Náttúrufræðingurinn - 1959, Qupperneq 48

110
N ÁTTÚ R U F RÆ ÐINGURINN
T unnuber.
eins og í Örnólfsdal. Sýnir þetta, að langt er síðan menn hafa tekið
eftir stórum, aflöngum krækiberj um, einkum um vestanvert landið.
Helgi Jónasson, grasafræðingur, á Gvendarstöðum í Kinn segist
hafa fundið aflöng krækiber á tveinrur stöðum þar í fjallinu, þegar
hann var smali (fyrir aldamót). „Ekki þóttu mér þau lostæt, — safa-
mikil, en bragðdauf“, segir Helgi.
Danski grasafræðingurinn O. Hagerup, sem mikið hefur rann-
sakað krækiberjalyng og krækiber, segist ekki fyrr lrafa séð þetta
„tunnuberjaafbrigði". í Danmörku munu líka aðeins vaxa venju-
leg krækiber, en ekki hið norræna krummalyng, sem tunnuberin
vaxa á. í Noregi vaxa bæði krækilyng og krummalyng, en ekki
hef ég heyrt getið um aflöng krækiber, eða „krummaber" þar.
Ingólfur Davíðsson.
Grasafrœðingur lýkur próji.
Eyþór Einarsson lauk prófi mag. scient. í grasafræði við háskól-
ann í Kaupmannahöfn vorið 1958. Sumarið eftir dvaldi hann á
Austur-Grænlandi við grasafræðirannsóknir með leiðangri I.auge
Kochs. Eyþór hefur nýlega verið skijraður deildarstjóri við grasa-
fræðideild Náttúrugripasafnsins í Reykjavík.
Sigurður Pétursson.