Helgarpósturinn - 05.04.1986, Side 3

FYRST OG FREMST
ÞESSA SÖGU segjum við fyrst
og fremst vegna þess, að okkur
þótti hún skrambi skondin. Hins
vegar tökum við strax fram, að
hún barst okkur með vindinum,
vorblænum. Þannig er mál með
vexti, að á kaffistofu embættis
ríkissaksóknara munu hafa orðið
alltíðar breytingar á þeim kaffi-
tegundum, sem starfsmenn
embættisins hafa slokrað í sig.
Astæðan er af lögfræðilegum
toga. Þannig er, að í fræðum Iaga
er til hugtakið „instrumenta
sceleris", sem er skilgreint sem
tæki það eða áhald, sem notað er
til að brjóta af sér. Þannig er
morðvopn slíkt instrúment. En
hvernig kemur þá kaffið þeirra hjá
saksóknara þessu við? Jú, þannig
er, að Braga-kaffi mun, samkvæmt
ströngum lögfræðilegum skilningi,
vera instrúment af þessu tagi
vegna kaffibaunamáls Sambands-
ins. Af þessum sökum ákvað
Pórdur Björnsson ríkissaksóknari,
að hætt yrði við Braga-kaffið, sem
hefur að sögn verið drukkið á
kaffistofu embættisins lengi. Og þá
var skipt yfir í kaffi frá O. Johnsen
& Kaaber, og líkaði bara vei. En
þá kom að því, að saksóknari
óskaði eftir rannsókn á kaffi-
bauna- og afsláttarmálum þess
fyrirtækis. Og þá varð úr, að
hætta við Kaaber-kaffið sem
hugsanlegt „instrument sceleris".
Og það síðasta, sem við fréttum af
kaffidrykkju starfsmanna ríkis-
saksóknaraembættisins er það, að
nú sé drukkið kaffi í sænskum
pakkningum, sem flugumferðar-
stjóri einn mun flytja til landsins í
frístundum.
AUGLÝSINGAREGLUR
útvarpsins hafa löngum verið aug-
lýsendum og starfsmönnum
útvarpsins til ama. Samkvæmt
þeim er auglýsendum sniðinn
ákaflega þröngur stakkur. Nýjar
auglýsingareglur tóku gildi fyrir
nokkru, en ekki virðast þær auka
svigrúmið, því í vikunni lenti
Sigurjón Valdimarsson ritstjóri
Sjómannablaðsins Víkings í því að
fá ekki birtar tvær auglýsingar um
efni í nýju tölublaði rits síns.
Annar textinn var á þessa leið:
„Tollverðir finna ekki það sem er
beint fyrir framan nefið á þeim.
Smyglarar segja frá í Sjómanna-
blaðinu Víkingi." Eftir því, sem við
höfum fregnað þótti Markúsi Erni
Antonssyni felast of þungur áfellis-
dómur yfir stétt tollvarða í auglýs-
ingunni. Staðhæfingin er hins
vegar komin beint frá viðmæl-
anda blaðsins, sem stundað hefur
fíkniefnasmygl með farskipum og
þekkir þessi mái ef eigin reynslu.
Hin auglýsingin, sem var bönnuð,
hljóðaði svona: „Með vasana fulla
af fíkniefnum við nefið á gagns-
lausum hasshundi. Fíkniefnasmygl-
arar segja frá í Sjómannablaðinu
Víkingi." í þessu tilviki þótti
útvarpsstjóra, að ómakiega væri
vegið að þjálfurum hasshundsins.
Hins vegar þótti honum, að því er
við vitum best, ekki ómaklega
vegið að blessuðum hasshund-
inum. Staðhæfing auglýsingar-
innar byggist í þessu tilviki, eins
og hinni fyrri, á fullyrðingu
manns, sem gerði sér það að leik
að „plata" hasshundinn og um-
sjónarmenn hans. Málamiðlunin í
þessu tilviki var sú að fellt var
niður orðið „gagnslaus".
ÞESSA sögu heyrðum við á
Selfossi. Maður í bænum vildi
gjarnan stríða kunningja sínum
sem honum var ekki alltof vel við.
Hann minntist þá þess, að fyrir
nokkrum árum gekk algjört æði
yfir landið að kaupa fótanuddtæki
sem jólagjöf ársins. Seldust allar
birgðir landsins af fótanudd-
tækjum upp á skömmum tíma.
Þessi ágæti maður setti inn smá-
auglýsingu í DV þar sem hann
auglýsti eftir að kaupa notað
fótanuddtæki, gaf upp símanúmer
vinarins og beið átekta. Og það
var ekki af sökum að spyrja,
landslýðurinn var greinilega orð-
inn lúinn í fótunum af öllu fóta-
nuddinu, því vinurinn fékk um tvö
HELGARPÚSTURINN
Páskar
Langafrjádagsfríið er
fullt með sálarháska.
En Drottinn síðan sendi mér
sæla skíðapáska.
Uppi
þúsund símtöl, þar sem honum
var boðið notað fótanuddtæki til
sölu. Aumingja Selfyssingurinn
vissi náttúrulega ekkert hvaðan á
sig stóð veðrið og hvers vegna allt
landið var að bjóða honum öll
þessi notuðu tæki til sölu. Að
endingu mun maðurinn hafa
staðið og öskrað í símann: „Nei,
nei og aftur nei! Ég hef ekki óskað
eftir því að kaupa fótanuddtæki!!!"
Hins vegar höfum við ekki frétt
af áframhaldandi vináttu þessara
ágætu manna.
KARL STEINAR
GUÐNASON, verkaiýðsleið-
togi alþýðuflokksmanna á Suður-
nesjum, hefur húmor fyrir ellinni.
Eða þannig. Ýmis námskeið hafa
verið haldin á vegum Félagsmála-
stofnunar og annarra aðilja sem
búa roskið fólk undir ellina. Ný-
lega pantaði Verkalýðs- og sjó-
mannafélag Keflavíkur, þar sem
Karl Steinar: Með húmor fyrir ellinni.
Karl Steinar er formaður, sérstakt
námskeið hjá Menningar- og
fræðslusambandi alþýðu (MFA)
fyrir 60 ára og eldri. Námskeiðið
átti að búa fólk undir ellina eins
og fyrr segir. Karl Steinar hefur
greinilega tilfinningu fyrir prakt-
ísku skaupi, því hann sendi
mörgum vinum sínum og kunn-
ingjum á miðjum aldri og niður í
þrítugt tilkynningu um námskeiðið
og boð um að taka þátt í því.
Menn velta nú fyrir sér hvort þessi
gamanmál Karl Steinars beri vitni
um elliglöp, en telja flestir að svo
sé ekki.
HAFIÐ ÞIÐ HEYRT nýjasta
söng tölvuáhugamanna? Ekki
það? Hann byrjar svona: Það er
draumur að vera með DATA. . .
SMARTSKOT
Var verið að magna
Rússagrýluna?
Ögmundur Jónasson fréttamaður
„Nei, nei. Þetta 1. aprílgabb sjónvarpsins var ekki gert með
það fyrir augum að ýta undir Rússahræðsluna. Enda ekki tekið
fram að um Rússa væri að ræða sem strandað hefðu kafbát í
Hvalfirðinum. En það var skýrttekiðfram í„fréttinni" að kafbát-
urinn væri greinilega ekki frá neinu aðildarlandi Atlantshafs-
bandalagsins."
— En ég meina — rauð stjarna á kafbátslíkinu?
,Jú, jú, tilvísunin var nokkuð Ijós. En það er þarft að benda
á, að það er krökkt af kafbátum á miðunum kringum landið frá
báðum stórveldunum. Nú, svo má kannski skilja þessi tíðindi
sem áminningu um að hér er bandarískt herlið með herstöðvar.
Þannig að ekki var verið að magna Rússagrýluna."
— Þetta var sem sagt velheppnað gabb?
„Já, ætli megi ekki segja það. Þetta var nokkuð gott gabb.
Einhverjir hafa látið gabbast. i það minnsta hringdu margir og
sögðust hafa orðið varir við dularfullar mannaferðir í Hvalfirð-
inum um kvöldið og nóttina eftir að fréttin var send út. Ég held
að gabbið hafi verið sannfærandi. Alla vega tóku nógu margir
þátt í því."
— Hve margir?
„Ja, ég hef nú ekki nákvæma tölu. En þarna voru starfsmenn
Landhelgisgæslunnar, lögreglumenn og hjálparsveitir skáta."
— Var þetta ekki dýrt spaug?
„Nei, ég held að kostnaðurinn hafi ekki verið mikill. Lögregl-
an er mikið á ferli á þessum slóðum og hjálparsveitir skáta tóku
fúslega þátt í þessu og ég held að Landhelgisgæslan hafi verið
að æfingum í næsta nágrenni ásamt læknum. Nú, leiktjöldin
eru fyrir, bæði fjöll, hólar og fjörðurinn. Það eina sem þurfti að
smíða sem leikmynd var kafbátslíkið. Ég sá það nú reyndar
aldrei almennilega."
— Hver átti eiginlega hugmyndina að þessu gabbi?
„Hugmyndin kom frá Hrafni Gunnlaugssyni yfirmanni inn-
lendrar dagskrárgerðar, Ómari Ragnarssyni og Birni Emilssyni
og dagskrárdeild sá einnig algjörlega um útfærsluna og vinn-
una í sambandi við þennan „fréttaflutning". Ég leik þarna bara
hlutverk fréttamannsins."
— Þið skutuð „fréttinni" inn á milli dagskrárliða. Var
það gert til að spenna upp áhorfendur sérstaklega?
,Jú, það má kannski orða það þannig. En upphaflega átti að
rjúfa dagskrárlið með þessari frétt, en það var hætt við þá
hugmynd."
— Er fréttastofan orðin svo slöpp að þið þurfið að búa
til stórfréttir til að komast í feitt?
„Ha, ha, ha! Ég svara þessari spurningu ekki. En ég get bent
HP á, að fæstir tóku eftir hinu aprílgabbi sjónvarpsins. i frétta-
tímanum 1. apríl sagði Ólafur Sigurðsson frá bílafríðindum ráð-
herra og bankastjóra. Þar kom m.a. fram að þessum hags-
munahópum yrði bætt upp sú bílafríðindarýrnun sem lækkun
tolla hefði í för með sér. Nú heyri ég að bæði ráðherrar, banka-
stjórar og almenningur trúi þessari frétt og hafi lítið við hana að
athuga, telji hana normal og eðlilega. Það segir nú sína sögu."
ögmundur Jónasson er fréttamaður á fréttastofu sjónvarps. Hann lék
fréttamann íaprílgabbi sjónvarpsins 1. apríl en það fjallaði um erlendan
kafbát með rauðri stjörnu sem strandað hefði í Hvalfirðinum. „Frétt"
þessi vakti talsverða eftirtekt, ekki síst fyrir viðamikla sviðsetningu og
útfærslu.
UÓSMYND JIM SMART
HELGARPÓSTURINN 3