Eimreiðin - 01.09.1905, Blaðsíða 6

ins, er sporbrautin flutt um set. Á síðustu árum haf'a þessar hring-
brautir verið endurbættar þannig, að vírstrengur, sem aflvélin hreyf-
ir, er látin draga vagnana, ellegar þeir eru reknir með rafmagni.
Sparast mikið mannafl við það, en útbúnaðurinn er dýr, og ekki
svo fullkominn ennþá, að fullkomlega sé hægt að reiða sig á hann.
Að sínu leyti eins og við voteltuna, hafa verið smíðaðar litlar
þureltivélar, sem reknar eru með hestafli. Á 20. mynd sést ein
af þessum vélum. Hún er smíðuð af »Ystads Gjuteri och Meka-
niska Werkstads Aktiebolag« í Ystad í Svíþjóð. Vélin er D/2
m. á hæð, vegur 900 kíló og kostar á staðnum 350 krónur. Ás-
inn (y), sem
hestinum er
beitt fyrir, er
7 metrar á
lengd. Eftir
skýrslu frá Sví-
þjóð býr hún
til með einum
hesti (heima
þyrfti sjálfsagt
tvo hesta) 15
til 20þús. mó-
kögla á dag.
Hver köggull
er að stærð 4X5X8 þuml. Dagsverkið verður því hér um bil
6—8 smálestir af þurrum mó. Um mannaflann er ekki taiað í
skýrslunni, en að öllum líkindum er hann talsvert meiri en við
álíka stórar voteltivélar (sjá Eimreiðina
XI, 57)-
Vélin er sett þannig niður, að grafin
er gryfja il/i m. á lengd og 8/4 m. á breidd,
og vélin sett yfir annan endann á gryfj-
unni, svo að fóturinn (z) stendur á jörð-
unni. Jafnframt og mónum er kastað í
vélina er helt dálitlu vatni í hana, til að
létta eltuna; þó má það ekki vera meira
20. mynd. en svo, að mórinn haldi sér þegar hann
kemur úr vélinni. Mórinn kemur úr véhnni út um mynnið A í
fjómm strengjum, og tekur einn maður þar við þeim á smá
19. mynd.