Menntamál - 01.08.1957, Blaðsíða 42

136
MENNTAMÁL
hverjum tíma notaði hún tvö leikföng: lítið næturgagn
úr plasti og pela í venjulegri stærð. Ég ræddi við hana
um leikinn, tók hann ætíð sem hugsanir og hún svaraði
mér í leik, en mjög sjaldan í orðum. I janúar var mér svo
tjáð, að martröðin væri með öllu horfin og hún væri hætt
að ganga í svefni. En um svipað leyti breyttist leikur
hennar til mikilla muna og ég ákvað að láta hana koma
til mín enn um nokkra hríð. Hún varð nú miklu þrifa-
legri í leik sínum: lék sér aðalega að brúðum, barnarúm-
um og hjónarúmi, sem við höfum, borðum og stólum. Ým-
islegt gaf til kynna, að hún vildi benda mér á nýtt vanda-
mál, sem hún þyrfti aðstoðar við. Telpan kemur enn til
mín og ég geri ráð fyrir, að hún hætti ekki fyrr en í sumar.
Sannleikurinn er sá, að enda þótt martröðin og svefngang-
an séu horfin, hef ég enn ekki læknað telpuna nema að
mjög litlu leyti. Eðlilegt er þó að móðirin eigi erfitt með
að skilja það). Mér hefur tekizt að létta svolítið á þeirri
ofþenslu, sem var í sál hennar, en jafnskjótt og slaknaði
á, kom í ljós, hver hin raunverulegu vandamál hennar voru,
og þau skipti mestu máli að lækna.
IV. FORELDRAVIÐTÖL.
Markmið foreldraviðtalanna eru þrjú:
1) Sálfræðingurinn vill tryggja sér jákvætt horf for-
eldranna til lækningarinnar á barninu.
2) Hann leitast við að breyta afstöðu foreldranna til
barnsins.
3) Hann reynir að gefa foreldrunum innsýn í vandamál
sín og fjölskyldunnar og hjálpar þeim til að leysa þau.
Vert er að hafa í huga, að viðtölin snúast aðallega um
barnið (childcentered). Foreldrarnir leita aðstoðar vegna
barnsins. Því er ekki ástæða til að reyna að leysa þau
vandamál foreldranna, sem hafa ekki áhrif á framkomu
þeirra við barnið (reyndar er hæpið að fullyrða, að til séu
sálrænar truflanir hjá foreldrum, sem engin áhrif hafa á