Dagblaðið - 24.09.1981, Qupperneq 12

DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 24. SEPTEMBER 1981.
WMBIABW
Útgefandi: Dagbtaðiö hf.
.Framkvœmdastjóri: Sveinn R. EyjóHsson. Ritstjóri: Jónas Kristjánsson.
Aflstoðarritstjóri: Haukur Helgason. Fróttastjóri: Ómar Valdimarsson.
Skrifstofustjóri ritstjóman Jóhannes Reykdal.
íþróttir: Hallur Símonarson. Menning: Aflalsteinu Ingólfsson. Aflstoflarfróttastjóri: Jónas Haraldsson.
Handrit: Ásgrímur Pálsson. Hönnun: Hilmar Karisson.
Blaflamenn: Anna Bjamason, Atli Rúnar Halldórsson, Atli Steinarsson, Ásgeir Tómasson, Bragi
Sigurðsson, Dóra Stefánsdóttir, Elín Albortsdóttir, Gunnlaugur A. Jónsson, Inga Huld Hákonardóttir,
Krístján Már Unnarsson, Sigurflur Svorrisson.
Ljósmyndir: Bjarnleifur Bjamleifsson, Einar Ólason, Ragnar Th. Sigurðsson, Sigurður Porrí Sigurðsson
og Sveinn Þormóflsson.
Skrifstofustjórí: Ólafur Eyjólfsson. Gjaldkeri: Þráinn Þorleifsson. Auglýsingastjórí: Már E.M. Halldórs-
son. Droifingarstjóri: Valgerður H. Svoinsdóttir.
Ritstjóm: Síflumúla 12. Afgreiflsla, áskriftadeiid, auglýsingar og skrifstofur: Þverholti 11.
Aflalsimi blaflsins er 27022 (10 Hnur).
Setning og umbrot: Dagblaflifl hf., Síflumúla 12.
Mynda- og plötugerfl: Hilmir hf., Síflumúla 12. Prentun: Árvakur hf., Skeifunni 10.
Áskríftarverfl á mánufli kr. 85,00. Verfl í lausasölu kr. 6,00.
Þriðja skrípareglan_
í landi nokkru rýfur viðskiptaráð-
herrann einkarétt Sambandsins og Sölu-
miðstöðvarinnar með þvi að veita vini
sínum og flokksbróður í íslenzku um-
boðssölunni undanþágu til freðfisks-
sölu á Bandaríkjamarkaði.
Jafnframt bannar þessi ráðherra öðrum aðila, ís-
lenzku útflutningsmiðstöðinni, að rjúfa þennan einka-
rétt, þótt fyrirtækið hafi í þrjú ár haft undanþágu til
freðfisksölu á Bandaríkjamarkaði framhjá Samband-
inu og Sölumiðstöðinni.
í þessu sama landi rýfur samgönguráðherrann einka-
rétt Flugleiða með því að veita vini sínum og flokks-
bróður í Icecargo undanþágu til áætlunarflugs til
Amsterdam, jafnvel þótt allir vissu, að engin flugvél
var til slíks brúks.
Jafnframt frestar þessi ráðherra að veita öðrum að-
ila, Arnarflugi, undanþágu til áætlunarflugs til nokkurra
evrópskra borga, og það á þeim forsendum, að upp-
lýsingar skorti um flugvélakost til áætlunarflugsins!
Auðvitað gerist þetta í landi afkomenda Snorra
Sturlusonar, sem var önnum kafinn við að gifta dætur
sínar öðrum höfðingjum landsins sér til auðs og valda.
Þetta gerist í landi flokksbanda, vináttubanda og fjöl-
skyldubanda.
Erfitt er að tala um skynsama atvinnupólitík í landi,
þar sem menn á borð við Tómas Árnason og Steingrím
Hermannsson ráða ferðinni með svipuðum vinnu-
brögðum og Svavar Gestsson og Ragnar Arnalds beita
í mannaráðningum.
í gegnum skrípaleiki og glæp íslenzkra stjórnmála
má þó greina tvö höfuðatriði þjóðlegrar atvinnuvega-
stefnu. Hið fyrra er, að neytendur og skattgreiðendur
skuli halda úti eins miklum landbúnaði og frekast er
unnt.
Hið síðara er, að arður sjávarútvegsins og annarra
útflutningsgreina skuli hirtur jafnóðum með falskri
gengisskráningu, svo að þessar greinar séu reknar á því
sem næst núlli, þótt þær séu hin raunverulega verð-
mætauppspretta þjóðarinnar.
Á síðustu misserum er þó farið að brydda á þriðju
reglunni. Hún er sú, að Tómas og Steingrímur, Svavar
og Ragnar megi hjálpa einstökum hallærisfyrirtækjum
að því marki, sem nemi beinum tekjum ríkisins af við-
komandi atvinnurekstri.
Þetta er brezka stefnan, sem vinstri Callaghan og
hægri Thatcher hafa beitt í raun og þar með komið
flestum stærstu fyrirtækjum Bretlands á kaldan klaka.
Samkvæmt henni er í lagi, að ýmsir þættir atvinnulífs-
ins skili engu til sameiginlegra þarfa.
í stað þess að hleypa starfskröftum og fé úr hallæris-
fyrirtækjum til arðbærra verkefna er vinnu og fjár-
magni haldið uppi, fyrst í von um betri tíma, en síðan
bara til að fresta óþægindum. Enda eru hin arðbæru
verkefni óvís í Bretlandi atvinnuleysis.
Þessi stefna er nú kynnt hér, þar sem lausar stöður
eru margfalt fleiri en atvinnulaust fólk; þar sem heilir
landshlutar hrópa á mannskap. í landi ótal arðbærra
verkefna á að bæta fyrirtækjum við landbúnaðinn á
ómagaskrána.
Fjórtán milljónir króna til Flugleiða eru ekki eina
dæmið um þetta hugarfar, bara hið frægasta. Þar á að
styðja flug, sem sannað er, að verður aldrei fjárhags-
lega arðbært, meðan haldið er niðri flugfélögum, sem
viljaþenjast út.
En í landi Snorra Sturlusonar þýðir lítið að benda á,
að því meira sem fjölgað er ómögunum, þeim mun
meiri framfærslubyrði er lögð á sjávarútveginn og aðra
útflutningsatvinnuvegi, sem halda uppi lífi í þessu
landi.
Laumuspil
einráðra
embættis-
manna
Svo sem flestum mun kunnugt,
hefur framhaldsskólafrumvarpið, er
fyrst sá dagsins ljós á 98. löggjafar-
þingi íslendinga, ekki enn verið stað-
fest af Alþingi. Miklar umræður og
heitar hafa staðið um nefnt frumvarp
og hefur sitt sýnst hverjum um ágæti
þess. Ekki síst hefur forstöðumönn-
um hinna ýmsu sérskóla þótt sem hér
væri að þeirra skólum vegið og að
staða þeirra innan þess ramma, er
frumvarpið kveður á um, væri harla
óljós og ótrygg. Til skamms tíma
voru þeir einir um að veita nemend-
um sértæk starfsréttindi í þeim starfs-
greinum, sem ekki kröfðust háskóla-
náms, en samkvæmt framhaldsskóla-
frumvarpinu hafa fjölbrautaskól-
arnir farið að hluta yfir á þeirra svið
og munu auka sókn sína í framtíð-
inni, er frumvarpið öðlast löggild-
ingu.
Á ég hér við, að samkvæmt frum-
varpinu eiga fjölbrautaskólar að
bjóða upp á stuttar, hagnýtar náms-
brautir, er veiti ákveðin starfsréttindi
og einnig möguleika á áframhaldandi
námi í faginu, að einhverju marki
innan fjölbrautar og að einhverju
marki innan núverandi sérskóla. í
reynd styttist heildarnámstíminn og
auk þess er, eins og áður er bent á,
allsendis óvíst, á hvern hátt sérskól-
arnir verða nýttir.
Ekki skal hér fjölyrt um þá hættu,
sem faglegri þekkingu stafar af því að
færa sérnám úr sérhæfðum skólum
með margra ára og áratuga starfs-
reynslu að baki og algerlega sértæka
þekkingu innan sinna veggja í al-
menna fjölbraut, þar sem mun yngri
nemendum eru kennd fagleg vinnu-
brögð áður en grunnurinn, almenn
þekking, er lagður. Óvíst er einnig,
hvað gerast mun hjá hinum ýmsu
starfsstéttum, er til starfa kemur fólk
með mismunandi langa menntun,
mismunandi starfsheiti og mismun-
andi laun auk mismunandi faglegrar
þekkingar, þar sem áður var sam-
stæð heild. Af framansögðu ætti að
vera ljóst, að víða ríkir mikill áhugi
fyrir afdrifum framhaldsskólafrum-
varpsins og þá sérlega fyrir fylgiþátt-
um þess, þ.e. skipan mála á hinum
ýmsu sviðum, er undir samræmd
framhaldsskólalög falla, en eftir er
að kveða nánar á um í reglugerðum.
„Tillögur til
umræöu"
Árið 1979 skipaði menntamálaráð-
herra nefnd, er skyldi gera tillögur
um skipan uppeldisnáms innan
samræmds framhaldsskóla. í nefnd-
inni áttu sæti menn, er starfað hafa i
skólum, er hafa uppeldismál á sinni
námsskrá og voru þar á meðal full-
trúar frá Fósturskóla íslands,
Þroskaþjálfaskóla íslands og
Kennaraháskóla íslands auk próf-
essors Andra ísakssonar, en hann var
jafnframt formaður nefndarinnar.
Þar eð hann lét af nefndarstörfum á
starfstímabilinu, tók Guðný Helga-
dóttir við og undir hennar forystu
lauk nefndin störfum og skilaði „til-
lögum til umræðu” til skólarann-
sóknardeildar menntamálaráðu-
neytisins nú nýverið.
Vegna faglegs áhuga míns sem
fóstra æskti ég eftir því við Elínu
Skarphéðinsdóttur, fulltrúa í skóla-
rannsóknardeild, að fá eintak af
niðurstöðum nefndarinnar, en taldi
^ „Er forréttindahópurinn sem fengið hefur
að berja augum þetta leyndardómsfulla
nefndarálit ekki að verða nokkuð þröngur
þegar fagfélag allra þeirra er menntun hafa til
uppeldisstarfa á dagvistarheimilum er skilið
eftir úti í kuldanum?”
Fóstra að störfum. Hvað segir um nám þeirra f álitsgerð nefndar sem gert hefur tillögur um skipan uppeldisnáms innan
samræmds framhaldsskóla? DB-mynd