Ársritið Gestur Vestfirðingur - 01.01.1849, Side 55

55
embættisstörfunum stuml á búnaftarstörfin með greind
og dugnaði, þá mundi þeim smátt og smátt vaxa
efni til að bressa við lénsjarðir sínar, betur en komið
er, sjálfum sér til gagns og sóma, og eptirmönnun-
um til góðrar fyrirmyndar.
Siðgæði kennilýðsins vestra held eg sé á tals-
verðum betrunarvegi. Ölæðis verður varla vart, hjá
því sem áður var í stétt þessari, enda má með sanni
segja, að víða um Vestfirði er á stuttuin tíma mikil
umskipti á orðin brennivínsnautninni, þegar á alt
er litið; sjálfir kaupmennirnir eru sumir hverjir svo
að kalla hættir að hafa brennivín um hönd, og of-
drykkjan orðin allvíða að fyrirlitníngu meðal alþýðu,
alteins fyrir utan bindindið, eins og meðal bindind-
ismanna x.
I fyrra átti eg eptir að greina írá ástandi kirkn-
anna í Isafjarðar og Strandasýslu, og hefi eg enn
þá ekki feingið kost á, að vita það í nyrðra prófasts-
dæmi Isafjarðarsýslu, og get því að eins sýnt lönd-
um minum
1) 5CSS væri óskandi, að verzlunarmenn yrðu samtaka, frem-
ur en híngað til (j>ó vel sé á veg komið), að stemma stiga fyrir
því, sem enn j>á eimir eptir af ölæðinu; j>eir og eptirdæinin
geta j>að bezt.
*