Tíminn - 30.12.1979, Blaðsíða 29

Sunnudagur 30. desember 1979
29
Stevie Wonder
The secret
life of plants
/ Motown
★ ★ ★ ★ ★
Undrabarn tónlistarinnar,
hinn blindi tónlistarsnillingur
Steveland Morris — betur
þekktur undir nafninu Stevie
Wonder, hefur haft þaö fyrir siö
a undanförnum árum aö koma
fólki rækiiega á óvart meö tón-
smiöum sfnum og allt frá þvi aö
fyrsta plata hans ieit dagsins
Ijós fyrir rúmum áratug síöan
hefur hann veriö i stööugri
framför.
Það er ekki ofsöaum saat aö
Stevie Wonder hafi veriö undra-
barn á tónlistarsviöinu. Þessi
þeldökki tónlistarmaöur, sem
veriö hefur blindur frá fæðingu
kom i fyrsta sinn fram opinber-
lega þegar á barnsaldri og má
segja að hann hafi slegið i gegn
með undraverðum hraöa.
Ungur gerði hann samning við
Motown hljómplötufyrirtækið i
Bandarikjunum, sem stendur
enn, en fyrsta lag hans til aö ööl-
ast vinsældir var „Fingertips”,
sem selst hefur i milljónum ein-
taka.
Hljómplötur Stevie Wonder
hafa átt miklum og ég held ég
megi segja almennum vin-
sældum að fagna um gjörvallan
heim og það hefur jafnan talist
til meiriháttar viðburða er hann
hefur sent frá sér nýjar plötur.
Arið 1977 kom út platan „Songs
in thekey of life”, sem var mjög
vel tekið en siðan varð bið á
hljómplötuútgáfunni, þar til á
þessu ári er Stevie Wonder
sendi frá sér plötuna „The
secretlifeof plants”. Ég held að
aðdáendur Stevie Wonder geti
verið sammála um það aö biöin
hafi borgað sig og satt best að
segja er mér til efs að Stevie
Wonder hafi sent betri plötu frá
sér.
Svo að nokkur grein sé gerð til
tilurð þessarar stórmerku plötu,
þá fjallar hún eins og nafnið
gefur raunar til kynna, um hið
leynda lif plantnanna og er tón-
listin byggð á samnefndri bók
eftir þá Peter Tomkins og
Christopher Bird. StevieWonder
samdi þessa tónlist upphaflega
við kvikmynd sem væntanlega
verður frumsýnd innan skamms
og ef sú mynd verður i einhverju
samræmi við tónlistina, þá eiga
menn von á góðu.
Um tónlistina á plötunni er
annars það að segja, að henni
verður ekki með orðum lýst —
þvilik er snilligáfa Stevie
Wonder. Orð verða óneitanlega
fátækleg þegar slik meistara-
verk, sem „The secret life of
plants” eru annars vegar og þá
má heita furðulegt hvernig
blindum manninum tekst upp i
lýsingu sinni á þvi sem hann
hefur aldrei séö — nema i hug-
anum. Næmleikur Stevie
Wonder er með ólikindum og
segja má að hann opni okkur
sjáandi nýjar dyr — inn I ókunn-
an heim, með ljóðrænni og um-
fram allt myndrænni lýsingu
sinni á hinu leynda lifi plantn-
anna.
Þess má að lokum geta aö
umslagið utan um plötuna er
einstaklega skemmtilegt — með
upphleyptu letri og myndum,
auk blindraleturs og ættu
þannig blindir að hafa a.m.k.
jafnmikla ef ekki meiri ánægju
af þessari plötu og þeir sem sjá-
andi eru.
— ESE
Ýmsir -
Propaganda
/ AM Records
★ ★ ★
„Propaganda (No wave II)”
nefnist ný piata meö ýmsum
listamönnum sem AM hljóm-
plötufyrirtækið hefur sent frá
sér. Eins og nafn plötunnar
gefur til kynna þd er hér á ferö-
inni „áróöur” af engri ákveö-
inni bylgjulengd — þó aö flytj-
endurnir flokkist hins vegar
flest allir undir þaö sem nefnt
hefur veriö „nýbylgja” eöa
„nýbitlarokk”.
A „Propaganda” fara hljóm-
sveitirnar Squeeze og The
Police á kostum ásamt popp-
stjörnunni Joe Jackson, en aörir
sem láta i sér heyra eru Bobby
Henry, Shrink, The Secret og
The Reds. Eins og lög gera ráð
fyrir, þá ber að sjálfsögðu mest
á stjörnunum á þessari plötu,
þ.e.a.s. The Police og Joe Jack-
son, en minni spámennirnir
koma þó verulega á óvart og
ekki erótrúlegtaö a.m.k. Bobby
Henry og Shrink eigi eftir aö
láta meirakveða að sér I fram-
tiðinni.
„Propaganda” er sérstök
samansafnsplata að þvi leyti aö
önnur plötuhliðin er tekin upp á
hljómleikum (Squeeze, Joe
Jackson og The Police), en á
hinni hliðinni eru eingöngu
stúdlóupptökur. „Live” upptök-
urnar fór fram i Bandarikjun-
um og er ekki annaö að heyra en
að þarlendum hafi likaö breska
rokkið mæta vel.
The Boomtown
Rats - The fíne
act of surfacing
/ Ensign
★ ★ ★ ★
Mánudagur tii mæöu, segir
gamalt máitæki og undir þaö
taka liösmenn Irsku hljóm-
sveitarinnar The Boomtown
Rats i laginu „I don’t like
mondays” á nýjustu plötu
hljóms veitarinnar „The fine act
of surfacing”. Eins og menn
rekur e.t.v. minni til, þá tók ung
stúlka I Bandaríkjunum upp á
þeim óskunda fyrr á þessu ári
aö skjóta nokkra kennara sina
tilbana meöriffliogeftir aö hún
haföi veriö handsömuð og spurö
aö þvi hvaö stjórnaö heföi gerö-
um hennar þá svaraöi hún ein-
faldlega: „I don’t like
mondays”.
Þessi atburður er Bob Geldof
söngvara The Boomtown Rats
yrkisef ni i fyrrgreindu lagi, sem
reyndar kostaöi hljómsveitina
mikil málaferli i Bandarikjun-
um, en hvað sem þvl liöur er „I
don’t like mondays” besta tón-
smið Geldofs til þessa — eitt
besta lag ársins 1979.
Um „The fine act of surfac-
ing” er annars það aö segja aö
hún stendur næst síðustu plötu
hljómsveitarinnar „Tonic for
the troops” nokkuð að baki, en
engu að siöur er hér á ferðinni
mjög athyglisverð plata. Tón-
listin er yfirleitt mjög góð —
milliþungt rokk og textar
Geldofs ekki siðri. Eins og á
„Tonic for the Troops” er
gálgahúmorinn alls ráöandi og
e.t.v. kemurþaöbest fram i lag-
inu „Diamond smiles”, þar sem
söguhetjan hengir sig I ljósa-
krónu: „She went up stairs /
stood up on the vanity chair /
tied her lamé belt around the
chandelier / and went out kick-
ing at the perfumed air. Ilaginu
„Windchill factor”, sem minnir
óneitanlega á „Like Clock-
work” af „Tonic for the troops”
lýsir Geldof „köfun” meö
neöanjarðarlestinni um undir-
heima Lundúnaborgar, en
textagerð hans nýtur sin þó
einna best i laginu „When the
night comes”, sem gefur
„Mánudagslaginu” litiö eftir.
Það er skoðun undirritaös aö
The Boomtown Rats séein besta
rokkhljómsveit sem fram hefur
komið i' lengri tima og tekiö er
mið af uppruna hennar, sem
„new wave” eöa „punk” hljóm-
sveit, þá ber hún af öörum slik-
um eins og gull af eir.
— ESE
Þaö hefur veriö venja hér á Timanum aö taka saman um hver
áramót lista yfir þær plötur, sem skaraö hafa fram úr á árinu á
innlendum vettvangi. Rétt er aö taka þaö fram, aö þetta á þó ein-
ungis viö um þær plötur, sem fjallaö hefur verið um hér á sföunni
áriö 1979, með þeirri undantekningu þó, aö pæata Arna Egilsson-
ar er talin hér meö þó aö umsögn um hana veröi aö biöa nýs árs.
Gleöilegtár. —ESE
Erlendar plötur:
1. Bob Dylan — Slow train coming.
2. Stevie Wonder — The secret life of plants
3. Pink Floyd — The Wall
4. Graham Parker and the Rumours — Squeezing out sparks
5. JJ Cale — 5
6. John Stewart — Bombs away dream babies
7. Dire Strait — Communique
8. Frank Zappa — Sheik Yerbouti
9. Toto — Toto
10. Dire Strait — Dire Strait
11. Led Zeppelin — In through the out door
12. Elvis Costello — Armed Forces
13. Fleetwood Mac — Tusk
14. Supertramp — Breakfast in America
15. Bob Marley and the Wailers — Survival
Aðrar hljómplötur sem komu til álita voru t.a.m. A1 Stewart —
Tim Passages, Patti Smith — Wave, Santana — Marathon, Iggy
p0p _ New Values, Jethro Tull — Stormwatch, Chicago —
Chicago 13 og Dr. Hook — Sometimes you win.
íslenskar plötur:
1. Jakob Magnússon — Special Treatment
2. Arni Egilsson — Basso Erectus
3. Þursaflokkurinn — Þursabit
4. Megas — Drög aö sjálfsmoröi
5. Þú og ég — Ljúfa Hf
6. Spilverk þjóöanna — Bráöabirgöabúgi
7. Mannakorn — Brottför klukkan átta
8. Heimavarnarliöið — Eitt verö ég aö segja þér....
9. Ljósin i bænum — Disco Frisco
10. Brimkló —.Sannar dægurvisur
Aörar hljómplötur sem komu til álita voru Magnús Þór Sig-
mundsson — Alfar og Mezzoforte — Mezzojorte.
i
Útgerðarfélag Skagfirðinga
sendir starfsmönnum sínum og viðskiptavinum
bestu nýérsóskir
og þakkar samvinnu á árinu sem er að líða
Útgerðarfélag Skagfirðinga h.f. Sauðárkróki