Menntamál - 01.03.1954, Side 16

10
MENNTAMÁI.
taldi, að vísindaleg menntun kennara yrði vart við hlít-
andi nema í háskólum.
Próf. Robert Dottrens frá Institut des Science de
I’Education í Genf gerði grein fyrir kostum kennaraskól-
anna og tengslum þeirra við daglegt líf. (Dottrens hljóp
í skarðið fyrir Frakkann L. Defond, en hann var forfall-
aður sökum veikinda. Kvað Dottrens það hálfnapurt að
þurfa að rekja kosti kennaraskóla í þetta sinn, því að
kunnugt væri, að hann hefði barizt fyrir háskólamennt-
un barnakennara um aldarfjórðungsskeið. En honum mun
hafa þótt nokkur huggun að því, að í ályktunum 16. alþjóða-
þingsins var talið æskilegt, að stefnt yrði að háskóla-
menntun barnakennara, má ætla, að Dottrens hafi ráðið
einhverju um þá ályktun, því að hann var einn af helztu
áhrifamönnum þingsins).
C. H. Dobinson, sem að framan getur, taldi ákjósan-
legast að hvorttveggja færi saman, kennaraskólar og há-
skólar, er sæju um menntun kennaranna. Þyrftu þeir að
vinna vel saman, og mætti þannig fullnægja kröfum um
vísindalega menntun, að svo miklu leyti sem hennar væri
þörf,en kennaraskólarnir varðveittu betur tengslin við dag-
legt líf. Tók hann skýrt fram, að hann teldi þessa skipun
farsælasta, en enga vandræðalausn, m. a. myndi mega
fjölga háskólastúdentum í Bretlandi um helming án þess
að háskólarnir drægju á nokkurn hátt úr kröfum sínum.
Markaðist afstaða hans ekki af skorti á hæfum náms-
mönnum.
Eftir stuttar umræður var meginviðfangsefni samkomu
þessarar, menntun barnakennara, tekið fyrir og rætt í
fjórum flokkum. Fyrsti flokkurinn ræddi um val kenn-
araefna. Annar flokkurinn um stundaskrár og próf, þriðji
flokkurinn um framhaldsmenntun kennara, og fjórði
flokkurinn um félagslega stöðu og hlutverk kennara, í
héraði, með þjó8 sinni og á alþjóða vettvangi.
Dagskrárefni samkomunnar hafði verið ákveðið með