Helgarpósturinn - 02.11.1995, Page 2

2
FIMMTUDAGUR 2. NÓVEMBER 1995
HP spyr
Finnst þér rétt
að afnema undan-
þágu frá afnota-
gjöldum RÚV?
Anna Dóra hjúkka:
„Engan veginn."
Aðalheiður Birgisdóttir
framkvæmdastjóri:
„Að sjálfsögðu. Eg vil
geta valið hvort ég
kaupi RÚV eða ekki
RÚV.“
Ólafur nemi:
„Nei, er ekki allt í lagi að
láta ellilífeyrisþega
njóta undanþágu? Ég
hefði haldið það.“
Guðmundur Oddur
teiknari:
„Já, mér finnst það.
Þetta myndi þá væntan-
lega þýða að það ætti
að setja á nefskatt. Mér
finnst eðlilegra að ríkið
komi inn í þetta með
beinum hætti.“
Guðmundur
Böðvarsson:
„Jú, er ekki best að af-
nema þetta eins og Rík-
isendurskoðun segir.
Að niðurgreiðsla yrði
hluti af almannatrygg-
ingakerfinu. Einfalda
þetta og skera niður
eins og hægt er. Ef hægt
er að spara peninga
með því að fella niður
afnotagjöldin má lækka
þennan nefskatt sem
því nemur.“
Rósa Tína Hákonar-
dóttir afgreiðsludama:
„Já, endilega. Þetta er
leiðinleg
sjónvarpsstöð."
Arni Magnússon,
Arnas Arnæus
og doktor Eggert
Pétursson
Laxnes
og Lapouge
Gilles
Lapouge
hefur feng-
ið geysigóð-
ar viðtökur gagnrýnenda í
Frakklandi. „Skáldsaga sem
er gædd seiðmagni," segir á
einum stað — en
stal hann frá Halldóri okkar
Laxness?
Sá ávæningur að franskur rithöfundur,
Gilles Lapouge, kunni að hafa leitað
fyrirmynda í Islandsklukku Halldórs
Laxness hefur eðlilega vakið mikla athygli,
ekki síst vegna þess að bók hans L ’incendie
de Copenhague hefur hlotið frábæra dóma í
Frakklandi og er spáð mikilli sölu.
Ólafur Ragnarsson, útgefandi Halldórs
Laxness hjá Vöku/Helgafelli, hefur sagst
ætla að fá „óvilhalla aðila“ í Frakklandi til að
lesa yfir bókina með það fyrir augum að
bera hana efnislega saman við íslandsklukk-
una. Ólafur sagði ennfremur að ef í ljós
kæmi að þarna væri um einhvers konar eft-
irlíkingu á íslandsklukkunni að ræða yrði að
„taka á því“.
Bók Gilles Lapouge nefnist sem áður
segir L’incendie de Copenhague sem út-
leggst Bruni Kaupmannahafnar. Þetta minn-
ir óneitanlega á bókartitilinn Eldur í Kaupin-
hafn sem er heitið á þriðja hluta íslands-
klukkunnar. Aðalsögupersónan er doktor
Eggert Pétursson og svipar honum greini-
lega til Árna Magnússonar, en hann var
sem kunnugt er fyrirmyndin að Arnas Arnæ-
us, sögupersónu Halldórs Laxness.
Helgarpósturinn hefur bók Gilles Lapouge
undir höndum og við fyrstu sýn virðist hún
vera eðlisólík íslandsklukkunni. Þarna er
fjallað um ísland sem hefur að sönnu aldrei
verið til; bókin gerist rétt í byrjun átjándu
aldar, í upphafi hennar stíga söguhetjur af
skipsfjöl og rata inn á knæpu þar sem sitja
vændiskonur, við hirðina á Bessastöðum
ríkir glaumur og gleði, en síðan er haldið út
á götuslóða landsins þar sem sögupersónur
hitta margvíslegar skrítnar persónur og
lenda í fróðlegum samtölum um lífið og til-
veruna. Þarna er að sönnu minniháttar per-
sóna sem nefnist ungfrú Snaefrid, en líka
persónur sem heita Laksness og Björk.
Kaupmannahöfn brennur í bókarlok og það
er höfð hliðsjón af rekistefnu sem Arni
Magnússon átti í vegna kvennamála, en allt
er þetta undir formerkjum afar franskrar
bókmenntahefðar og minnir í raun meira á
heimspekilegar sögur eftir Voltaire og Di-
derot en hinn epíska Halldór Laxness. Það
ætti semsagt varla að flökra að neinum les-
anda Halldórs Laxness, sem raunar eru afar
fáir í Frakklandi, að hér sé verið að hnupla
frá Nóbelsskáldinu okkar.
Bókin hefur fengið geysigóðar viðtökur í
Frakklandi og er jafnvel spáð að hún hljóti
ein af hinum áhrifamiklu bókmenntaverð-
launum sem eru veitt þar í landi. Viðbrögð
gagnrýnenda hafa verið á einn veg og sagði
til dæmis í tímaritinu L’Express: „Texti sem
hefur sig yfir allar bókmenntagreinar og
ætti að tryggja honum stór verðlaun." „Stór-
fengleg saga, gimsteinn frásagnarlistar í
anda 18. aldar, uppfull af vísdómi og kímni,“
segir í tímaritinu Le Nouvel Observateur.
Gilles Lapouge er virtur rithöfundur í
Frakklandi og hefur skrifað skáldsögur sem
hann finnur stað í ímyndunarheimi á mörk-
um goðsögu og raunveruleika. Hann þekkir
mæta vel til á íslandi og mun hafa komið
hingað fyrst fyrir fimmtán árum. Þá ætlaði
hann að kanna hvernig fólk færi að því að
lifa í svona köldu landi, en komst að því að
íslendingar viðurkenna ekki kulda. Hann
hafði svo yfirumsjón með feikn mikilli úttekt
á íslandi sem birtist í hinu víðlesna tímariti
Geo síðla sumars. - eh
þakkar fyrir sig
Guðmundur Ámi Stefánsson, fyrrver-
andi heilbrigðisráðherra, átti fertug-
safmæli á þriðjudaginn. Heldur hefur
verið grunnt á því góða milli Alþýðublaðs-
ins og Guðmundar Arna undanfarin misseri
og því vakti athygli er birtist um hann stór-
eflis afmælisgrein í blaðinu. Var þar farið af-
ar fögrum orðum um Guðmund Árna. Höf-
undur greinarinnar er Hrafnkell Ásgeirs-
son, en hann kom nokkuð við sögu þegar
Guðmundur Árni þurfti að hverfa á brott úr
heilbrigðisráðuneytinu. Hrafnkell hafði þeg-
ið hátt á fjórða hundrað þúsund króna fyrir
að skrifa skýrslu fyrir ráðuneytið, en þegar
eftir var grennslast var hún ekki nema
svona tvær og hálf síða. Ekki einu sinni jafn-
löng og afmælisgreinin um leiðtoga Alþýðu-
flokksins í Hafnarfirði.
Ein lítil frétt vakti litla at-
hygli í snjóflóðafréttum
vikunnar, en snýst um
landssafnanir þó. Fyrir nokkr-
um vikum stóðu Krýsuvíkur-
samtökin fyrir fjársöfnun á Rás
2 til að grafa hitaveituborholu
þar suður frá og söfnuðust
þær u.þ.b. tvær milljónir sem
til þurfti. Með borholunni átti
lífið að breytast til hins betra á
meðferðarheimilinu og ailir
undu glaðir við sitt. Holan var
grafin, en nú í vikunni kom í
ljós að það dugar fjarri því til.
Þá uppgötvaðist nefnilega allt í
einu að allar vatnsleiðslur til
hússins eru ónýtar og kostar
litlar 13-14 milljónir að endur-
nýja þær. Búið ykkur undir
aðra söfnun...
Félagarnir i Kvikmyndafé-
lagi íslands, Kisa, sem
meðal annars hefur að
geyma þá Júlíus Kemp og
Sverri, fyrrverandi veitinga-
mann í Rósenbergkjallaranum,
standa
fyrir tón-
1 eiku m
með tón-
1 i s t a r -
m a n n i
að nafni
J o s h
Wink í
Tunglinu
um helg-
ina. Sam-
kvæmt
breska vinsældalistanum frá í
síðustu viku fór Josh þessi
Winx, eins og hann heitir að
listamannsnafni, beint í 8. sæti
listans með lag sitt Higher
State of Consciousness, sem
nýkomið er út á smáskífu.
Heyrst hefur að Kisi ætli sér
stóra hluti í innflutningi er-
lendra tónlistarmanna og eru
þeir nú á höttunum eftir einum
af þeim stóru í bransanum í
dag, sem væntanlega skýrist
fljótlega. Þess má geta að á síð-
asta ári stóðu þeir meðal ann-
ars fyrir tónleikunum með Pro-
digy í Kaplakrika...
Um áramótin verða þær
breytingar í utanríkis-
þjónustunni að Ólafur
Egilsson kemur heim til lands-
ins frá sendiráðinu í Kaup-
mannahöfn og út í hans stað
fer Róbert Trausti Ámason.
Sömuleiðis kemur Sigríður
Snævarr, sendiherra í Svíþjóð,
til landsins og tekur við stöðu
siðameistara utanríkisráðu-
neytisins í staðinn fyrir Hörð
Bjamason, sem fer út til Stokk-
hólms. Til að sendiherrar fái
gegnt embætti sínu þarf ís-
lenskum stjórnvöldum að ber-
ast staðfesting frá stjórnvöld-
um viðkomandi lands. Róbert
Trausti mun vera búinn að fá
staðfestingu, en Hörður bíður
víst átekta...
Að þessu sinni hinn
eljusami og ungi þingmað-
ur Framsóknarflokksins,
Siv Friðleifsdóttir. Hún
gefur forræðishyggju
flokks síns langt nef með
því að benda á að útivist-
arreglur séu ekki í nokkru
samhengi við raunveru-
leikann. Það er annað en
Steinunn Valdís Óskars-
dóttir, borgarfulltrúi
Kvennalistans, sem segir:
„Reglur eru reglur og fólki
ber að fara eftir reglum.“