Íslendingaþættir Tímans - 20.09.1968, Blaðsíða 7

MINNING
FRIÐRIK ÞORSTFINSSON
framkvæmdastjóri, Keflavík
Fæddur 1. sept. 1900.
Dáiirn 31. ág. 1968.
Friðrik Þorsteinsson framkv.stj.
Keflavík, varð bráðkvaddur að
heimili sínu nóttina fyrir 31. ágúst
s 1. Daginn eftir, 1. sept, hefði
hann orðið 68 ára.
Foreldrar Friðriks voru hjónin
Þorsteinn Þorvarðarson og Björg
Arinbjarnardóttir. Bjuggu þau all
6n sinn búskap í Keflavik. Þau
signuðust 4 syni, Ragnar, dó í
frunnbernsku, Friðrik, Ara, skrif-
®tofumaðuir hjá Olíusamlagi Kefla
Víkur, lézt 25. apríl s.l., og Ólaf,
framkv.stj. Olíufélags Keflavíkur
ólu þau hjónin upp Ögmund-
°g innan fram á síðustu stund,
eins og alheilbrigður væri.
Benedikt var höfðingi í lund,
gestrisinn og greiðasamur og hafði
Vndi af að veita gestum sínum og
r®ða við þá. Hann var ákveðinn
í skoðunum og hélt fast fram mál-
stað sínum, fróður um margt og
minniö var frábært. Engum, sein
^omu á heimili þeirra hjóna, mun
hafa leiðst þar, hvort sem dvölin
Var stutt eða löng.
Þau hjónin, Sveinbjörg og Bene
dikt, eignuðust eina dóttur barna,
Kagnheiði, sem nú um allmörg ár
kefir búið með manni sinum, Lár-
usi Konráðssyni, á hálfum Brúsa-
stöðum á móti Benedikt óg hafa
gömlu hjónin notið aðstoðar þeirra
i ríkum mæli nú síðustu árin.
Nú, þegar Benedikt Blöndal er
horfimn til feðra sinna, er ljúft
a<5 minnast samfylgdarinnar við
hann sem sterkan persónuleika,
®em aldrei bognaði undir erfiðum
mvikjörum, en gekk teinréttur og
oeinn í baki á móti dauðanum, þeg
ar katlið kom. Ekkju Benedikts og
Yandamönnum öllum votta ég sam
up mína og fjölskyldu minnar og
mð þeim allrar blessunar í fram-
tíðinni.* 1
Bjarni Jónasson.
^SLENDINGAÞÆTTiR
ínu Ögmundsdóttur, nú búsett í
Reykjavík.
10 ára gamall hóf Friðrik orgel
nám, fyrst hjá Helga Hallgríms-
syni og síðar hjá Sigfús Einarssyni.
Er mér sagt, að þeir hafi séð mik-
ið efni í Friðrik sem hljómlistar-
manni og viljað að hann héldi á-
fram á þeirri braut. Af því varð þó
ekki.
Eftir fermingu hóf hann verzl-
unarstörf, fyrst sem sendill , verzl
uninni Nýhöfn í Reykjavík, en
hætti þar eftir nokkra mánuði,
þegar hann gat fengið betra starf
og betur launað við innanbúðar-
störf í Keflavík.
Á þessum árum byrjar hann að
æfa Karlakór í Keflavik. Var það
fyrsti karlakór í Keflavík og starf
aði um nokkurra missera skeið.
Það var erfitt að halda uppi kór-
starfi með sjómenn sem aðalfé-
laga, þvi sjómenn eiga ekki frí á-
kveðna daga, heldur fer pað eftir
veðri. Þó tókst þetta vel og er mér
sagt, að þegar kórinn hélt söng-
skemmtun annan í páskum 1917,
hafi eiginlega allir Keflvíkingar,
sem vettlingi gátu valdið, verið við
staddir. Kórinn söng upp á þaki
Áframshússins í góðu veðri, við
mikla hrifningu áheyrenda. Árið
1918 tók Friðrik að sér organista
starfið við Keflavíkurkirkju og
gegndi því næstu 46 árin. Vetur-
inn 1922 til 1923 dvelur Friðrik í
Kaupmannahöfn við nám í verzl-
unarskóla.
Eftir heimkomuna byrjar hann
við bókhaldstörf, var meðal ann-
ars bókari hjá Olgeir Friðgeirs-
syni, sem þá átti Keflavíkureign-
ina og rak jafnframt verzlun.
Nokkru síðar kaupir Friðrik verzl-
unina af Olgeir, og rekur hana um
nokkurra ára skeið Einnig tók
Friðrik þátt í útgerð á sama tíma-
bili, ásamt mágum sínum. Þessum
rekstri hætti Friðrik, þegar hin
svokallaða kreppa kom.
Árið 1930 tekur Friðrik að sér
framkvæmdastj órn Bræðslufélags
Keflavíkur, og gegndi því þar til
pað hætti störfum.
Síðustu árin hefur Friðrik verið
aðaibókari Fiskiðjunnar s.f. Kefla-
ví'k. Með því starfi hafði hann
lengst af framkvæmdastjórn
Bræðslufélagsins, störf fyrir Jó-
hann Guðnason og síðar ekkju
hans, endurskoðun og bókun fyr-
ir ýmsa og þar að auki organista-
starfið. Það má segja, að Friðrik
hafi verið sívinnandi.
Það er ætíð svo um hæfileika-
menn, að þeir eru kallaðir til
starfa fyrir hið opinbera og komst
Friðrik ekki hjá því, þannig var
hann í hreppsnefnd í nokkur ár,
yfirskattanefnd, í stjórn Rafveitu
Keflavikur og lengst af formaður,
byggingarnend, endurskoðandi
bæjarreikninga og Sparisjóðs
Keflavíkur, svo eitthvað sé nefnt.
í ágústmánuði 1925 giftist Frið-
rik eftirlifandi konu sinni, Sigur
veigu Sigurðardóttur — sem ein-
ig er innfæddur Keflvíkingur. —
Hún bjó manni sínum ánægjulegt
og heillaríkt heimili, sem Friðrik
kunni vel að meta Þau eignuðust
7 börn, stúlku, sem dó í frum-
bernsku, en hin eru á lífi, Ragn-
ar, framkv.stj sérleyfisbíla Kefla-
víkur, Þorsteinn, sjómaður, Björg
Erna, hjúkrunarkona, Friðrik og
Sigurður, sem báðir eru starfs-
menn Loftleiða og Birgir, skrif-
stofumaður. Þá ólu þau upp son-
ardóttur sína, Sigurveigu Þorsteins
dóttur, sem enn dvelst í heima-
húsum.
Eins og framar er sagt, hafði
Friðrik mikið að gera — hann
lagði sig allan fram í hverju starfi,
sem hann tók að sér. Störfin féllu
honum þó misvel, því þau veittu
honum mismunandi fullnægju.
Bezt féll honum organistastarfið,
það gaf honum mesta lífsfyllingu,
þar fékk hans listræna sál nokkra
útrás og þar gat hin hlédrægi
maður tjáð sig í hljómum og list.
Ég held, að Friðrik hefði fallið
bezt að mega helga sig tónlistinni
- 7