Helgarpósturinn - 29.02.1996, Blaðsíða 31

AD OFAN: DÆMIGERÐ STIGBREYTING ÍSLENSKS PARTÍS í ÞREMUR LIÐUM.
„Má bjóða einhverjum meiri flögur?“
Samkvæmt þeim niðurstöð-
um sem birtast nú í febrúar-
hefti bandaríska mannfræði-
tímaritsins PARTYcular Studies
eru til sjö tegundir af partíum.
Margtípartí eru þau partí sem
allir vilja komast í, og komast í.
Skakkpartí eru þau, þar sem
nokkrir strákar sitja og hlæja
að hlátrinum hver í öðrum.
Artípartí eru eini vettvangur-
inn þar sem fólk brosir framan
í flassarann með kokkteilglas í
hendi. Andstæðan við artípartí
er fartarapartí, þar er mikið
rætt um píkur og tæknififf, og
endar oft í fretkeppnum. Svartí-
partí er dularfyllsta afbrigðið,
því enn er ekki vitað hvað ger-
ist eftir að svokallað blackout
hirðir til sín gestina. í dartpart-
íi eru samankomnir nokkrir
einhleypir einstaklingar og
reyna að hitta í mark hver hjá
öðrum. Ef það tekst komast
þeir svo seinna í parapartí, líka
kölluð nartpartí. Og þrátt fyrir
mína óframhleypnu einhleypu
lenti ég í parapartíi um daginn
með fjórum tvíhleypum.
í lítilli stofu, sem minnir
meira á sýningarbás í IKEA en
heimili, sitja átta pöruð ung-
menni og oddatalan ég, í kring-
um borð þar sem nokkur kerti
lýsa upp snakk í skálum og
eplabollu í glösum. Þann rúma
hálftíma sem við höfum setið
þarna er búið að tala um hvað
kostar að hringja í GSM, síð-
asta Seinfeld-þátt og einhverja
poppvél sem eitt parið var að
kaupa og leiddi umræðuna aft-
ur að bröndurunum í síðasta
Seinfeld-þætti með tilheyrandi
dósahlátri, sem svo kramdist
undir þrúgandi þögn.
Andrúmsloftið í partíinu er
svipað og á tannlæknabiðstofu.
í stað þess að fletta sjö ára
gömlum glanstímaritum teygir
fólk sig í glösin og reynir að
sjúga snakkið, frekar en bryðja,
þannig að ekki heyrist of hátt.
Flestir virða fyrir sér eitthvað í
stofunni um leið og þeir naga
málbeinið í leit að um-
ræðutægju. „Flott stytta.“ „Já,
við fengum hana í IKEA.“
„Skemmtilegt hvernig áferðin
er á henni." Svo horfa allir á
styttuna, og þegja. Þegar áferð-
in á styttunni er byrjuð að
flagna af undan starandi augna-
ráði gestanna segir ungfrúin á
heimilinu gestgjafalega: „Má
bjóða einhverjum meiri flög-
ur?“
Flögurnar koma flögrandi inn
í vandræðalega þögnina og
brotlenda í stirðbusalegum
munnum gestanna, þar sem
þeim er tekið fagnandi af
bragðlaukum og eirðarlausum
tungum. Skyndilega eru allir í
stofunni með fullan munn af
flögum úr umræðuefni. Um
stofuna berst ofurvægt bruðn-
ingshljóðið úr munnum en síð-
an segir einhver: „Þetta eru al-
veg frábærar flögur, ekki er
þetta nýja tegundin?" „Jú, ég
ákvað að prófa þær, annars er
ég yfirleitt bara með Maarud.“
Um leið og boilusoparnir læð-
ast upp í taktfasta kjafta og
fljóta yfir flögurnar drukkna
bruðningshljóðin og breytast í
blautt smjatt sem svo aftur
rennur út í klúðurslega þögn í
smástund. „OLW, þetta er
sænskt er það ekki?“ Því næst
er OLW-auglýsingin rædd, farið
í gegnum OLW-bragðtegund-
irnar, velt fyrir sér hvað OLW
þýðir, hvernig eigi að bera
OLW fram og OLW-pokinn lát-
inn ganga svo allir geti skoðað.
Einn kærastinn bendir föður-
lega á að það sé líklega réttara
að tala um „nasl“ en „snakk“.
Og svo enn meiri þögn. Þangað
til einhver segir: „Ég er nú samt
alltaf jafn hrifinn af Þykkvabæj-
arauglýsingunni, þarna með
eyrun.“
Partíið drattast einhvern
veginn áfram á kjaftasnakki
næstu 60 mínúturnar og fólk
heldur sér fastar og fastar í
glösin í óöryggi sínu, á meðan
OLW-umræðan flögrar ofan í
bolluskálina og drukknar þar
endanlega.
En um leið rís upp úr henni
bollulegt sjálfstraust sem birt-
ist í eplarjóðum kinnum,
þvældum bindum, nánari
kynnum. Inni á klósetti piss-
flissa þrjár stelpnanna meðan
kærastarnir þeirra þrír rökríf-
ast í sófanum við hliðina á
stelpu sem situr ein og virðist
uppgötva nýju snakktegundina
á nánast kynferðislegan hátt,
því það er eins og hún fari í
sleik við hverja flögu. Við hlið-
ina á mér situr mjósleginn kær-
astinn hennar með spangir
sem virðast númeri of stórar,
en eru í senn tannrétt-
ingamaskína og eins konar
heimild um hvað hann hefur ét-
ið í kvöld. Víraður náungi sem
hefur þagað allt kvöldið en nú
stökkbreyst í brandarakarl og
finnur allt í einu fyrir þörf til að
gubba upp úr sér öllum þeim
mergjuðu bröndurum sem
hann las í norsku brandara-
blaði í vikunni. Hann spyr mig
hvort ég hafi tekið á þvag-rás?
Skotið af oln-boga? Dottið ofan
í ennis-holu? Nagað kinn-bein?
Hvort ég sé kannski enda-jaxl?
Eða hafi kúkað í spé-kopp?
Húmorinn hans væri kannski
þolanlegur ef hann gengi ekki
upp og niður af hlátri eftir
hvern brandara og frussaði
framan í mig hálftuggnu OLW-
snakki með hlátursrokunum.
OLWbara. Þegar ég þykist
hlæja til að móðga hann ekki
tvíeflist helvítis gaurinn og
byrjar á annarri brandaraseríu,
þar sem þemað er hestar, og
húmorinn enn haltari en áður.
Ég er farinn að hafa áhyggjur af
að verða hastarlega stökk við
hliðina á honum næstu tímana
og örlög mín verði þau að
drukkna í hláturshræktum
OLW-flögum þegar kærastan
hans kallar úr sófanum draf-
andi röddu: „Hlölli, komdu og
knúsaðu mig. Mér leiðist.“ Þeg-
ar ég hef lokið við að þurrka
framan úr mér fletti ég IKEA-
bæklingi sem liggur á borðinu
en svimar snögglega, það er
eins og ég fletti húsgögnunum í
stofunni.
Pissfliss, krúsíknús, kisskiss
og knúsíkrús. Suilsull, ölvölv,
bullbull og röflröfl. Þambandi,
þrefandi, þrugl. Og allir leggja
sig í líma við að ríma partíið
áfram í annan klukkutíma.
Hlölli og kærastan flögra nú
um gólfið bæði með eins vara-
lit. Eitt parið leikur sér í sleik í
sófanum. Annað hvíslrífst um
eitthvað sem hann þolir ekki
en hún segir að hann „eigi ekki
að láta svona“ yfir. Fjórði kær-
astinn er sestur við hliðina á
mér og við dettum á „manstu
þegar“-trúnaðarstigið meðan
hún hans eltir Hlölla og kærust-
una og tekur myndir. Við rifjum
upp gömul fyllerí, þegar ein-
hver gerði eitthvað villt og
geggjað einu sinni og vaknaði
svo daginn eftir með tvö
hundruð þúsund króna haus-
verk. En áttum okkur um leið á
hvað við erum í vonlausu
dæmi eitthvað og reynum að
vera ýkt flippaðir með því að
klæða okkur úr og hlaupa alls-
berir um íbúðina. Náum okkur
samt ekki á flug því við vitum
að það er eitthvað falskt og of
meðvitað við þetta hjá okkur.
Endum því á að standa hálf-
aumingjalegir á tætingslegum
tippum í miðri stofunni og
hlæja kyrkingslegum uppgerð-
arhlátri. En gerum okkur grein
fyrir að við tippuðum á ranga
stemmningu og þetta verði
ekki fyndið fyrr en einhvern
tímann í framtíðinni þegar við
tökum annað „manstu þegar“-
móment.
Þegar miðnættið mætir í
partíið eru tveir strákanna og
ein stelpan dauð inni í stofu,
eitt parið röflar ennþá um
þetta sem hann þolir ekki,
meðan önnur stelpa reynir að
vekja kærastann sinn í gegnum
klósetthurðina. Og gestgjafinn
kallar innan úr eldhúsi: „Má
bjóða einhverjum meiri flög-
ur?“
Jtarlmennskupróf
Sönn karlmennska hefur undanfarna áratugi stórlega látiö á sjá og
ítrekaöartilraunir veriö gerðartil aö kæfa karlmannseðlið meö þvætt-
ingi um mýkri ímynd og skilningsríkara viömót sterkara kynsins.
Eiríkur Bergmann Einarsson og Helgarpósturinn sjá sig þess vegna
tilknúna aö spyrna viö fótum og segja þvert nei viö bindindismennsku
og almennum tepruskap. Aö þessu sinni þreyta manndómspróf
umhverfisvíkingurinn, sálkönnuöurinn og geimveruvinurinn
Magnús Skarphéðinsson og hinn ofurmenningarlega þenkjandi
Alþýöublaösritstjóri Hrafti Jökulsson...
Mannvinurinn tapaði fyrir menningarvitanum.
1. Hefurðu stefnt Iífi þínu í hættu með djarfræðis-
athöfn?
2. Líður þér vel einum á flakki, fjarri mannabyggð-
um?
3. Hefurðu haft stærri mann undir í átökum?
4. Áttu það til að missa minnið tímabundið vegna
stífrar áfengisneyslu?
5. Hveijum eftirtalinna vildirðu helst sofa hjá: Sig-
hvati Björgvinssyni, Kaligúla eða Fídei Kastró?
6. Hefur hetjuskapur þinn komið í veg fyrir slys?
7. Þorirðu að kannast við að hafa átt viðskipti við
portkonur?
8. Ertu fastagestur á einhveiju öldurhúsinu?
9. Hefurðu meiðst í íþróttum?
10. Hefurðu einhvem tímann átt í ástarsambandi
við tvær konur í einu?
1. MS: Já. Þegar ég fer í ökuferðir með Össuri Skarp-
héðinssyni, bróður mínum. Það er sannarlega
hættuleg athöfn. (1/2)
2. MS: Nei. Mér finnst skemmtilegra að vera í góðum
félagsskap í fallegum faðmi náttúrunnar. (0)
3. MS: Já. Þegar ég var í barnaskóla var einelti við
lýði eins og nú og það var verið að níðast á nokkr-
um stelpum og strákum sem áttu sér lítillar við-
reisnar von. Eitt sinn voru tveir sterkustu strákarnir
í bekknum að níðast á þessum krökkum og ég varð
svo reiður að ég sneri þá báða niður. (1)
4. MS: Nei, ég hef aldrei bragðað áfengi og þvf ekki
orðið fyrir þeirri reynslu. (0)
5. MS: Ég myndi helst vilja sofa hjá Hómer Simpson
því hann er sennilega Iíflegri en hinir þrír. (1)
6. MS: Já. þegar ég forðaði fjölskyldunni frá því að
fara í ökuferð með össuri. (1/2)
7. MS: Já. Ég var umboðsmaður tólf slíkra í fyrra Itfi.
(1)
8. MS: Nei, það er ég ekki og hef aldrei verið. (0)
9. MS: Já. Þegar ég æfði júdó og karate endur fyrir
löngu varð ég fyrir því síysi að fara úr axlarlið, sem
IUJUVI llllg l^ltgl. \,*-J
10. MS: Nei. Ekki á sama tímabili. (0)
1. HJ: Já, tvímælalaust. Ég dvaldi um mánaðarskeið
í Sarajevó og hef verið í sex ár í Alþýðuflokknum. (1)
2. HJ: Nei. Ekki tiltakanlega og sækist ekki eftir því
að vera einn fjarri mannabyggðum. Ég er það sem
kallað er „félagsvera“. (0)
3. HJ: Jájá, oftar en einu sinni. Ég vil nú ekki fara út í
nafngreiningar, en hér á árum fyrr þegar ég var á sjó
— í kringum tvítugsaldur — þá tókum við nú marga
snerruna. (1)
4. HJ: Já, sem betur fer man ég ekki allt sem gerist
þegar ég er undir áhrifum áfengis. Enda sumt þess
eðlis að ekki er rík ástæða til að rlfja það upp. (1)
5. HJ: Kaligúla var hugmyndaríkur, þannig að það
gæti verið athyglisverð lífsreynsla. (1)
6. HJ: Eina slysið sem ég man eftir að ég hafi náð að
afstýra var að koma í veg fyrir að Eggert Haukdai
næði kjöri til Alþingis í fyrra. (0)
7. HJ: Ég hef átt vinsamleg viðskipti við fólk úr fjöl-
mörgum starfsgreinum og er þessi ekki undanskilin.
(1/2)
8. HJ: Ég vinn mikið frameftir og þegar kvöldi fer að
halla á ég það nú til að líta í kaffi á stöðum í ná-
grenni Alþýðublaðsins. (0)
9. HJ: Já. Ég sneri mig á fæti einu sinni í knattspyrnu
og var rúmliggjandi í viku. (1)
10. HJ: Bara tvær? Tjah, hér fyrr á öldinni þegar ég
var ungur og vitlaus þá kann það að hafa gerst. En
það er liðin tíð. (1/2)
Karlmenni Helgarpóstsins: Gísli Marteinn Baldursson, Bjarni
Frostason, Ólafur Þ. Haröarson, Hallgrímur Helgason, Steinn
Ármann Magnússon, Andrés Magnússon — og Hrafn Jökulsson.
Úrslit: Hinn lífsreyndi Hrafn náði að merja sigur á meinlætamanninuni Magnúsi með 6 stigum gegn 5. Úrslit þessi kunna að
koma einhverjum ókunnugum Hrafni í opna skjöldu, en þeir sem til jiekkja undra sig vist fremur á fáuni stigum hans.
Höfundur er um þessar mundir á vegum
Fíkniefnalögregiunnar í dulargervi bók-
menntafræðinema við Háskóla islands.