Morgunblaðið - 13.04.1985, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐID, LAUGARDAGUR 13. APRlL 1985
47
Minning:
Ásta Ólafsdóttir
Brautarholti
Ásta Ólafsdóttir, húsfreyja að
Brautarholti á Kjalarnesi, verður
í dag borin til grafar en hún lézt 8.
apríl sl. 93 ára að aldri.
Með Ástu í Brautarholti er
gengin góð og merk kona sem um
áratuga skeið gegndi störfum hús-
freyjunnar á merku bændasetri og
kirkjujörð við hlið eiginmanns
síns, ólafs Bjarnasonar bónda þar
og hreppstjóra.
Ásta fæddist 16. marz 1892 að
Lundi í Lundarreykjadal, en þar
bjuggu foreldrar hennar, síra
ólafur Ólafsson, síðar prófastur
að Hjarðarholti í Dölum, Jónsson-
ar úr Hafnarfirði og kona hans,
Ingibjörg Pálsdóttir Mathiesens,
prests í Arnarbæli.
Ásta ólst upp í foreldrahúsum,
fyrst að Lundi, síðar að Hjarðar-
holti í Dölum. t æsku naut Ásta
þess að faðir hennar rak ungl-
ingaskóla í Hjarðarholti. Þar
hlaut hún menntun sína en nám-
fús var hún, og þegar fram í sótti
aðstoðaði hún föður sinn við
skólahaldið og var jafnvíg á
tungumál, söng og handavinnu.
Þegar faðir hennar fékk lausn
frá embætti 1920 fluttist fjöl-
skyldan til Reykjavíkur og J)ar
hitti hún brúðguma sinn, ólaf
Bjarnason frá Steinnesi í
Sveinsstaðahreppi og í hjónaband
gengu þau 30. maí 1925.
ólafur Bjarnason hafði árið
1923 keypt ásamt bróður Ástu,
Páli, jörðina Brautarholt á Kjal-
arnesi og flutzt búferlum úr
Húnayatnssýslu, síðar á Kjalar-
nes. Áður hafði ólafur stundað
búfræðinám með góðum vitnis-
burði og síðan búskap að Akri í
Torfulækjarhreppi í fimm ár.
Að Brautarholti var ekki tjald-
að til einnar nætur. Þar bjuggu
þau Ásta og Ólafur í nærri hálfa
öld en 13. febrúar 1970 andaðist
ólafur.
Þeir sem um Kjalarnes fóru
komust ekki hjá því að horfa til
Brautarholts. Þar fór saman reisn
staðarins og reisn húsbændanna. í
búnaðarmálum var ólafur
Bjarnason stórhuga, enda miklar
framfarir í tíð hans sem bónda.
Ekki skorti þó Ólaf tíma til þess
að sinna félagsmálastörfum, enda
kjörinn til fjölmargra trúnaðar-
starfa fyrir sveitunga sína og ís-
lenzka bændastétt.
Guðmundur Jónsson, fyrrum
skólastjóri, hefur ritað í útgáfu
sinni „Bóndi er bústólpi“ grein um
merk störf Ólafs Bjarnasonar.
Það sem Ólafur Bjarnason af-
kastaði gera menn ekki nema að
húsfreyjan sé samstiga og taki á
sig mikil störf og búsýslu. Hlut-
verk húsfreyjunnar að Brautar-
holti varð því mikið. Miklar fram-
kvæmdir hjá bónda hennar, mikil
félagsmálastörf og því lá leið fjöl-
margra að Brautarholti. Húsfreyj-
an ávallt til aðstoðar og enginn
skyldi að Brautarholti koma öðru
vísi en að honum skyldi veittur
góður beini.
Fjölskyldan stækkaði og börnin
urðu fimm. Til náms fóru þau, og
þá kom sér vel að móðirin hafði
ung verið námfús og haft aðstöðu
til náms.
Fyrir rúmum aldarfjórðungi
kom ég fyrst að Brautarholti. Áð-
ur hafði ég í skóla og í félagsmál-
um kynnst börnum þeirra Ástu og
ólafs.
Ég minnist þess þegar ég hafði
setið og rætt við þau hjónin
drykklanga stund að Ásta sagði
við mig: „Ég þarf að sýna þér
Brautarholt, frændi." Við gengum
síðan um í Brautarholti og hún
fræddi mig um fjölmargt. Við luk-
um skoðuninni inni í kirkjunni
hennar, sem hún bar svo mikla
umhyggju fyrir og hafði varðveitt.
Ferðir mínar að Brautarholti
urðu tíðari og alltaf jafn ánægju-
legt að hitta húsbændurna sem
stóðu svo þétt hvor við hlið ann-
ars. Ekki varð hjá því komist að
finna það gagnkvæma traust sem
þar var á milli og hver stoð hús-
freyjan var bónda sínum. Þeim
var það mikil gleði að geta stutt
börnin sín til náms og til starfa,
allt fjölskyldufólk í dag, Ingibjörg
er hjúkrunarkona, Ólafur land-
læknir og þeir Páll og Jón bændur
í Brautarholti, brautryðjendur
eins og faðir þeirra. Bjarni sonur
þeirra hafði látizt ungur.
Þegar frænka mín, Ásta, er í
dag kvödd í hinzta sinni að Braut-
arholti veit ég að hvíldin var vel
þegin. Hún þráði endurfundi við
ástvini sína, eiginmann og son
sem hún hafði borið svo mikla um-
hyggju fyrir.
Um leið og ég kveð þá góðu konu
Ástu Ólafsdóttur í Brautarholti
þakka ég henni vináttu og um-
hyggju sem ég mat mikils. Eg bið
henni blessunar Drottins. Við Sig-
rún sendum þeim Brautarholts-
systkinum og fjölskyldum þeirra
samúðarkveðjur okkar.
Matthías Á. Mathiesen
Mynd þessi var tekin er matvörukaupmenn afhentu Mjólkursamsölunni
heiðursskjalið. Frá vinstri eru Guðlaugur Björgvinsson forstjóri Mjólkur-
samsölunnar, Ólafur Björnsson formaður Félags matvörukaupmanna, Bald-
vin Eggertsson, Ingibjörn Hafsteinsson, Jónas Gunnarsson og Júlíus Jóns-
son, allir í stjórn Félags matvörukaupmanna.
Félag matvörukaupmanna:
Heiðrar Mjólkursamsöluna
fyrir góða þjónustu
ORÐIÐ, rit
Félags guð-
fræðinema
er komið út
ORÐIÐ, rit Félags guðfræðinema,
19. árgangur, er komið ÚL Meðal
efnis má nefna greinar um biblíuvís-
indi, heimspeki, frelsunarguðfræði,
guðfræðinám við ýmsa háskóla og
myndir og grein frá námsferð guð-
fræðinema til ísraels sl. haust.
Kápu og opnu prýða rissmyndir
Baltasars af fresku, sem hann
mun mála I Viðistaðakirkju í
Hafnarfirði á sumri komanda.
Ritið fæst í stærri bókaverslun-
um í Reykjavík og einnig er hægt
að fá það sent í pósti.
(€r rréUatillrynningu)
Fréttirfrúfyrstu hendi!
MJÓLKURSAMSALAN í Reykjavík
var nýlega heiðruð af stjórn Félags
matvörukaupmanna. Gekk stjórn fé-
lagsins á fund forstjóra Mjólkur-
samsölunnar og stjórnar hennar og
afhenti heiðursskjal félagsins. Tvö
fyrirtæki hafa áður hlotið slíka við-
urkenningu, Osta- og smjörsalan sf.
og Sfld og fiskur.
ólafur Björnsson, formaður Fé-
lags matvörukaupmanna, afhenti
Guðlaugi Björgvinssyni forstjóra
skjalið og sagði við það tækifæri
að það væri einróma álit félagsins
að þjónusta Mjólkursamsölunnar
við kaupmenn væri með eindæm-
um góð. Samskipti aðilanna væru
mikil, því daglega kæmu starfs-
menn Mjólkursamsölunnar í
verslanirnar með vöru sína. Enn
fremur sagði Ólafur að samsalan
hefði á undanförnum árum boðið
upp á stóraukið vöruval og mjög
vandaða framleiðslu.
Legsteinar
granít — marmari
Optð atla dsga,
•tanig kvMd
og holgar.,
iianii x/.
Urniarbraut 19, S*tt}amarn*si,
símar 620909 og 72918.
SVAR
MITT
eftir Billy Graham
Helga í öskustónni
Hvernig stendur á því, að einstöku foreldrar hafa horn í síðu
sumra barna sinna? Maðurinn minn virðist hafa óbeit á elzta syni
okkar og er sífellt að hnýta í hann. Sonur okkar segist ekki geta
þolað þetta lengur og er að fara að heiman.
Biblían segir við foreldra: „Reitið ekki börn yðar til
reiði, heldur alið þau upp með aga og umvöndun Drott-
ins.“
Ýmsar ástæður valda því, að foreldrar leggja fæð á
sum börn sín. Sum gera það, af því að barnið var óvel-
komið og þau iðrast þess að hafa getið það. Auðvitað er
þetta rangt. Barnið bað ekki um, að það fæddist, og
foreldrar Sera ábyrgð á öllum börnum sínum.
Hvert barn hefur sinn sérstaka persónuleika, og for-
eldrum hættir til að taka þau fram yfir, sem líkjast
þeim sjálfum. Þetta kann að vera ein ástæða til þess, að
foreldrar eru vondir við sum börn sín.
Stundum ræður hér skapvonska og ekkert annað.
Fyrir kemur, að við ausum úr skálum reiði okkar yfir
heimilisfólk okkar, þó að reiðin beinist raunverulega
gegn einhverjum öðrum. Við vitum, að við getum sýnt
verstu hliðarnar heima, og samt njótum við umburðar-
lyndis.
En það er góð regla að sýna heima hjá sér sömu
kurteisi og virðingu og við sýnum utan heimilisins. Ef
hver maður væri eins kurteis við konuna sína og hann er
við aðrar konur, ef hver og einn væri eins góður við
börnin sín og hann er við börn besta vinar síns, þá
mundu fjölskylduböndin styrkjast.
Samband okkar við drottin ræður líka miklu um,
hvernig við komum fram við fjölskyldu okkar. Það varð-
ar miklu að breyta á kristilegan hátt.
t
Eiginmaður minn,
HAFSTEINN ÞORSTEINSSON,
■imstjóri,
andaöist i Borgarspitalanum 11. apríl.
Nanna Þormóöa.
t
Útför móður minnar,
KATRÍNAR R. RÓBERTSDÓTTUR,
Hétúni 12,
sem lést i Borgarspitalanum 8. aprll sl., ter fram frá Laugarneskirkju
þriöjudaginn 16. aprii kl. 13.30.
Fyrir mina hönd og annarra.
Sólveig Haróardóttir.
t
Útför eiginmanns mins,
ÚLFARS KRISTJÓNSSONAR,
og sonar,
JÓHANNS ÓTTARS,
er fórust með mb. Bervik 27. mars sl., fer fram frá Ólafsvikurkirkju
sunnudaginn 14. april kl. 14.00. Þeim sem vildu minnast þeirra er
bent á björgunar- og slysavarnadeildirnar á Ólafsvik og Hellissandi.
Fyrir hönd aöstandenda,
Alda Jóhannesdóttir.
t
Þakka innllega öllum þeim sem sýndu okkur samúö og hlýhug viö
andlát og útför eiginmanns mins,
JÚLÍUSAR ÁRNASONAR
frá Kolbeinsvik,
Brekkustig 14, Sandgarói.
Fyrir hönd barna, fósturdætra, tengdabarna og barnabarna,
Steinunn Guómundsdóttir.