Morgunblaðið - 20.02.1988, Blaðsíða 58

58
MORGUNBLAÐIÐ, LAUGARDAGUR 20. FEBRÚAR 1988
n \>U Lltur ekk) ut íyr'ir cxb venx pab-"
Ast er ...
• • • kveikjan að nýju lífi.
TM Rag. U.S. Pat. Ott.-all rlghts resorved
e 1986 Los Angeles Times Syndlcate
Með
morgimkaffínu
jO-------m
Hvar eru erfðaeiginleik-
arair, má ég spyija?
HÖGNI HREKKVÍSI
MOBGTfMWIA^HÐ. MUÐJUDACUR It. rtiMÚAR 1M
Skaðsemi velmegunar
Hugleiðing um stöðu mannaina i tæknivæddri veröld
eJtú-lUgnás . SyírfcJSS-'ÍÍE
SkÚlMBOa hlutÍM pqt hn, hriW pA-
fneðin kotnið til il^alamu (ieit ainni
Ertndi þctU vmr ftutt á riðtfefmi að þrl unu giklámati tm iro
-jd BHM'hMt undu yfinkriftmni thpariegm Uuvrft tHU þ6 sm að
.funjUilmgur cg mmfHag* J Odda ná tnuatri handtMta á. SiðArððag
i október dWlilhee, Morgunbbð- vUMtb iwnn brnii* að **íf-
ið beftir ta«ið byfi til birtingmr möfðn cft i Ormunuin til mmmfítmgv
og heftu höfundur lagtart þmð umbútm.cn eon meriuri þéttur henn-
oö o* mulóð mf þvi tflefnL mr tcbt þ6 HUm(m gflmmn við «álfmn
lUnnletlbliiUUpd * Wíhf|4
þmð. Mmðurinn bfr mð ððm ml«Mm«rm viðb»am. AHt bmjrtr þmö
Msaswraí ispSmísssus
2kirf^ábfldní "brimíbð i.mMi.g^
mf mýndmnnennmku og «álMekri
mldmAmmr mf mð «r g*ð. Enn cr þú
aam betnr fer gnusnt á mðrgu já-
wrotdm, bmnn vMt eUa nvaomn mmim maTiamn, ami t « •»» . r « . . . ■. . . .. ..
srs&jSaag SSffiSS1
-rissÆ;
.....atmnlaið konmfla* á mvMi atjónnnálm, a*»*-»- U jgWðWltðMÍll Og
«“*“ feMvaárUatrmn-
«iUdta>4iit.
nuimmnri.u.b,
Nóari________________
mrí hrejfingu, an yfirieitt heidur
ðmmUeta o* úr bðrðuatu átt.
VUndiofftcknÍ
ð hefur vmrið daflt á nðtimm
lag fyrirbmri og vandamál
jrflr timani. og aðeulmgm
og cru naaðmlik ffá cinu tlmabili til
rtckurmig. Nátið
i I þðmi fbrtiðmr.
imitm cru þð með
_____________ gerð fyrír hmnn
o* ný, rf mvo má mmgja, o* þmrfnmmt
aam aflk mármtmkrmr athugunmr.
Umraaðmn verður am mrfiðmrí eftir þvl
aám bén nálgamt okkur rjálf og hinm
Hðandi atmnd, bér og nú. Ef við
mttma I akyndi að nmfnm rinkunnar-,
ort niiikLn....... era þmð
.tankni ag riflndT. Fjrrir tilatflli
þafcvm bmfm orðtð gmyflkngir umbytt-
ingmr og avokaBmðmr frmmfmrír. ekki
flrf tjrk trym d&Lmk áhrií <5ót-
Irayfagrar vMmðtngmr mera leitt
bafiar tfl gjörbrmyttrm tthbáttm á tfl-
og þrár eftú tflgmngi
aátt þrátt fjrrir mOL
nr I gtfuriegm anknu vöeufrmmboöi.
Þessir hringdu . .
Stórkostleg grein
Ingibjörg Karlsdóttir hringdi:
„Ég vil þakka fyrir stórkostlega
grein „Skaðsemi velmegunar" eft-
ir Magnús Skúlason sem birtist í
Morgunblaðinu þriðjudaginn 16.
febrúar. Uppalendur og stjóm-
málamenn, og auðvitað allir aðrir,
ættu að lesa þessa grein vel og
tileinka sér efni hennar. í þessu
sambandi vil ég víkja að öðru.
Nýlega var ég í strætisvagni og
varð vitni að því að 12 til 13 ára
gamall drengur gaf konu kinhest
þegar hún vandaði lítilega um við
hann. Ég sagði við konuna að hún
ætti að tala við foreldra drengsins
en hún sagðist hafa reynslu af
því að það myndi ekkert þýða.
Best væri að skipta sér ekki meira
af honum því annars myndi hann
bara hefna sín. Kemur þetta ekki
heim við efni greinarinnar?"
Gnómar og blómálfar
Sigríður Guðmundsdóttir
hringdi:
„Fyrir skömmu spurði Þórður
Jónsson hvemig gnómar hefðu
komið til íslands og átti þá við
álfaþátt sem sýndur var í sjón-
varpinu um áramótin, þar sem
m.a. var fjallað um dverga og
gnóma. Ég get upplýst hann um
þetta. Fyrir nokkrum árum kom
út ákaflega skemmtileg mynda-
bók um gnóma í Englandi. Hún
var m.a. þýdd á dönsku og varð
einnig vinsæl þar í landi. Þessi
bók fékkst hjá Bókaverslun Sig-
fúsar Eymundssonar og höfðu
margir gaman að henni. Þannnig
komust gnómamir til íslands.
Eins er það með blómálfana, þess
er hvergi getið í þjóðsögum að
þeir hafí sést hér. En fyrir nokkr-
um áratugum kom út bamabók
sem hét Dfsa litla ljósálfur og
mörg böm eignuðust hana. Þaðan
em blómálfamir komnir. Það er
nú einu sinni þannig að sumt fólk
sér allt sem það trúir á.“
Áhrifamikil grein
Nokkrar konur f saumaklúbb
höfðu samband:
„Okkur langar að vekja athygli
á mjög góðri grein, Skaðsemi vel-
megunar, eftir Magnús Skúlason.
Væri ekki athugnadi fyrir Ríkis-
sjónvarpið að fá Magnús til að sjá
um sjónvarpsþátt um þessi mál
sem fjallað er um í grein hans.
Við þökkum Magnúsi sérstaklega
fyrir þessa athyglisverðu og
áhrifamiklu grein."
í fjarlægð
Fyrir skömmu var spurt um
ljóðið í Qarlægð og þess óskað
að það yrði birt. Sr. Árelíus Níels-
son hafði samband og sagðist
kunna ljóðið. Hann hefur hins
vegar ekki séð það á prenti og
er því ekki viss um að hann hafi
það alveg rétt:
Þú sem í fjarlægð fyöllin bakvið
dvelur
og fagrar vonir tengdir hug min
við.
Minn hugur þráir, hjartað ákaft
saknar,
er horfíium stundum liðnum dvel
ég hjá.
Heyrir þú ei hvem hjartað kallar
á?
Heyrirðu storminn kveðju mína
ber?
Þú fagra minning eftir skildir eina
sem aldrei deyr á meðan lífs ég er.
Víkverji skrifar
Nú þegar staðgreiðslukerfi
skatta hefur verið komið á og
fólk sér strax í mánaðlok hvað það
á afgangs, hefur .Víkverji hejrrt
margar raddir um að fólk vilji síður
og jafnvel ekki taka að sér auka-
vinnu vegna þess að það fari allt
saman meira og minna beint í
skatthítina. Að sjálfsögðu var það
líka þannig áður, en maður aflaði
peninganna og fékk þá í mánaða-
lok, og bórgaði skatta af þeim ári
seinna — og einhvem veginn hefur
það fylgt okkur íslendingum að það
hentaði okkur betur að eyða fýrst
og síðan að hugsa málið. En það
verður fróðlegt að fylgjast með
framvindu mála í þessum efnum.
Hvaða afleiðingar hefur þetta?
Verður það til þess að vinnuálag
verður minna á hvem einstakling,
og fjölskyldur fara að eyða meiri
frítíma saman? Eða þróast það út
í yfírvinnu, sem er ekki gefín upp
til skatts? Eða að fólk fari að geta
tekið frí út á yfírvinnu — lengt
sumarfríið eða jafnvel tekið vetr-
arfrí? Líklega munu ekki fást svör
við þessum spuringum fyrr en nokk-
uð er liðið á árið.
XXX
vl hefur verið haldið fram um
langt skeið að íslandingar
kunni lítið fyrir sér í umferðar-
menningu í þeirri mynd sem hún
gerist í erlendum stórborgun. Þar
gilda eínatt ýmsar óskráðar reglur
milli ökumanna, tillitssemi og
ákveðið umburðarlyndi og allt mið-
ast þetta að því að hin gífurlega
stórborgammferð geti gengið sem
greiðast fyrir sig. Almenningsfarar-
tæki, strætisvagnar og langferða-
bflar, svo og leigubflar njóta þar
oft ákveðins forgangs í umferðinni
og enginn virðist amast við því þó
að ökumenn slíkra farartækja fari
á stundum nokkuð glannalega í
umferðinni.
Á höfuðborgarsvæðinu njóta
strætisvagnar þessa forgagns, að
minnsta kosti að nafninu til, en
fari aðrir langferðabflar og lelgu-
bflar leiðar sinnar með nokkrum
asa, bölva venjulega aðrir ökumenn
frekjunni í þeim og setja upp hunds-
haus.
í næsta mánuði taka gildi ný
umferðarlög, sem vafalaust em að
einhveiju leyti sett til höfuðs um-
ferðarómenningunni hér á landi.
Reyndar má einnig segja að oft
hafí verið þörf en nú sé nauðsyn,
þegar höfð em í huga sú gífurlega
fjölgun sem orðið hefur á bifreiða-
eign landsmanna og kemur greini-
lega fram I stórvaxandi umferðar-
þunga á aðalleiðum og miðborg
höfuðborgarinnar. En nú bregður
svo við að Víkveija þykir sem dálít-
ill visir sé að verða til að umferðar-
menningu, að minnsta kosti í mið-
borginni, þar sem umferðaröng-
þveitið er mest. Þar er eins og öku-
menn séu orðnir tillitssamari og
greiðviknari en áður og um leið
gengur umferðin greiðar fyrir sig.
Það skyldi þó áldrei vera að það
þurfi þennan umferðarþunga til að
búa til umferðarmenningu?
XXX
Einhvem tíma var Víkveiji að
hæla röggsamri forystu Hand-
knattleikssambandsins eftir fræk-
inn árangur karla- og unglinga-
landsliðsins á erlendri grund. Hafði
hann þá orð á því að nú væri ekki
annað eftir en rífa kvennahand-
boltann upp með jafn myndarlegum
hætti.
Svo var það í vikunni að Víkveiji
heyrði fyrir tilviljun viðtal í útvarpi
við einn landsliðsmanna okkar í
kvennalandsliðinu. Stúlkan var að
lýsa því fyrir íþróttafréttaritara
stöðvarinnar að síðan landsliðið
fékk júgóslavneskan þjálfara væri
ástandið i kvennahandboltanum
gjörbreytt og nú væri fjöldinn allur
af ungum og efnilegum stúlkum
að spretta upp í íslenskum kvenna-
handknattleik. Vikveiji hefur ekki
svo háar hugmyndir um sig að
ætla að brýning hans eigi hér neinn
hlut að máli, enda hefur ráðning
júgóslavneska þjálfarans vafalftið
þá þegar verið komin til — en það
er ástæða til að fagna því þegar
menn taka svona vel við sér, eins
og handknattleiksforystan hefur
gert í þessu máli.