt í upplagseftirliti ráðsins
eða þá að tilvitnunin um „sam-
vinnu“ yrði strikuð út. Magnús sá
sér þann kost vænstan að svara
Sigvalda Þorsteinssyni aðstoðar-
framkvæmdastjóra Verslunarráðs
því, að FF treystist ekki til þess að
taka þátt i upplagseftirlitinu. Og þar
með er búið að strika út „sam-
vinnu" þessara tveggja aðila. . .
Þ
á höfum við heyrt að Fjölnir
hyggi á útgáfu sjávarútvegsblaðs í
líkingu við Fiskifréttir, sem
Frjálst framtak gefur út. Ýmis öfl-
ug einkafyrirtæki í sjávarútvegi
myndu standa að útgáfunni með
Fjölni, en ekki hagsmunasamtökin
sem hafa stutt Fiskifréttir. Sam-
keppnin á tímaritamarkaðnum
virðist því vera að harðna svo um
munar.
Annars hafa verið uppi argar
raddir á meðal ýmissa útvegs-
manna og frystihúsaeigenda og
fleiri yfir þeirri staðreynd, að Fiski-
fréttir skuli vera komnar í eigu Frjáls
framtaks. Fiskifréttir voru stofnaðar
sem hlutafélag, en skyndilega búið
að selja félagið án þess að efnt væri
til hluthafafundar eða yfirieitt látið
vita af þessum samningum. Eiríkur
Tómasson lögfræðingur mun hafa
haft hönd í bagga með þessum
eigendaskiptum. Hins vegar efast
sumir um lögmæti sölunnar. . .
<1r. -yV

FLUGURÍ SUPUNNI
Skemmtidagskrá í púr. Aöeins fyrir matargesti.
// ,
Leikarar:
Rósa Guðný Þórsdóttir.
Kolbrún Erna Pétursdóttir.
Fjalarr Sigurðarson.
Leikstjóri:
Helga Thorberg.
Tónlist:
Dúettinn
André Bachmann
Kristján Óskarsson
MATSEÐILL
Sýningar
þriðjud. og
miðvikud.
kl: 20.30-00.30
Tryggvagötu 26 R.
Borðapantanir S. 26906
Rjómalöguð spergilsúpa
SYNINGARINNAR: Innbakaður lambahryggur Bordelaise.
HELGARPÓSTURINN 9