Íslenzk sagnablöð - 21.04.1817, Qupperneq 10

2,0
19 — 1817 —
íkipi finu til Reykiavíkur, tók'Brfne, for-
mann á íkipi Greifans, höndum og fetti
hann heiran fdlarhríng i dróma fyri narrid.
Med miklu forfi géck hann til Greifans og
qvartadi yfir í hvad ílla Eníkum værigold-
id þegar ei giiti minna koftad enn líflát
kaup vid J>á ; hótadi öllu hördu ef fvobúid
ftædi, og gat aunnid f>ad ad Grcifinn famdi
vid hann f>ann 16 lúníí, ad Jegnar Engla
Kóngs mættu íkipta vid innlenda medan á
ftrídinu ftædi, enn íkyldu, Já hér vid land
værú, hlydnaft landslögum og rétti. (Siáfylg-
íkial. No. 5). Nú var kyrrt um ftund;
enn lítid dx vid J>etta hondlun Eníkra, í>ví
bædi var fyifta komin kaupdd, og fídan
Jóktu innlcndum prílar háir, voru og farn-
ir vegna báginda finna ad venia fig af kaup-
um útlends varníngs er máttu án vera.
Fám dögum eptir ad Nott var hédan
farinn J>ann 2ira júníí kom eníkt íkip, Mar-
grét og Anna ad heiti, fem vopnad var med
10 edur 12 fallftyckium, á höfn í Reykia-
vík; var eigandinn fiálfur Kaupmadur Phelps
frá Lundúnum med f>ví, áfamt lörgen lörg-
enfyni er ádur er nefndur. pefsir fengu
fliórt ad vira hvad giörft hafdi fráþví feinaít
til vifsu, og er líkligt ad milliberendur ei
hafi börid Greifanum fem bezta föguna. pefs
Jurfti ei heldur,hvadeníka kauphöndlun hér
fnerti, pví hann mun hafa álitid íkyldu
fínaad hindra hana fem meít, án þefs ad fvo
ftöddu náqvæmliga ad hugleida hvad af J>ví
giæti hlotift, Nockra daga hélt Phelphs
kyrru fyrir; aífermdi ei lkip fitt, og eingan
grunadi J>ad fem tilftód. pann 250 f. m.
vifsi einginn fyrr til, enn Greifinn var í
húfi fínuhandtekinn af 12 vopnudum matróí-
um hvörra foríngiar voru Phelps, Iörgeníen
og kapteinninná J>ví eníka íkipi ad nafni List-
on. Greifinn var fluttur út á hid eníka íkip,
Jó var hónum ádur leyft ad í'etia innfigli fitr
fyri fkrifftofu fína. Á fama degi var Greif-
ans íkip tekid á höfninm og Eníkir fettir
til ad geyma J>efs. Nockrir horfdu á og
hlupu ad J>egar Grafinni var fluttur útá íkip-
id, enn bxdi bannadi hann ad fáft um ílíkt,
og líka ftódumenn fem höggdofa, og vifsu ei
hvad J.'etta átti ad J>ýda. pctra gérdift á
funnudegi, og J.á var fnmennt í Reykiavík,
vedur var vott og kaupftadur ei tölnvcrdt
fóktur. Med J>ei‘sum atvikum byriadi J>ad
grátliga narrafpil Iörgens Iörgeníens á ís.
landi fumarid 1809. Sarna daginn bodadi
hann öllum í Reykiavík húsfángélíi; Jér fídan
uppfefta íkial, er pókti nockud nýftárligt,
og íkömmu fídar annad. Bædi íkiölin, er
hann kalladi Próclamaríónir, voru famin á
doníku, enn fídan á íslendíku fnúid og var
htd fídara J>á prentad, J>au hlióda J>annig;
”A u g 1 ý f í n g.
1) Stiórnarrádum Daníkra er ad öllu lokit á
íslandi.
2) Allir Daníkir edur kaupmenn séukyrrir í
hýbílum sínum, og lári hverki siá sig á
faraldsfæti, né eigi tal saman, edur send-
ift á bréfum edur íkilabodum, svo eigi
hafi ordlof til
3) Aungvir daníkir embættismenn megu
fara brott úr hýbílum fínum, og íkulu
ad öllu giæta hinssamaog J>eir ernefnd-
ir voru hér nærst á undan.
4) Allíkonar vopn, hvöriu nafni fem heita
kunna, r. d. byfsur, piftólur, kordar, dagg-
ardar, og hvat fem heilzt ril flcotvopna
heyrir, íkal tregdulanft af höndum sel-
iaft.
5) Fari nockur af landsbúum edur börn, í
óleyfi med íkilabodum frá edur til Dan-
íkra íkal hann sæta ftraffi íem væri hann
kndfins óvinur; ennviti barnitei ad |>ad