Íslenzk sagnablöð - 21.04.1817, Qupperneq 15

29
1817
30
5) . Ad allraEmbættismiinna, erafFöd-
Urlandselíku hafa kynnt mér, ad Jieir díkudu
ad vera vid embætti fín, og ]péna Landinu
í JeíTum hættufömu og bágu kríngumílædum
]>ad nýlega var í, J>eirraLaun íkulu vidhald-
aft; J>ar aptur á mót J>eir Emdættismenn,
fem verid hafa í nálægd, og ccki géfid mér
tilkynníng, eru hérmed öldúngis fettir frá
J)cirra Embættum, nema Jieir innan J>efs
eota Julii komi mcd gyldar orfakir, hvaraf
Jicir ecki hafi annadhvört fráfagt fér Embætt-
in edur tiikynnt fig ad vilja halda J)eim
fömu, J)á eptir J>enna dag íkal géfaft inn lifti,
t hvörjum fjedft gétur hvörjir Embættismenn
verda vid , cdurecki, J)eirra Embætti; líka
fem upp frá J)cífum degi férhvör Períóna í
landinu, er hlýdir einni einuftu Skipun frá
Javíiíkum Embættis mönnum, álítft fem
Drottins fvikarí; J)ó géfum Vér enn J)á 4ra
vikna freft til lcngft fráliggjandi plárfa.
6) . Ad allir Embættismenn, fem óíka
Jtefs og fráfegja fig Embættinu íkuli flytjaft
frítt til Ka*ipmannahafnar, nær hentugleikar
J)ar til fáft; á medan bjódum og íkipum
Vér JjefshátrarEmbættismönnumadhalda fig
ferdbúnum til yrftmannaeya, ad J)eir ecki
tned undirferli Ipilli Almenníngs hagfæld og
fridi, nemaj)eir géti fengid tilbærilega borg-
un fyrir Jaeirra gódu framferdi.
7) . Ad Vér med ftærftu ánægju höfum
fjed Já íslendíku Geiftlegu, fcm góda Krift-
na, frama ftid og ordu á Jjeífum hættufanta
tímapúnkti • hvörsvcgna Vér lofum ad útbe-
tala jeirra laun og J)eirra Eckna Penfionir,
famt eptir möguleglcikum bæta kjör J>eirra.
8) . Ad Landid ílcal fetjaft í ordulegt
Varnar - ftand, án minnltu tillögu af Sköttum
fta Innbyggjurunum.
í»). Ad ein Perfóna íkal hafaFuIlmakt
fil ad ftadfefta frid vid Hans Hátign Kónginn
3f Stora Bretlandi,
xo). Ad allir eníkír Undirfátar fkulu
njóta fullkomins fridar i Landinu, til nd
höndla og ferja bólfeftu, J>egar Jteir ecki
brjóta mór Landfins Lögum, og allir, fem
óforpént gjöra á hluta nockurs eníksUndir-
fáta, íkulu ftraffaft.
11) . Engvir utan innfæddir Íslendíkir
megu fetjaft til verdslegra eda geiftlegra
Embætta,
12) . Ad Vér íkuldbindum Ofs til ad
leggja nidur Vort Embærti J)ad augnablik,
famkoma Fullttúanna hefir ftad haft, hvör
fammankailaft næt fta ár, J>ann t ra Julii 1810,
og cprir ad hin fama hefir áqvardad reglulega
Landftjórn, og einn og férhvörr, fvo vel
fátækur, tekur jafnvæga hlutdetld í Jieirra
Stjórnun, fem hinn meiriháttar.
13) . Ad allar daníkar eigur á Eyunni,
egu ad gjöraft upptækar, Landinu til befta,
og íá fem dylur nockra Féhyrdflu eptirftöd
(Kaífebeholdning) edur adrar daníkar eigur,
íkal ftiaffaft.
14) . Ad Amtmennirnir, hvört heldur
Jteir verda vid Embætte fín eda ecki, egu
ad bera umbyggju fyrir J>efl"arar Auglýfíngar
leidbeiníngu1, og loka í oginnfiglaöll döník
Vöruhús í Omtunum, famt taka á móti öll-
um Féhyrdflu eptirftödvum Döníkum til-
heyrandi.
15) , Ad nockrir Embættismenn, af
ótta fyrir danflcri Ríkisftjórn, ecki hafa gjört
íiguppíkáa, en hafa auglýft mér, ad Jteir
fullkomlega bíféllu J)ví núverandi Stjói nar-
formi, og íjálfiróíkuduad vera uppáviflann
hátt knúdir til ad ftjórna Landfins efnum;
en J)arVérecki höfum annad'í áformi enn
Landfins befta leyfum Vér fullkomlega J)ví«
líkum, fem ecki eru gæddir nógri Födurlands
áft til ad elíka J)eirra Fófturjördu, ad ferdaft
til Kaupmarmahafnar.
16) . Ad Vér erum neyddir til, Vors
eginn Vsrdugleika vegna, ecki ad |>ola minnftu