Morgunblaðið - 18.03.1975, Blaðsíða 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, ÞRIÐJUDAGUR 18. MARZ 1975
Margrét J. Björns-
son kennari—Minning
Fædd 1. ágúst 1920
Dáin 7. mars 1975
I dag fer fram frá Fossvogs-
kirkju útför Margrétar J. Björns-
son, sem andaðist 7. þ.m.
Margrét var fædd í Reykjavík 1.
ág. 1920, og hafði því ekki náð 55
ára aldri er hún lést. Fullu nafni
hét hún Margrét Pálína Lilja
Jónsdóttir, en ég rek ekki ættir
hennar hér í þessum fáu kveðju-
orðum. Það munu aðrir kunnugri
gera.
Margrét tók gagnfræðapróf frá
Flensborgarskólanum 1 Hafnar-
firði og þremur árum síðar, eða
1943, lauk hún kennaraprófi frá
Kennaraskóla íslands. Þá dvaldi
hún um skeið í Sviþjóð við fram-
haldsnám í teikningu.
Arið 1950 giftist Margrét
Gunnlaugi Björnssyni bankafull-
trúa. Eignuðust þau hjónin tvær
dætur, Júlíu og Margréti, sem nú
eru báðar giftar og búsettar í
Reykjavík og Hafnarfirði.
Það mun hafa verið upp úr
1960, sem fundum okkar Mar-
grétar bar fyrst saman, en þá hóf
hún kennslu við Hliðaskólann 1
Reykjavík. Síðan varð hún fastur
kennari við skólann og starfaði
þar til dauðadags. Aður hafði hún
verið kennari í þrjú ár við
Laugarnesskólann.
Margrét var einstaklega góður
samstarfsmaður og félagi, glað-
sinna og skemmtileg. Hún var
samviskusöm og hjálpfús og vildi
leysa hvern þann vanda, sem í
hennar valdi stóð.
Þótt Margrét hefði barnaupp-
eldi og húsmóðurstörfum að
gegna á heimili sínu, rækti hún
kennslustarf sitt af stakri kost-
gæfni og áhuga. Hún setti sig
aldrei úr færi að sækja námskeið
og fylgjast með nýjungum i
kennslu og kennslutækni.
Aðalkennslugreinar Margrétar
var teiknun og föndur. Hún var
mjög hagvirk og listfeng, og má
segja, að allt, sem hún snerti á,
léki í höndunum á henni.
A síðustu árum kynnti Margrét
sér nýja námsgrein, svonefnda
„dramik" eða leikræna tjánijagu.
Nemendum er kennt að túlka með
látbragðsleik og hreyfingum ein-
um saman ýmis algeng fyrirbrigði
og jafnvel sögur og ævintýri.
1 þessari vandmeðförnu en
skemmtilegu námsgrein naut
Margrét sín sérstaklega vel. Sjálf
hafði hún óvenjulega fagra og
blæbrigðaríka rödd, og var gædd
leikhæfileikum og hugarflugi í
rtkum mæli. Hún hafði líka lag á
að hrífa nemendur með sér i
kennslunni svo þeir gleymdu
stund og stað.
Margrét hafði um árabil unnið 1
tómstundum sínum við brúðuleik-
hús. Ogþaðvarekkinógmeð, að
hún gerði brúðurnar, búningana
og leiktjöldin, heldur samdi hún
líka sjálf sum leikritin eða ævin-
týrin, sem hún flutti og sýndi. Svo
listræn og fjölhæf var Margrét.
Árlega á litlu jólunum sýndi
Margrét brúðuleikrit yngstu
bekkjum skólans við mikla hrifn-
ingu ungu kynslóðarinnar. A síð-
ustu jólum fór ég með 3ja ára
gamlan dótturson minn á jóla-
skemmtun í skólanum. Brúðuleik-
húsið hennar Margrétar varð hon-
um undur og opinberun. Næstu
daga minntist hann oft á, að hann
vildi fara aftur í Hlíðaskólann og
sjá brúðuleikhús. Þannig getur
enginn heillað börnin nema sá,
sem á gott og göfugt hjarta og
gæddur er þeim undraverða
eiginleika að geta stigið yfir
þröskuldinn, sem aðskilur heim
barnanna frá veröld hinna full-
orðnu.
Nokkrum sinnum sýndi Mar-
grét brúðuleikrit í barnatíma
sjónvarpsins og að minnsta kosti
tvær barnabækur gaf hún út,
„Ása sjö ára" og „Tröllið og
svarta kisa“.
Margrét J. Björnsson var lista-
maður þótt aldrei hlyti hún lista-
mannalaun eða aðra opinbera
viðurkenningu. En hún uppskar í
ríkum mæli það, sem er margfalt
sinnum meira virði, gleðibros og
bjartan ljóma í barnsauga.
Þakklátir hugir munu fylgja
henni á leið til ókunna landsins.
Ég votta eftirlifandi eigin-
manni, dætrum, barnabörnum,
tengdasonum og öðrum ástvinum
innilegustu samúð mína. Megi
minningin um góða og mikilhæfa
konu vera huggun harmi gegn.
Ármann Kr. Einarsson.
Harmafregnin um brottför Mar-
grétar barst mér aðeins stundu
eftir lát hennar, en daginn áður
bað hún mig fyrir kveðjur til sam-
starfsfólks i Hlíðaskóla, þá mjög
þungt haldin.
Við höfðum fylgst með heilsu
hennar um nokkurt skeið en sein-
asta mánuðinn fór ekki milli mála
hvert stefndi. Það eru nokkur ár
liðin síðan Margrét kenndi þess
sjúkdóms, sem nú hefur borið of-
urliði mannkostakonu.félaga og
samstarfsmann um árabil. Með
henni er horfih af sviðinu sérstæð
og á margvíslegan hátt fágæt
persóna, sem vann sér einlæga
aðdáun og vináttu allra þeirra er
nutu samfylgdar hennar.
Lífsgleði, starfsvilji, góðvild og
hjálpsemi voru eiginleikar, sem
við fengum svo ríkulega að kynn
ast og njóta i 14 ára samfylgd í
Hlíðaskóla og skal því engan
undra þótt erfitt reynist að nefna
eitt öðru fremur.
Margrét var listhneigð svo af bar
enda hneigðist starf hennar í
skólanum að þeim þáttum skóla-
starfsins, þar sem sköpun og hug-
myndaauðgi hennar fengu notið
sín. Hún hafði yndi af öllu fögru,
jafnt í náttúrunni sem i mann-
fólki og ekkert smádýr í vanda
var henni óviðkomandi.
Samstarfsfólkið minnist ferða-
laga um ókunnar slóðir innan
lands og utan undanfarin ár, en í
þær lét Margrét sig aldrei vanta. I
þeim ferðumogágleði-og alvöru
stundum i skólanum var hún ætíð
þátttakandi af lífi og sál, ómiss-
andi hlekkur í okkar litla en nota-
lega samfélagi.
Þar sem Margrét var, var ætíð
eitthvað skemmtilegt að gerast.
Frásagnir hennar af atburðum i
fjarlægum heimsálfum eða af
hinu einfalda og hversdagslega i
næsta umhverfi fengu á sig ævin-
týrablæ og menn hlustuðu ósjálf-
rátt.
Það er erfitt að sætta sig við þá
hugsun, að þær stundir verða
ekki fleiri.
Margrét átti sér sérstök hugðar-
efni í skólastarfinu, sem hún
Sinnti af dugnaði meðan starfs-
þrek entist og mun nafn hennar
tengt vissum þáttum þess um
langan aldur. Á ég þar við notkun
brúðuleikhúss og leikrænnar
tjáningar í skólastarfinu. Var hán
m.a. einn af stofnendum Félags
kennara um leikræna tjáningu á
s.l. hausti og kosinn fyrsti formað-
ur þess.
Fram til jóla vann hún af kappi
með leikræna tjáningu meðal
yngri nemenda skólans. Þar var
timi gleði og ánægju, unnið mark-
visst að auknum þroska og vellíð-
an uppvaxandi kynslóðar. Eitt sið-
asta verk hennar i skólanum var
unnið á „Litlu jólunum“, er hún
sagði 6, 7 og 8 ára börnum ævin-
týri með aðstoð leikbrúða af
þeirri snilld að fáir geta eftir leik-
ið og svo hafði verið flest jólin frá
því hún kom til skólans.
Hliðaskóli hefur misst ágaétan
starfskraft og starfsfólk góðan fé-
laga. Aðrir eiga þó um sárar að
binda.
Sem eiginkona og móðir átti
Margrét fáar sínar líkarogfengum
við í skólanum tækifæri til að sjá
og kynnast þvi nána vinátlusam-
bandi er rikti í fjölskyldunni og
hefur Margrét átt þar drjúgan
hlut að máli.
Eiginmanni hennar, Gunnlaugi
Björnssyni, dætrunum tveim,
Júlíu og Margréti Lindu, og fjöl-
skyldum þeirra votta ég dýpstu
samúð starfsfólks Hlíðaskóla en
ég veit að Ijúfar minningar munu
lina sára sorg þeirra.
Ásgeir Guðniundsson.
Kg fell að fótum þínum
og faðma lífsins tré.
lVIeð innri augum mfnum
ég undur mikil sé.
Þú stýrir vorsins veldi
og verndar hverja rós.
Frá þfnum ástareldi
fá allir heimar Ijós.
Með söknuði sest ég niður og
skrifa hér nokkur fátækleg
minningarorð um Lillu. Ég minn-
ist svo margra ánægjustunda úr
dalnum okkar fyrir vestan. Eg
man alltaf er ég sá hana i fyrsta
sinn hve hrifin ég var af lífsfjöri
og yndisþokka hennar. Við í Ung
mennafélaginu Skildi höfðum
efnt til skemmtunar um sumarið
og hún kom þá i fyrsta sinn í
Selárdalinn sem varð henni svo
kær, og er okkur öllum sem þar
höfum verið. Ég var svo lánsöm
að kynnast Margréti þá strax, og
S. Helgason hf. STEINIÐJA
einhoiti 4 Símar 26677 og 14254
útfaraskreytingar
blómouol
Groðurhúsió v/Sigtun simi 36779
t
Faðir okkar,
RAGNAR KRISTJÁNSSON,
varð bráðkvaddur á heimili dóttur sinnar, Vorsabæ 4, Reykjavík,
laugardaginn 15. marz.
Börn hins látna.
t Sonur minn, bróðir okkar og mágur.
ARNÓR AUÐUNSSON,
lést á Landspítalanum 1 6 þ m
Auðunn Bragi Sveinsson
Sveinn Auðunsson Erika Steinman
Kristín Auðunsdóttir Haukur Ágústsson
Emil Auðunsson Ólafur Auðunsson.
t
Móðir mín og fósturmóðir,
ÞÓRA FRÍMANNSDÓTTIR
frá Skagaströnd, Þórólfsgötu 5, Hafnarfirði.
andaðist að St. Jósefsspítala Hafnarfirði 1 5 þ.m
Fyrir hönd vandamanna
Aðalheiður Frimannsdóttir,
Eðvarð Ragnarsson.
t
Eiginmaður minn, faðir okkar og sonur minn,
JÓSEP RAGNAR HEIÐBERG,
stórkaupmaður,
Laufásvegi 2a,
lézt að heimili sinu aðfararnótt 1 4. marz s.l.
Valborg Maria Heiðberg og börn,
Þórey Heiðberg.
t
Maðurinn minn,
JÓN GUÐMUNDSSON,
sölumaður,
Álfheimum 31,
varð bráðkvaddur að morgni 1 6 þ.m
Fyrir hönd barna okkar
Halldóra Víglundsdóttir.
t
Móðir okkar, tendamóðir, systir og amma,
SIGRÍÐUR MÖLLER,
Langholtsvegi 133 Reykjavik,
sem lést i Landspitalanum að kveldi 6 marz s I verður jarðsungin
miðvikudaginn 19 marz n.k kl 3 e.h. frá Fossvogskirkju
Blóm og kransar afþakkað, en þeir sem vilja minnast hinnar látnu
vinsamlegast láti líknarstofnanir njóta þess
Olgeir Möller, Sigriður V. Ingimarsdóttir,
Páll Andreasson, Guðriður Björgvinsdóttir,
Gréta Mörk,
Ragnheiður Möller, Hanna Möller
og barnabörn.
Útför móður okkar t
GUÐBJARGAR GUÐMUNDSDÓTTUR
fer fram frá Fossvogskapellu miðvikudaginn 1 9. þ.m. kl. 1.30 e h.
Ragnhildur Guðmundsdóttir Jóhanna Guðmundsdóttir
Móðir mín t
SIGRÚN BJARNADÓTTIR,
Sólvallagötu 39
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju miðvikudaginn 19. marz kl.
10 30
Anna Ólafsdóttir.
t
Minningarathöfn um,
GUDRÍÐI MAGNÚSDÓTTUR
frá Góustöðum, ísafirði,
er andaðist í Borgarspítalanum 15. þ.m., fer fram í Hallgrímskirkju
miðvikudaginn 19. marz kl. 11 f.h. Jarðað verður frá ísafjarðarkirkju
laugardaginn 22. þ m.
Synir og fósturdóttir.
t
UNNUR O. JÓNSDÓTTIR
kennari,
Miðbraut 21, Seltjarnarnesi,
verður jarðsungin frá Fossvogskirkju fimmtudaginn 20. mars kl
10 30
Agnes Guðfinnsdóttir
Björn Jónsson
Guðrún Magnúsdóttir.