Menntamál - 01.03.1954, Síða 19

MENNTAMÁL
13
Hlutverk kennaraskóla er tvíþætt, að vekja og varð-
veita rétta verklund nemenda og bægja þeim frá, er geta
ekki tekið slíkri vakningu.
En ekki er nóg að kunna að velja kennaraefni eða hafna
þeim, sem ónýtir sýnast. Ekki veltur minna á því, hverjir
sælast eftir kennaranámi. Launakjör ráða þar jafnan
nokkru og sú virðing, sem stéttin nýtur. Hins vegar mark-
ast virðing kennara sem annarra af verkum þeirra sjálfra.
Því verður ríkisvaldið að gera vel við kennara og kenn-
ararnir að standa við þær kröfur, sem skylt er að gera til
þeirra.
2. Stundaskrár og próf. Viðræður snerust einkum um
þessi atriði:
1. Hversu mikið má leggja á nemendur og kennara og
hversu margar mega kennslustundir vera á viku?
2. Fyrirmyndarskóla, þar sem stunda má hagnýtt upp-
eldisstarf og sinna fræðilegum rannsóknum.
3. Gildi og meginviðfangsefni uppeldisfræðinnar.
4. Skyldunám og frjálst nám.
5. Umfang, skipulag og aðferðir hagnýts skólastarfs.
6. Próf.
Um stundafjölda á viku bar mikið í milli, ef saman voru
borin ýmis lönd. Við samningu stundaskrár skyldi þess
gætt: a) að skólatímarnir yrðu aldrei svo margir, að nem-
öndum gæfist ekki hóflegt tóm til hvíldar og einstaklings-
legrar vinnu utan skyldutíma, b) að stundaskráin sé snið-
in eftir þreytugildi námsgreina, c) að skyldutímar séu
ekki fleiri en 24 á viku í þeim kennaraskólum, er veita
bæði almenna menntun og sérmenntun, en 20 stundir í
þeim skólum, er veita einvörðungu sérmenntun. Um þenn-
an lið voru skoðanir skiptar. Að auki koma svo kjör-
greinar. d) Kennarar skulu hafa gott tóm til eigin náms
og rannsókna.
Rík áherzla var lögð á það, að reynsla kennaraefna
sjálfra og hagnýtt starf þeirra skyldi, eftir því sem skyn-