Helgarpósturinn - 29.02.1996, Blaðsíða 8

8
FIMMTUDAGUR 29. FEBRÚAR1996
:ts
„Ólafur er skrambi skýr í kollinum“
I kjölfar þess að Guðrún Pétursdóttir tilkynnti um framboð sitt til
embættis forseta íslands hefur fólk skeggrætt um möguleika henrv
ar á að ná kjöri. En að baki frambjóöandanum er maður hennar, ÓF
afur (Kristján) Hannibalsson, sem að sjálfsögðu fylgir með til
Bessastaða ef til kemur. Ólafur hefur á skömmum tíma náð nokkr-
um vinsældum meðal þjóðarinnar (sumir segja hann vinsælli en
spúsu hans Guðrúnu), enda verið áberandi í spjallþáttum og í fjöl-
miðlum. Sæmundur Guðvinsson spuröist fyrir um mann konunnar
sem býður sig fram.
egar fólk er beðið ,að segja
álit sitt á Ólafi Hannibals-
syni nefna margir að Ólafur sé
maður sem fari ótroðnar slóðir
og sé einskis taglhnýtingur.
„Mér hefur alltaf þótt hann
heiðarlegur, hreinskiptinn
maður, auðvitað fullkominn
Bjartur í Sumarhúsum. Hann
hefur algjörlega farið eigin ieið-
ir,“ sagði til dæmis Gísli Gunn-
arsson, sagnfræðingur og dós-
ent við Háskóla Islands. Þá
nefna margir að Ólafur sé
greindur, fjölfróður, mjög vel
ritfær, mikill húmoristi sem
taki þó lífið alvarlega.
Ólafur Kristján Hannibals-
son, eins og hann heitir fullu
nafni, er sextugur að aldri,
fæddur 6. nóvember árið 1935
á ísafirði og Vestfirðingur í báð-
ar ættir. Sólveig Ólafsdóttir,
móðir hans, er frá Strandselj-
um í Ögurhreppi. Faðir hans
var Hannibal Gísli Valdimars-
son, kennari, þingmaður, ráð-
herra og forseti ASÍ, frá Fremri-
Arnardal. Systkini Ólafs eru
Amór prófessor, Elín kennari,
Guðríður bankamaður og Jón
Baldvin, alþingismaður og for-
maður Alþýðuflokksins. Hálf-
bróðir Ólafs, samfeðra, er Ingj-
aldur, dósent við Háskóla Is-
lands. Hannibal faðir þeirra var
þjóðkunnur maður vegna þátt-
töku sinnar í verkalýðsbaráttu
og pólitík. Hann rakst illa í
flokki og mat pólitískt sjálf-
stæði meira en pólitísk flokks-
bönd. Synir hans eru allir þjóð-
kunnir menn, hver á sínu sviði,
og þykir ýmsum sem þeir Ólaf-
ur og Jón Baldvin hafi sérstak-
lega erft ýmsa eiginleika föður-
ins.
Undirförulaus maður
Ólafur Hannibalsson var á
árum áður vinstrisinnaður her-
stöðvaandstæðingur en er nú
varaþingmaður Sjálfstæðis-
flokksins í Vestfjarðakjördæmi.
Gísli Gunnarsson sagnfræðing-
ur starfaði með Ólafi um tíma á
þessum vinstriárum hans:
„Við þekktumst mest á árun-
um frá 1965 til 1968, þegar við
vorum á svipuðum slóðum í
pólitíkinni kringum Frjálsa
þjóð og það allt saman. Við
vorum ekki alltaf sammála, en
hann er ákaflega undirförulaus
maður og sagði yfirleitt það
sem honum bjó í brjósti. Hann
er að þessu leyti líkur karli föð-
ur sínum en ólíkur Finnboga
Rút, bróður Hannibals. Svo er
það þessi mikla einstaklings-
hyggja og Ólafur hefur aldrei
rekist neins staðar í flokki. Um-
skiptin í pólitík eru í samræmi
við þessa einstaklingshyggju.
Honum mislíkaði eitthvað við
Alþýðuflokkinn og svo fór
hann að berjast við kaupfélag
vestur á fjörðum og bjó til slát-
urhús með öðrum í sínum
hreppi. Það er í þessari ein-
angrun í Selárdal sem Ólafur
ákveður að fara yfir í Sjálfstæð-
isflokkinn. Mér finnst hann
vera mjög ótýpískur sjálfstæð-
ismaður. Hann er raunar alls
staðar ótýpískur ef út í það er
farið. En Ólafur er duglegur
skorpumaður og ég held að
hann sé ákaflega heiðarlegur
náungi,“ sagði Gísli Gunnars-
son.
Ekki kommi
Það er kannski dæmigert fyr-
ir Ólaf að eftir stúdentspróf hélt
hann til náms í Bandaríkjunum
og lagði stund á hagfræði og
ensku um eins árs skeið. Fáein-
um árum síðar var hann hins
vegar kominn til Prag og farinn
að stúdera hagfræði fyrir aust-
an járntjald. í millitíðinni hafði
hann meðal annars starfað hjá
Loftleiðum á Kennedyflugvelli í
New York. Eftir ársdvöl í Prag
kenndi hann við gagnfræða-
skóla í Reykjavík og Kópavogi
árin 1962 til 1966. Hann gerðist
árið 1964 ritstjóri Frjálsrar þjóð-
ar, sem var málgagn Þjóðvarn-
arflokksins er barðist fyrir
brottför varnarliðsins.
„Ég held að Ólafur Hannibals-
son hafi aldrei verið neinn
kommi frekar en faðir hans.
Hins vegar var hann á móti
hernum og reyndar á móti kerf-
inu á þessum árum. Hann skrif-
aði beittar greinar í Frjálsa þjóð
og í augum íhaldsins var hann
eflaust hættulegur maður. Jón
Baldvin bróðir hans var nú
einnig með eitthvert komma-
dekur, en ég held að þar sem
Arnór bróðir þeirra hafði séð
með eigin augum hvað var að
gerast í Sovét hafi þeir bræður
aldrei ánetjast kommúnisma. í
dag finnst mér að Frjáls þjóð
hafi verið eina frjálsa blaðiðhér
á landi á þessum árum og Ólaf-
ur þorði að benda á spillinguna
sem grasseraði hvarvetna,"
sagði maður sem þekkti vel til
starfa Ólafs sem ritstjóra
Frjálsrar þjóðar.
Bóndi í Selárdal
Eftir að hafa starfað sem
skrifstofustjóri ASÍ í nokkur ár
gerðist hann bóndi í Selárdal
árið 1977. Hann hafði verið
kvæntur Önnu Guðbjörgu
Kristjánsdóttur kennara, en
þaú skildu. Saman áttu þau þrjú
börn, sem eru Hugi, blaðamað-
ur, Sólveig, fréttamaður, og
Kristín, háskólanemi. Ólafur
flutti sitt hafurtask vestur og
gerðist einbúi þar. Sigurður
Guðmundsson í Otradal sagði í
samtali við HP að Ólafi hefði
búnast þokkalega:
„Hann var einbúi að vetrinum
en á sumrin voru börnin hjá
honum sem og gömlu hjónin,
Sólveig og Hannibal, meðan
heilsa þeirra leyfði. Ólafur var
með fjárbúskap, en það var
reynt að þrengja að honum
eins og öðrum bændum hér um
slóðir. Þessi Bændahallarmafía
hefur staðið í því undanfarna
áratugi að drepa bændur lands-
ins og Ólafur fór ekki varhluta
af því. Hann tók þátt í félagslífi í
sveitinni og var til dæmis odd-
viti Ketildalahrepps nær allan
tímann sem hann bjó í Selárdal.
Þetta er prýðisdrengur að öllu
leyti og með gáfaðri mönnum
sem ég hef kynnst. Mjög
skemmtilegur Jjegar hann er í
því horninu. Eg vildi óska að
hann ætti eftir að enda á Bessa-
stöðum sem forsetamaður.
Hann myndi sóma sér vel á
þeim stað, svo ekki sé nú talað
um Guðrúnu," sagði Sigurður í
Otradal.
Jóhann Axelsson, prófessor
við Háskólann, er góðvinur Ól-
afs og hann sagði að ævintýrin
gerðust kannski enn á íslandi.
„Vissulega væri það ævintýri ef
einyrkinn í Selárdal ætti eftir að
verða bóndi á höfuðbólinu. Á
árshátíð háskólamanna spurði
ég Ólaf hvort hann héldi að það
væri hægt að búa á Bessastöð-
um án ríkisstyrkja. Ólafur tók
vel í það og taldi það ekki úti-
lokað með því að hlú að æðar-
varpinu og róa á grásleppuna,"
sagði Jóhann.
Blaðamaður á ný
Þegar Ólafur lét af búskap í
Selárdal 1987 flutti hann til
Reykjavíkur og gerðist blaða-
maður og ritstjóri Helgarpósts-
ins um skeið ásamt Helga Má
Arthurssyni, sem nú er frétta-
maður Sjónvarps. Helgi lét vel
af samstarfinu við Ólaf:
„Ólafur er afskaplega glöggur
blaðamaður og gott að vinna
með honum. Hann leysti þau
verkefni mjög vel sem hann tók
að sér, enda vel ritfær. Mér er
til dæmis eftirminnilegt hvernig
hann skrifaði um kaffibauna-
málið og Sambandið. Hann
gerði það með öðrum hætti en
gert var á öðrum fjölmiðlum og
þetta var vel unnið. Ólafur var
með fjölþætta reynslu og þekk-
ingu þegar hann kom svo að
segja beint að vestan og fór að
vinna á HP og vissi um hvað
hann var að tala og skrifa. Ég
held raunar að það sé mjög gott
að blaða- og fréttamenn séu
eldri en tvævetur. Sem blaða-
maður held ég að hann verið í
því starfi allan sólarhringinn,
því hann gaf sig allan í þetta og
það á eflaust við um annað sem
hann tekur sér fyrir hendur.
Svo er Ólafur afskaplega
skemmtilegur, eins og þetta
fólk hans er yfirleitt," sagði
Helgi Már.
Friðrik Þór Guðmundsson
blaðamaður starfaði á Helgar-
póstinum á þessum tíma og
man vel eftir Ólafi: „Sem rit-
stjóri var hann enginn sérstak-
ur stjórnandi heldur virkur á
ritvellinum og mér er enn í
fersku minni úttekt sem hann
skrifaði einu sinni um Stein-
grím Herinannssoii Stærsti
ljóðurinn á ráði Ólafs er að
hann hefur haslað sér völl inn-
an Sjálfstæðisflokksins. Ef sá
flokkur fær á hinn bóginn fleiri
menn á borð við Ólaf í forystu-
sveit sína þá er honum hreint
ekki alls varnað," sagði Friðrik
Þór.
Tók allt með trompi
Þegar Helgarpósturinn fyrri
var að leggja upp laupana leit-
aði Ólafur Hannibalsson sér að
vinnu á öðru blaði og bar niður
á tímaritinu Heimsmynd. Her-
dís Þorgeirsdóttir stjórnmála-
fræðingur var þar ritstjóri. Hún
hafði eftirfarandi að segja um
manninn sem kom til hennar í
leit að starfi:
„Ólafur Hannibalsson er
skarpvitur, skemmtilegur og
viðmótsþýður maður. Hann á
auðvelt með að umgangast fólk
og er ófeiminn við að eiga frum-
kvæði í að kynnast nýju fólki.
Þannig birtist hann óvænt á
skrifstofu hjá mér á ritstjórn
Heimsmyndar vorið 1988. Þá
var hann ritstjóri Helgarpósts-
ins, sem var lagður niður í sum-
arbyrjun það ár. Skömmu síðar
réð ég Ólaf sem blaðamann á
Heimsmynd. í minni stöðu
hefði ég kannski átt að hafa efa-
semdir í upphafi þessa sam-
starfs, í Ijósi þess að þarna var
karlmaður á ferð og tuttugu ár-
um eldri en ég — en á ritstjórn-
inni voru aðallega konur þótt
karlmenn kæmu að blaðinu
með ýmsum hætti, ljósmyndar-
Kjólar m/smellum
FERMING
6900
Skokkar m/belti
5900
Röndóttir kjólar
6900
Stuttir jakkar
frá 5500
Stuttar kápur,-
svartar, dökkbláar,
beise 9900
Kjólar með hvítu
röndum 6900
Skór5500
Skór6900
Skór7900
Hanes-sokkabuxur 790
Glerkrossar í litum 1200
Sérsaumum,
sama verð
Lausavegi S 511-1717
Kringlunni S 568-9017