Morgunblaðið - 16.10.1983, Side 26

26
MORGUNBLAÐIÐ, SUNNUDAGUR 16. OKTÓBER 1983
ÁHUGAMENN
ATHUGIÐ
Ættfræðirit
Fáanleg eru m.a. eftirtalin ættfræöirit hjá Sögu-
steini — bókaverslun, Týsgötu 8 (viö Óöinstorg):
Staöarfellsætt, örfá eintök.
Niöjatal Ólafíu Hjálmrósar Ólafs-
dóttur, fáeln elntök.
Ævi og ætt Halls Jónssonar frá
Byggöarholtl í Skaftafellssýslu, örfá
eintök.
Framætt og niðjatal Guömundar
Bjarnasonar og Guönýjar Arngríms-
dóttur á Hafurshesti, fáein eintök.
Svalbarösstrandarbók, örfá eintök.
islenskir Hafnarstúdentar, fáein ein-
tök.
Minningarbók islenskra hermanna.
Áar og niöjar, ævi og ættir Póturs
Einarssonar og Ingileifar Siguröar-
dóttur frá Ormsstöðum.
Hjaröafellsætt.
Blöndalsættin.
Ættir Þingeyinga.
Bókageröarmenn.
Æviskrár samtíöarmanna.
Skagfirskar æviskrár.
Borgfirskar æviskrár.
Rangvellingabók.
Manntal á islandi 1801, 1816 og
1845.
Alþingismannatal.
Lögfræöingatal.
Skipstjóra- og stýrimannatal.
Framætt og niöjatal Einars Jóns-
sonar og Úlfhildar Guömundsdótt-
ur, fáein eintök.
Niöjatal Páls Breckmanns, fáein
eintök.
Vestur-íslenskar æviskrár, örfá eln-
tök.
Ættartala sjálfseignarbónda Péturs
Jónssonar og k.h. Ingibjargar Ein-
arsdóttur.
Ættartal Þorsteins Eyjólfssonar á
Mel á Seltjarnarnesi.
Ættartala barna Jóns Borgflröings.
Niöjatal Gunnlaugs Brlem sýslu-
manns.
Ættartala Sæmundar Jónssonar á
Járngeröarstööum i Grindavík.
Ættartala Vilborgar Eiríksdóttur í
Kotvogi.
Ættarbókin,
og ýmis eldri og yngri ættfræöirit.
Upplýsingar og pantanir aö
Týagötu 8, eöa í síma 28179.
SÖGUSTEINN - BÓKAVERSLUN,
Týsgötu 8, Rvík.
— Sérverslun meö eldri og yngri bækur
um ættfræöi og þjóölegan fróöleik.
stofuveggeiningar
Margar gerðir Verð frá kr. 17.910.
Einnig furusófasett frá kr. 9.980,-
Furusófaborð margar gerðir.
Leðursófasett margar gerðir frá kr. 24.960.-
Eldhúsborð í úrvali.
Góðir greiðsluskilmálar.
Húsgagnaverslun Reykjavíkurvegi 68,
Hafnarfirði. Sími 54343.
SVIPMYND Á SUNNUDEGI
James G. Watt
- óvönduð ummceli urðu honum að falli
„Elskan mín, orðaforðinn
er ágœtur, en hljómfallið er
bara ekki rétt, “ sagði háð-
fuglinn Mark Twain eitt
sinn við konu sína er hún
apaði eftir honum blóts-
yrðarunu, ef það mœtti
verða til þess að hann átt-
aði sig og blótaði minna.
Þessi ummœli hans þykja
eiga vel við nú þegar um-
rœða um afsögn James G.
Watt, fyrrum innanríkis-
ráðherra Bandaríkjanna,
stendur enn sem hœst.
James G. Watt, fyrrum innanrfkisráðherra.
Margir eru nefnilega þeirrar
skoðunar í Bandaríkjunum, að
óheppileg ummæli Watt um skip-
an nefndar einnar hefðu e.t.v. ekki
valdið jafn miklu fjaðrafoki og
raun bar vitni ef aðeins hefði
leynst í þeim broddur af kímni-
gáfu. Samkvæmt ummælum blaða
og tímarita er Watt ágætlega gef-
inn, en gersneyddur allri kímni-
gáfu.
Hæfur ráðherra
Sum þeirra telja meira að segja,
að Watt hafi verið einhver hæfasti
innanríkisráðherra Bandaríkj-
anna um langt skeið. Gallinn við
hann hafi aftur á móti verið sá, að
hann hafi ekki verið mikill stjórn-
málamaður í sér, en þeim mun
meiri bókstafstrúarmaður. Þá
fékk hann orð á sig fyrir að líta
einatt á þá, sem ekki voru honum
sammála sem óvini sína. Þótti sú
afstaða honum lítt til framdrátt-
ar.
Watt þykir jafnan koma mjög
vel fyrir, jafnt í einkalifi sínu sem
starfi. Hann virðist hins vegar
haldinn þeirri áráttu að sleppa
aldrei neinu tækifæri til að hæð-
ast að fólki. Voru vinir hans ekki
undanskildir í þeim efnum. Haft
var eftir samstarfsmanni hans í
innanríkisráðuneytinu, að frami
hans í stjórnmálunum hafi verið
of skjótur. „Með lengri aðlögunar-
tíma hefði honum e.t.v. lærst
meiri kurteisi og tillitssemi."
Frægt er dæmi frá því í júní á
þessu ári. Hann hélt þá ræðu á
ráðstefnu með fulltrúum olíu-
iðnaðarins og hlaut dynjandi lófa-
tak að launum. Þegar hann svo
efndi til blaðamannafundar að
ráðstefnunni lokinni sendi hann
blaðamanni viðkomandi bæjar-
blaðs tóninn svo um munaði. Eng-
inn vissi af hverju. Ritstjóri blaðs-
ins The Oil Daily varð svo
hneykslaður á framferði ráðherr-
ans, að hann tók hann til bæna í
blaði sínu, sem annars er þekkt
fyrir hófsamleg skrif.
Traustsyfirlýsing
Til stóð að efna til atkvæða-
greiðslu um traustsyfirlýsingu við
Watt á þinginu á morgun, 17.
Undir hausthimni
Garðyrkja
Hafliöi Jónsson
Nú þegar lauf hefur fallið af
flestum trjám, þá ætti að hefjast
handa og skerða þau tré sem slúta
út yfir gangstéttir og geta valdið
vegfarendum óþægindum. Einnig
mætti huga að þeim trjám sem
valda skugga í garði nágranna og
fækka á þeim greinum svo að sól
fái að skína í gegn um laufkrónur
þeirra á næsta sumri. Við verðum
að sýna fulla tillitssemi í okkar
ræktunarstarfi. Það væri óverðugt
stolt fyrir okkur að hreykja okkur
yfir fallegu tré sem veldur öðrum
ama. Hafa ber í huga að það getur
einnig orðið trjám til bóta ef krón-
ur þeirra eru grisjaðar. Þá er þeim
ekki jafn mikil hætta búin í
snjómiklum vetrum og stórviðr-
um. Séu tré klippt strax eftir
lauffall er líka kjörið að hagnýta
limið, sem fellur til, og leggja það
yfir steinhæðir eða fjölær blóma-
beð og breiða þar yfir laufið, sem
nú liggur hvarvetna í hrönnum á
gangstéttum og við girðingar eða
á öðrum stöðum, þar sem það hef-
ur sópast saman í haustvindunum.
f seinasta spjalli var vikið að
því, hve mikilvægt er að vatni sé
veitt frá öllum gróðurbeðum og
reyndar er það algjör forsenda
fyrir því, að fjölærar plöntur lifi
af vetur, að sæmilega þurrt sé í
kringum rætur þeirra. Það er líka
nauðsynlegt að yfirbreiðsluefni sé
létt og loftmikið og að í því haldist
ekki of mikil væta. Mosi er t.d.
afleit yfirbreiðsla nema hann liggi
ofan á hrísi, sem pappi eða plast
hefur verið lagt á áður en mosinn
er lagður yfir. Sama gildir t.d. um
hefilspæni, en aftur á móti er
hverskonar hálmur kjörinn sem
yfirbreiðsla næst plöntunum og
ofan á hálminn má síðan moka
mold eða öðru efni sem ver hann
foki. Nær undantekningarlaust er
gagnlegt að sáldra úr einum eða
tveimur hnefum af grófum sandi
meðfram plöntum fyrir veturinn
og gildir það jafnt fyrir harðgerð-
ar piöntur sem hinar viðkvæmari.
Þegar litið er yfir þann gróður,
sem fólk er farið að fást við rækt-
un á í görðum hér á landi, er það
með ólíkindum hve fjölbreytnin er
orðin mikil, en það segir sig sjálft
að margt af þeim gróðri gæti tæp-
ast lifað hér af ef fólk, sem af alúð
og ánægju fæst við ræktun, legði
ekki á sig stöðuga árvekni og
vinnu við að sinna því sem erfitt á
uppdráttar af suðlægum tegund-
um, jafnt með sumarskjóli og
vetrarumbúnaði. Ræður þar
mestu um árangur hvað fólk sýnir
mikla hugkvæmni og skilning á
líðan þeirra plantna, sem það hef-
ur í fóstri.
Marga hef ég heyrt halda því
fram að tilgangslaust sé að basla
hér við ræktun jurta sem lifi ekki
af grimmar vetrarhörkur og vit-
anlega þurfum við að leita eftir
sem flestum tegundum harðgerðra
jurta, en engu að síður er nokkuð á
sig leggjandi til að njóta samvista
við hin veikbyggðari blóm jarðar-