Vikan - 02.12.1965, Qupperneq 56

✓--------------------------
ESTRELLA
BÝÐUR NÚ SEM ENDRANÆR:
★ GLÆSILEGT ÚTLIT
★ 100% SEA ÍSLAND COTTON
★ HLEYPT EFNI (SANFORIZED)
★ HÁLFSTÍFAÐUR FLIBBI, LÍN-
STERKJA ÖÞÖRF
★ TVÖFALDAR ERMALÍNINGAR
(MANCHETTUR)
<________ ^
VjOLASKAPI ALLTA'RIÐ í
^IVYV—
menn til sögunnar, þegar byggð
var sem örast að myndast á Bol-
ungavíkurmölum. Þegar vélbáta-
útgerðin hófst breyttist Bolunga-
vík úr verstöð í þorp, þar sem
fólkið hafði fasta búsetu, og í
þessu þúsund ára sögulausa þorpi
gerist nú mikil saga á árunum
eftir aldamótin og er að gerast
enn, eins og víðar á íslandi. Það
er víðar en í Bolungavík, sem
meira hefur gerzt síðast iiðin
fimmtíu eða sextíu ár en í þús-
und ár á undan.
Hér hefði þurft að skrifa smá-
þátt um frægustu formennina,
forystumenn í félagsmálum og
hreppsmálum, einnig hefði þurft
að segja fr-á stofnun ungmenna-
félagsins 1907, kvenfélagsins,
stúkunnar, byggingu hunda-
hreinsunarhúss og sundlaugar-
innar, sem var kolakynt, frysti-
húss, sem er eitt hið fyrsta hér-
lendis, kirkjunnar sem var reist
á háum hól, félagsheimilisins,
virkjunartilraun á þriðja tug ald-
arinnar, myndun hlutatrygging-
arsjóðs, harðvítugum verkföll-
um, aflaleysi og kreppu fyrir-
stríðsáranna, allt var þetta með
sérstökum hætti og oft söguleg-
um, því að í mörgu riðu Bolvík-
ingar fyrstir á vaðið. Og síðan
og ekki sízt hefði þurft að segja
nokkrar skopsögur úr Víkinni,
því að í einangrun sinni urðu
Bolvíkingar meistarar í að skop-
ast að sjálfum sér og náungan-
um. Þeir uppnefndu allt og alla
og það var allt hent á lofti, sem
nokkurt skop gat talizt eða sögu-
efni. Þarna var mikill fjöldi
spaugilegra karla, sem ekki
hefðu kannski orðið það í nokkr-
um öðrum stað, heldur var þetta
vandlega ræktað með þeim og
ýkt á alla lund, þar til loks var
komin saga. Það hefði burft að
lýsa verbúðalífinu, sjósókninni,
kröfum manna og harðrétti,
spilamennsku, drykkjuskap og
ástalífi, en í þessu sambandi
verður að geta þess, sem er
merkilegast um verstöð, að í Bol-
ungavík, hefur vin aldrei verið
selt í verzlun. Þar stóð aldrei
tunna á stokkum, í neinni höndl-
an eins og víða annars staðar og
er það mála sannast, að þó Bol-
víkingar gætu almennt aldrei tal-
izt til frelsaðra manna, þá var
þarna reglusamt fólk og drykkju-
skapur aldrei ýkja mikill.
Drykkjuslæpingjar þekktustekki
og engin dæmi voru þess, að
menn leggðu störf sín á hilluna
af þeim sökum. Óspekktir voru
aldrei að nokkru marki, helzt
smátusk hjá yngri mönnum á
böllum.
Einnig er til mýgrútur af
kraftasögum frá Bolungavík, því
að menn urðu sterkir við árina
og burðinn, Menn reiddu mikið
á sjálfum sér, því hestar voru
ekki margir í byggðarlaginu, en
byggðin dreifð.
Þegar Bolvíkingar rita sögu
sína mega þeir ekki gleyma báta-
smiðnum sínum honum Fal Jak-
obssyni af Hornströndum. Hann
var þessu þorpi mikils virði.
Hann leysti þá þraut, sem þorp-
inu var lífsnauðsyn að leyst
væri, að byggja svo léttbyggða
vélbáta, að kleift væri að setja
þá á fyrrgreindan hátt, en jafn-
framt það sterkbyggða að þeir
þyldu hnjaskið í fjörunni, og
þann eiginleika urðu þeir einnig
að hafa, að þeir væru botnmikl-
ir, þannig að þeir flytu á sem
grynnstu vatni. Falur byggði bát-
ana úr furu fyrir léttleika sakir,
þéttbenti þá síðan með mjög
grönnum eikarböndum og síðan
þéttseymdi þá og kastaði ekki
höndunum til smíðinnar.
Sá sem þetta ritar þykist hafa
séð mörg skip bæði stór og smá,
en aldrei betri hlutföll í skipi en
honum „Ölver“ litla. Það er
stundum að drottinn slysast til
að byggja mann í skikkanlegum
hlutföllum, einnig er sagt að það
geti hent arkitekta í húsagerð-
5Q VIKAN 48. tbl.