Helgarpósturinn - 03.12.1987, Blaðsíða 16

Pétur Kristjánsson
Sigrún Magnúsdóttir
EFTIRLÆTISFLÍKIN í FATASKÁPNUM
Það er örugglega ekki tiluiljun
sem rœöur þuí að sumir elska jogg-
inggallann sinn meira en aðra flík í
fataskápnum. Það er heldur örugg-
lega ekki tiluiljun að fólk notar uiss-
ar flíkur oftar og meira en aðrar.
Flestir eiga sín „uppáhaldsföt", föt
sem þeim líður uel í. Sumir uilja
meira að segja ganga suo langt að
fullyrða að fari þeir í ákueðnum föt-
um út að skemmta sér bregðist ekki
að það uerður gaman. Aðrir þekkja
dœmi þess að uerða'stjörnuuitlausir
I ákueðnum fötunum og kenna
helu... fötunum um huernig ball-
ferðin fór! Suo eru þeir sem starfs
síns uegna eru hálfpartinn neyddir
til að klœðast ákueðnum fatnaði og
skiptir þá ekki máli þótt fólki líði
hreint og beint illa í þeim fötum. HP
hafði samband uið fjóra aðila og
lagði fyrir þá hina ofureinföldu
spurningu: Huer eru eftirlœtisfötin
þín og huers uegna?
Sigrún Magnúsdóttir, borgarfulltrúi
fyrir Framsóknarflokkinn og uersl-
unareigandi:
„Dags daglega er ég bara í þægi-
legum fötum, enda vinn ég í versl-
unum mínum til skiptis á daginn. Þá
er ég yfirleitt í gallabuxum og
peysu, það finnst mér þægilegast
þegar ég er að vinna svona vinnu.
Það passar varla í því starfi að vera
í pilsi, en annars hugsa ég að það
sem klæði mig best sé þröngt pils og
peysa. í þannig fatnað fer ég ef ég vil
vera frekar fín til fara. Það skiptir
ekki máli hvort peysurnar sem ég
nota dags daglega eru úr ull eða
„háskólabolir" en þessa stundina er
ég nokkuð dæmigert klædd í vinn-
unni, í gallabuxum og háskólabol.
Annars fer ég ekki eftir neinni línu
og hef til dæmis ekki farið í litgrein-
ingu eins og margir hafa gert. Ég
kaupi mér ekki föt eftir ákveðinni
tísku og legg meiri áherslu á að vera
í þægilegum fatnaði. Kannski finnst
mér meira gaman að klæða mig upp
þar sem mér gefst ekki kostur á því
í vinnunni. En auðvitað eru það for-
réttindi að fá að vera á náttsloppn-
um!“
Guðmundur Blöndal, eigandi
herrauerslunarinnar P & Ó:
„Náttfötin mín! Er það nokkuð of
gróft svar? Nú, á ég að vera í þeim á
mynd?! Nei, þá segi ég nú frekar
trimmgallinn minn . . . Hann er í al-
vöru eftirlætis flíkin mín — þótt ég
klæðist honum auðvitað ekki í vinn-
unni. Þar er ég í jakka, skyrtu og
með bindi, sem passar engan veg-
inn þegar heim er komið. Gamli og
góði trimmgallinn minn er grænn,
orðinn snjáður og með lýsisblettum
á. Ég held að þetta sé Schiesser-
galli, keyptur í heildsölu og virki-
lega góður galli. Um leið og ég kem
inn úr dyrunum heima fer ég í jogg-
inggallann. Þá tekur við heimavinn-
an, fjölskyldan og litlu börnin. Þá
þarf maður að baða og þá þýðir lítið
að vera í skyrtu og með bindi!“
Pétur Kristjánsson, sönguari og
starfsmaður hjá Steinum hf:
„Uppáhaldsflíkin mín er sloppur-
inn minn, enda er hann gamall og
góður, úr frotté-efni og mjög þægi-
legur.“
Suerrir stormsker, hljómlistar-
maður:
„Uppáhaldsfötin mín eru bómull-
artuskur og satíndruslur. Þessi
mjúku, léttu föt. í þannig fötum
geng ég allt að því dags daglega
nema það sé þvingað upp á mig ein-
hverjum terelynbrókum í veislum í
foreldrahúsum. í þannig buxum líð-
ur mér alltaf eins og ég sé að ferm-
ast í annað sinn. Það er algjör pína.
Ég legg mikla áherslu á að vera í
þægilegum fötum. Það er vellíðun-
arlögmálið í praxís. Þess vegna á ég
fimm eða sex pör af fötum í þessum
stíl til að eiga alltaf til skiptanna. En
þó það komi ekki málinu við finnst
mér best að ganga í skórn."
Guðmundur Blöndal
Sverrir stormsker
Einn af eigendum Serínu, Hulda Sigurðardóttir, finnur ilminn af nýja ilm-
vatninu. Það var Ólafia Arinbjarnardóttir sem var nýbúin að sprauta því á
sig.
Fyrir mánuði voru afhent Ósk-
arsverðlaun í París. Reyndar ekki
þau Óskarsverðlaun sem við
þekkjum af frásögnum, heldur
var þarna verið að veita fyrstu
Óskarsverðlaunin af fimm, sem
veitt eru árlega til ilmvatnsfram-
leiðenda. Þessi fyrstu verðlaun
voru veitt fyrir umbúðir ilmvatns
og féllu þau í hlut franska fyrir-
tækinu Gilles Cantuel fyrir um-
búðir utan um ilmvatnið Créat-
ure. Þetta ilmvatn er eingöngu
selt í einni verslun í París,
Tramps, ásamt einni verslun í
Reykjavík, Serínu í Kringlunni.
(Reyndar sjálfsagt einnig í ein-
hverjum öðrum borgum heims-
insl).
í síðustu viku var haldin kynn-
ing á Créature-ilmvatninu þar
sem m.a. starfsfólk franska
sendiráðsins í Reykjavík lyfti
kampavínsglösum og fagnaði
Óskarsverðlaunaafhendingunni.
Þá var þeim vegfarendum sem
leið áttu um Kringluna þetta
kvöld boðið inn í Serínu gefin
prufa af ilmvatninu jafnframt því
sem þeir gengu út úr versluninni
angandi af hinum nýja ilmi.
Hér er franski verslunarfulltrúinn
Francois Zilliox að hlusta á kynn-
ingu á ilmvatninu, sem framleitt er
i heimalandi hans.
Frú Kristín Ólafsdóttir kunni vel að
meta að vera boðið inn í kokkteil-
inn. Hér kannar hún nýja ilminn.
Créature fékk Óskarsverðlaun fyrir umbúðahönnun. Sýningarstandurinn
er tíka óvenjulegur og fyrir framan hann standa Fabienne Zilliox, eiginkona
franska verslunarfulltrúans, Bjarndis Harðardóttir, Kolbrún Thomas og
Honique Arribet, aðstoðarverslunarfulltrúi í franska sendiráðinu.
Hjónin Rósa Þorvaldsdóttir og Sturla Pétursson, eigendur Serínu.
16 HELGARPÓSTURINN