Morgunblaðið - 13.04.1985, Blaðsíða 13

MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 13. APRÍL 1985
13
Sýning Jóns
Gunnarssonar
IWyndlist
Bragi Ásgeirsson
Það er ekki oft, sem myndlist-
armenn leggja út í það ævintýri
að halda sérsýningar í Háholti,
hinum mikla sýningarsal í hús-
næði Þorvalds Guðmundssonar
veitingamanns, í Dalshrauni 9b í
Hafnarfirði. Salurinn er stór og
voldugur og býður upp á mikla
möguleika og þá einkum fyrir
hin svipmeiri verk. Með betri
hönnun skilrúma væri og einnig
hægt að hólfa af hluta salarins
fyrir myndir af fínlegri gerðinni.
Myndlistarmaðurinn Jón
Gunnarsson í Hafnarfirði sýnir
mikið hugrekki með því að ráð-
ast í það fyrirtæki að halda
einkasýningu á þessum stað.
Hann mun að vísu hafa átt nóg
af myndum til að sýna og á sýn-
ingunni eru 82 myndverk unnin í
olíu og vatnsliti.
Persónulega hefði ég óskað
þess, að hugrekkið hefði komið
fram í meiri átökum við form og
liti því að það verður ekki vart
neinna breytinga í list gerand-
ans né viðfangsefnum. A þetta
einkum við í málverkunum, sem
eru mjög svo keimlík frá einni
sýningu til annarrar svo að út-
koman verður líkust ósjálfráðum
kæk. Viðfangsefnin virðast lista-
manninum mjög svo hjartfólgin,
sem er í prýðilegu lagi en í þess-
ari meðhöndlun verða þau því
miður að rislágri átthagalist í
flestum tilvikum.
Nokkrar vatnslitamyndir á
sýningunni lyfta henni þó í æðra
veldi um myndræn átök og vil ég
hér helst nefna myndirnar
„Bræður“ (7), „Skammdegi" (15)
og „Úr Grafningi" (35). Er mér
það óskiljanlegt, að hér skuli
sami maður að verki, sem þó er
vissulega raunin því að með Jóni
Gunnarssyni búa ágætir hæfi-
leikar. En þeim virðist undar-
lega ósýnt um að komast upp á
yfirborðið.
Færi vel, að gerandinn leitað-
ist við að rækta hér betur sinn
garð.
Philip W. Franksson
Myndlist
Bragi Ásgeirsson
í Ásmundarsal við Freyjugötu
heldur nú ungur maður Filip W.
Franksson að nafni sína fyrstu
sýningu hérlendis en áður hefur
hann haldið tvær sérsýningar í
Danmörku.
Á sýningunni i Ásmundarsal
eru 22 myndir, sem allar eru
unnar í olíu og akríl og virðast
nýjar af nálinni, en ártöl vantar
í skrá.
Nám gerandans hefur verið
mjög stopult og byggst á kvöld-
námskeiðum í Myndlistarskól-
anum ásamt einum vetri í Kaup-
mannahöfn. Þess sér og fljótlega
merki, er sýningin er skoðuð, að
Filip hefur ekki nægilega þjálf-
un að baki til að ráða við þann
myndstíl eða réttara, samansafn
myndstíla á flatarmálslega svið-
inu, sem hann er uppnuminn af.
Hér skortir allt í senn innsæi
á form, liti og línu, formræna
tilfinningu, aga og sjálfrýni.
Formin virka nefnilega einum
of laus í sér og máttlítil og það
virðist hreint ekkert koma frá
gerandanum sjálfum annað en
óupplifað handverk.
Hér er enn eitt dæmið á ferð
um fullkominn misskilning á eð-
li flatarmálslistar, sem er máski
sú list er krefst mestrar grund-
vallarmenntunar og áralanga
þjálfun. Miskunnarlausa þjálfun
og vísindalega nákvæmni —
einnig í hinum frjálslegri bún-
ingi. Á sýningunni er einmitt
gott dæmi um þetta i myndinni
„Pierrot" (5) en fram koma í
henni átök við efnivið og form,
sem ekki er að finna í flestum
hinna myndanna, — og þó geng-
ur dæmið ekki upp og aðallega
fyrir auða hvíta léreftið á trön-
unum, sem svo mjög stingur í
stúf við allt annað í myndinni.
Af þessari sýningu verður
næsta lítið ráðið um hæfileika
Filip W. Frankssonar.
Kreisler strengjasveitin
Tónllst
Egill Friöleifsson
Bústaðakirkja lO.apríl
Flytjendur Kreisler strengjasveitin
Stjórnandi: Michel Thomas
Einleikari: lan Belton
Efnisskrá: B. Britten, Tilbrigði um
stef eftir F. Bridge, J.S. Bach,
Fidlukonsert í a-moll, A. Dvorák,
Serenaða fyrir strengi.
Strengjasveitin, Kreisler
String Orchestra, frá Englandi
efndi til tónleika í Bústaðakirkju
sl. miðvikudagskvöld. Hljóm-
sveitina skipa 23 ungir hljóð-
færaleikarar, sem allir stunduðu
nám í Royal Northern College of
Music í Manchester. Hljómsveit-
in var stofnuð árið 1978 og hét
þá Manchester String Orchestra,
en á síðasta ári var skipt um
nafn og kennir sveitin sig nú við
fiðlusnillinginn Fr. Kreisler.
Þessi nafnbreyting gefur til
kynna vissan metnað og einnig
að hljómsveitin stefnir hátt. Það
bendir og ýmislegt til að þetta
unga velmenntaða fólk nái
markmiði sínu beri það gæfu til
að halda hópinn og æfa reglu-
lega. Hljómur hljómsveitarinnar
er bæði safaríkur og sveigjanleg-
ur og skilaði viðfangsefnum sín-
um með umtalsverðri listrænni
reisn. Og þó taktsláttur stjórn-
andans, Michel Thomas, sé langt
frá því að vera hefðbundinn, hef-
ur hann góð tök á fólki sínu og
veit greinilega hvað hann vill.
Kreisler strengjasveitin hóf
tónleikana með því aðapila til-
brigði eftir B. Britten um stef
eftir F. Bridge. Britten lét vel að
skrifa fyrir strengi, og bera til-
brigðin þess glöggt vitni. Þar
skiptist á gaman og alvara, hæg-
ir þættir og hraðir. Verkið er
launkímið á köflum og bráð-
skemmtilegt og var hér leikið af
fjöri og snerpu.
Næst heyrðum við fiðlukon-
sertinn í a-moll eftir J.S. Bach.
Einleikari var Ian Belton, sem er
góður fiðluleikari. Hann lék
ákveðið og hnökralaust. Tæpast
var túlkun hans gædd nægum
léttleika í hröðu þáttunum I
þessum margspilaða konsert, en
undurfagur annar þátturinn
hljómaði mjög vel í höndum
hans.
Eftir hlé lék hljómsveitin Ser-
enöðu fyrir strengi eftir Antonin
Dvorák. Þetta er innblásið stór-
fallegt tónverk, og að mínu mati
með því besta, sem höfundurinn
lét frá sér fara. Og þrátt fyrir
hárómantískt yfirbragð verksins
örlaði hvergi á væmni í þokka-
fullum leik hljómsveitarinnar.
Víða brá fyrir glæsilegum
sprettum, eins og t.d. í eldfjörug-
um Scherso þættinum. Sem
aukanúmer lék hljómsveitin hið
viðkvæma Adagio fyrir strengi
eftir S. Barber af fágætum
næmleik.
Ég hafði mikla ánægju af
vönduðum leik Kreisler
strengjasveitarinnar. Þessi
stund í Bústaðakirkju lýsti upp
gráma hversdagsins.
Fyrirliggjandi í birgðastöð
GalvaniseraÖ
plötuiárn
ST 02 Z DIN 17162
Plötuþykktir: 0.5-2mm
Plötustærðir: 1000 x 2000 mm
og 1250 x 2500 mm
SINDRA. rÆ .STÁLHF
Ðorgartúni 31 sími 27222