Morgunblaðið - 05.11.1970, Blaðsíða 6

6
MORGUNBLAÐH), FIMMTUDAGUR 5. NOVEMBER 1970
MYNDFLOSNÁMSKEIÐIN
Nóvembannémsk. í mynd-
flosi (afladínnál og irtla flos
rvábn) hefjast í næstu viku.
Irwiritun daglega í búðtnrvi.
Handavinnubúðin, Laugav. 63
ATVINNA ÓSKAST
helzt imnivinina. Vanur flestri
vinn-u. Uppl. í síma 14016.
MUSTANG — BRONCO
Mustang '66, fallegttr bíM til
söki. Nýlegur, góður Bronco
óskast keyptur á sama stað.
Uppl. í síma 19016 og 83984.
SKRIFSTOFUSTARF ÓSKAST
Ungur maður vamur skrifst.-
störfum óskar eftir vkvmi Vi
eða aillan dagimn. Góð ensku
kunnátta, vamur bréfavið-
skiptum. Titb. sendist Mbl.
menkt: „ZIB 6335".
KEFLAVlK
TH sölu við Hátún, Keflavik
vel með farim 4ra herb. 'rbúð,
sérinmgamgiuir, miðstöð og
þvottahús. Fasteignasalan,
Hafnarg 27, Keflav. S. 1420.
STÚLKA ÓSKAR EFTIR VINNU
á snyrtistofu eða í smyrti-
vöruverzlun. Hefur snyrtisér-
fræðimgspróf. Ým isk. vinma
kemur til greina. Tilib. sendist
Mbl. m.: „Snyrtidama 6336"
HÚSNÆÐI ÓSKAST
Stór íbúð, mimmst 5 herb.,
raðhús eða eimibýlishús, má
vena gamalt, óskast á leigu
strax eða um n.k. mánaðar-
mót Tilb. tiil Mbl. m.: „6369"
HAFNARFJÖRÐUR OG NAGR.
Amerísk ar vim-nubuxur og
vimmupeysur nýkommar.
Verzl. Nína, Stramdgötu 1.
IBÚÐ TIL LEIGU
Góð 3ja henb. íbúð trl leigu
að Ljósheimum 22, 7. hæð.
Ibúðin er til sýnis frá kl.
6—7 i dag.
TIL LEIGU
Skirrfst-ofuherbergi að Hring-
braut 121, 2. hæð. Uppl. í
síma 10600.
VIL KAUPA
notaðan spírafkút. Uppl.
óskast gefna-r í síma 92-7141
ATVINNUREKENDUR
Rösk stúika óskar eftir at
vimirvu. Margt kemur til gr
Irvniheimtust. o. fl. Hef bíl
bróf og bíl til umráða. Tilb
sendist Mb-I. merkt: „6332"
TIL LEIGU FRA 1. DESEMBER
3ja herb. portbyggð risíbúð
í Austurbænum. Regilusemi
áskiliin. Tito. berist til afgr.
Mbl. fyrir þriðjudagímn 10.
nóvemiber menkt: „6331",
2JA HERB. fBÚÐ
óskast til ieig-u, helzt í ná-
gnenmii Háskóla-ns. Góðri um-
geng-m-i og reglusemii heitið.
Vimsamlegaist hringið í síma
37262 eða 84749.
ER KAUPANDI
að góðum V.W. 1300 árg.
'70, í skiptum fyr-ir V.W.
1302 S, 1971 árg„ sern er
ekimm 3000 kim og er með
útverpi. Sími 30674.
„Þetta er þrotlaus leit að ægifegurð
66
Haustrabb við
Ágúst Petersen
„Já, það má nú segrja, pens-
Hlinn er harðstjóri, ég hef
löngrum þurft að grlíma við
hann, reynt við hann ýmiss
konar brögrð, ogr ýmist hef égr
haft betur eða hann,“ sagrði
Ágrúst Petersen listmálari við
migr, þegar égr sat hjá honum
á vinnustofunni, dagstund
eina í haust. Úti skein sólin,
austankul var á og reynitrén
1 grarðinum hans sveigðust til
og frá, og skuggar þeirra léku
um vinnustofuna, sem er i
kjallara húss lians inni í Norð
urmýri.
Ágúst ætlaði að sýna mér
nokkur málverk, sem verða
á málverkasýningu hans í
Bogasal, sem opnuð verður
næsta laugardag, 7. nóvember,
svona rétt aðeins að gefa mér
forsmekk af því, sem koma
skyldi. Málaratrönumar hans
eru úti í norðurhorninu, við
hliðina á gríðarstórum lita-
kassa og tilkomumikilli „pal-
ettu“, litaspjaldi, sem allt
var útatað í öllum regnbog-
ans litum. Ágúst málari tók
eina myndina af annarri,
stillti þeim upp á trönurnar,
en ég sat á koll í hinu horn-
inu og gaumgæfði listaverkin,
sem komu eins og á færi-
bandi á trönumar, og skýr-
ingar listamannsins fylgdu
hverri mynd, eins og t.d.:
„Ég nefni þessa Kvöldglóð,
líklega væri þarna betri birki
runni í forgrunninn, svona
viðarlitur, já, hún útleysist
betur við það, og hann hall-
ar undir flatt, „j&, svona kem
ur hún betur fram. Hérna eru
svo Helgrindur á Fjallinu eina,
Lönguhlíð, og hér er þá Dög-
un. Þessari mynd er kannski
ekki alveg lokið. Og þarna
hefurðu Hús við Grindavík."
Málarinn horfir ástföngnum
augum á myndina. „Ég elska
Suðurnesin. Þetta hef ég upp
lifað, ég næ ekki tilþrifum,
nema ég lifi það upp, — og
hér eru Leiðarlok, ef ég verð
þá einhvern tíma ánægður
með hana, skugginn á að vera -
skarpur, sitja eftir á jörðinni,
jú, ég trúi því, að mér tak-
ist það, það er alveg að koma,
það er vel á vegi,“ tekur mál
arinn upp eftir sjálfum sér,
„raunar er ég viss um, að
mér tekst það, en hvað það
verður langt þangað til, veit
ég ekkert um.
Sjáðu, svo er hérna Ein-
stæðingsmaður, þetta er einn
ákveðinn maður, svo sem eng
inn heimsviðburður, en ég er
mjög ánægður með myndina;
hef ekki gert aðra betri „por-
tret“ mynd.
Og hér er mynd af stór-
brotnum manni, honum Jóni
Þorsteinssyni íþróttakennara.
Ég lánaði honum hana í viku,
— og þau urðu strax dús við
hana hjónin. Ég -var einu
sinni hjá honum í 2—3 mán-
uði út af hendi.
Nei, hann sat aldrei fyrir
hjá mér. Það gera menn sjald
an, mér nægir að tala við þá,
kynnast lífsskoðun þeirra,
finna þá. Og sjáðu bara hana
þessa, þetta er Hafnarfjallið
sem allir kannast við. Ég lá
á maganum, þegar ég gerði
„skizuna". Ég hækkaði svolít
ið burstina á húsinu, svona
upp á myndbygginguna. Hús-
ið heitir Staður, rétt skammt
frá Laxholti."
„Er þetta ekki mynd af
honum Braga Ásgeirssyni?"
„Jú, ekki ber á öðru, lags-
maður, þetta er hann Bragi
með úfið höfuðið."
„En hvað mér finnst það
einkennilegt, hvað málarar og
myndhöggvarar eru famir að
gera mikið af myndum upp á
síðkastið af gagnrýnendum
sinum, er þetta eitthvað í ætt
við villimennina í Afríku, sem
gera myndir af óvinum sinum,
til að vinna þeim mein, eins
konar f jandvinátta?“
„Það veit ég ekkert um,"
svarar Ágúst, „ég veit bara
eitt, að þessi málari hefur
aldrei komið í mitt hús, en
þess mynd hérna heitir Bola-
bás, þar er gott að vera,“ og
þannig án enda renna mál
verkin á trönurnar, litskrúð-
ug, en þó er alltaf eitthvað
dempað við litastiga Ágústs
einhver fyl-ling sem maður
venst vel, ekki eitthvað æp-
andi, heldur styðja litirnir
hver annan.
„Þú hélzt tvær málverka-
sýningar í Danmörku í fyrra,
Ágúst, hyggstu aftur sýna er
lendis ?“
„Já, ég sýndi á Gammel-
Strand og í Slagelse, seldi vel
og fékk fjarska huggulega
dóma, og nú er ég að gera
sterkar og ákveðnar fyrir
falla, að það gæti tæpast ver
ið mjög gott myndlistarverk,
sem ekki byggðist á einhverj-
um surrealistiskum áhrifum,
þótt ekki væri beint hægt að
flokka þau undir þá stefnu,
— og ég hika ekki við að
telja surrealismann merkileg-
asta og sannasta listformið,
bæði frá sjónrænu og tilfinn-
ingalegu sjónarmiði."
„Eru þá surrealistísk áhrif
í þinum verkum?"
„Ja, sumir eru að segja það,
en sjálfur vil ég ekkert um
það segja, ég velti aldrei
vöngum yfir stefnum eða stil-
um, þegar ég vinn, og enginn
ætti að gera mikið af slíku.
Það er margt gott og
áhugavert, jafnvel virðingar-
vert í því, sem okkar yngstu
myndlistarmenn hafa sýnt,
þeir eru framtíðin, en í fullri
vinsemd vil ég benda þeim á,
að hugsa svolítið minna um
stefnur, tízkufyrirbirgði og
fræg nöfn, en leggja þeim
mun meiri áherzlu á að kanna
sitt eigið sáilardjúp, eigin per
sónuleika og umhverfi, held
það yrði gróði fyrir alla.“
„Ertu trúmaður, Ágúst?“
„Trúlaus er ég ekki, ég
held í raun og sannleika, að
enginn sé trúlaus, en ég óska
þess stundum, að ég væri trú
aðri en ég er.“
„Hvað telur þú mestan
mannlöst og stærstu synd?“
„Að launa gott með illu.“
„Þú talar stundum um, að
þetta og hitt sé eins og ekki
af þessum heimi. Hvað áttu
við? Geturðu lýst einhverju
slíku?"
ir lægju á bæn, sem himinn-
inn hlustaði á, eins og allt
vildi upp, og ljósi bjarminn
yfir fjöllunum var töfrandi
eins og geislabaugur."
„Að siðustu, Ágúst, ein erf-
ið samvizkuspurning: Hvað er
list?“
„Að mestu leyti er listin
vinna, 90% vinna og strit,
svo fremi að djúp ást, lífs-
nautn og virðing fylgi með,
og gott listaverk kallar fram
dýpstu kenndir tilfinninga og
hugsana mannssálarinnar.
Listamaðurinn sér lifið og
náttúruna öðru visi en ann-
að fólk; sér það, sem öðrum er
hulið. Ég mála ekki „Popp",
en leitast við að ná sterkum
áhrifum með því að láta ein-
faldleikann, látleysið og upp-
lifunina ráða ríkjum. Þetta er
þrotlaus leit að ægifegurð,
sársaukafull oft á tíðum,
stundum verður maður fyrir
svo mikilli stemningu úti i
náttúrunni, að allt ætlar um
koll að keyra, og er maður
þá sjaldnast með pensil eða
pappir við höndina, en hvat-
arnir til minnar listsköpunar
koma víða að, tónlist, fólkið
á götunni, já, fólkið, en ég
vona samt, að það fari ekki
fyrir mér eins og málaranum
á dögunum, sem hélt því fram,
að látnir snillingar, eins og
Rembrandt máluðu í gegnum
sig, þá yrði lítið úr persónu-
leikanum."
Og með það kvöddum við
Ágúst I Norðurmýrinni, sýn-
ing hans stendur í Bogasaln
um frá 7.—15. nóvember og
þetta er 9. einkasýning hans,
Ágúst Petersen listmálari að leggja síðustu hönd á málverk sitt úr Kjósinni.
(Ljósm.: Sv. Þorm.)
spurnir og tilraunir til að fá
gott sýningarpláss í Sviþjóð.
Hver veit, hver veit, — eng-
inn veit."
„Er það máski nærgöngult
að spyrja, i hvaða liststefnu
þú málar?"
„Nei, nei, alls ekki. Ég mála
bara i mínum eigin stil og
stefnu, en sumir hafa verið
að kenna mig við expression
isma, en mér er sjálfum eng-
in launung á, að hrifnastur
er ég af surrealisma, mig
minnir ég hafi einhvern tíma
í viðtali látið orð um það
þar af sú þriðja á þessum
„Það var á Þingvöllum fyr-
ir nokkrum árum. Við hjónin
vorum á leið til Reykjavikur
í áætlunarbil ásamt mörgu
fólki, einhvers staðar sunnan
við Biskupsbrekkur, nálægt
Meyjarsæti og Hoffmanna-
flöt, að mig minnir um nón i
ákaflega tæru, en sólarlausu
veðri seinni hluta september.
Þá var þessi djúpi, myrki, en
þó tæri blái litur, alls ráð-
andi, kyrrðin, þögnin varsvo
djúp, að það var eins ogfjöll
in, Hrafnabjörgin og Vellirn
stað, utan samsýninga hér-
lendis og erlendis. -— Þegar
út var komið úr vinnustof-
unni, hafði austankaldann
lægt, og hausthúmið lagðist
yfir, sveipaði myrkri blæju
sinni yfir hús og menn.
Fr. S.
OKKAR
Á MILLI
SAGT
SA NÆST BEZTI
Strákarnir í 'Matardeiidinni í Hafnarstræti eru jafnan kátir og
skemmtilegir ems og kaupmenn eiga að vera. Sumt kvenfólk
verður alveg fnrðulegt, þegar það kemur í matvörubúð og heimt-
ar jafnvel að smakka á hrámetinu til þess að sannfærast um
gæðin. Nýlega var ein slík kona á ferð i Matardeildinni og ætl-
aði að kaupa hjörtu. Fy:st spurði hún hvort þau væru góð, síð-
an hvort þau væru ný, þar næst hvort þau væru feit og að
lokum spurði hún hvaðan þau væru. Afgreiðslumaðurinn svar-
aði þolinmóður, en þegar kom að síðusu spurningunni beygði
hann sig fram yfir kæiibcrðið og sagði hvíslandi. „Þau munu
vera frá Grootesehuur sjúkiahúsinu i Suður-Afriku, — þú veizt
þessi, sem Barnsrd gat ekki no)að.“
FRETTIR
Kvenfélag Grensássóknar
heldur fund mánudaginn 9. nóv.
kl. 8.30 í Safnaðarheimilinu.
Vignir Andrésson kynnir af-
slöppunaræfingar Myndasýn-
ing.
Kvenféiagið Bylgjan
Munið fundinn í kvöld að Báru
götu 11, kl. 8.30. Kennd andlits
snyrting.
Kvenfélag Bústaðasóknar
Basar félagsins verður haldinn
laugardaginn 14. nóvember kl. 3
1 Réttarholtsskóla. Kvenfélags-
konur og velunnarar félagsins,
vinsamlega komið munum í Litla
gerði 12, þriðjudaginn 10. nóv-
ember kl. 1—5 og 8—10. Einnig
fimmtudag 12. nóvember kl. 8-
10. Kökur vel þegnar. Uppl.
veittar i símum, Stella 33675,
Bjargey 33729, Sigríður 36781.
Foreldra- og styrktarfélag
heyrnardaufra
þakkar af alhug öllum sem
unnu, gáfu, keyptu og drukku
kaffi, sunnudaginn 1. nóvember
að Hallveigarstöðum.