Menntamál - 01.08.1957, Blaðsíða 27

MENNTAMÁL
121
Þegar þessi fjögur nefndarálit höfðu verið lesin og rædd
á almennum fundi, skipaði þingið nefnd, er gera skyldi
tillögur um ályktanir. Þegar þær tillögur höfðu verið birt-
ar og ræddar á öðrum almennum fundi, voru þær sam-
þykktar af þingheimi, að mestu óbreyttar. Fara ályktanir
þingsins hér á eftir:
I. ályktun.
Eftir að þingið hefur íhugað efnið: Kennarastéttin og
velferð þjóðfélagsins og komizt að þeirri tvímælalausu
niðurstöðu, að kennarastéttin sé meðal þeirra aðilja, er
mestan og gildastan þátt eigi í eflingu þjóðfélagsins, hvar
sem hún starfar, hvort sem er í borgum, í sveitum, í van-
yrktum löndum eða í iðnvæddum löndum, gerir það eftir-
farandi samþykktir:
1. Það brýnir fyrir hverjum kennara, að hann — með
allri fáanlegri aðstoð frá ríki, sveitarfélagi og hans eig-
in stéttarfélagi — auki stöðugt starfshæfni sína, svo að
hann geti fullnægt þörfum nemenda sinna við síbreytileg-
ar aðstæður.
2. Það brýnir fyrir hverjum kennara, að hann sem
borgari taki á sig sinn hluta af ábyrgð samfélagsins á
lausn þeirra vandamála, sem varða sérstaklega hans hérað.
3. Það hvetur kennarafélög til að beina athygli allra
þeirra aðilja, sem annast eiga velferð þjóðfélagsins, að
þörfum fræðslustarfsins og fræðendanna og hvetur þau
til að örva þessa aðilja — með samvinnu og aðstoð við þá
— til að inna af hendi það framlag, sem þeim ber, til vel-
ferðar börnum fyrst og fremst og þá þjóðfélaginu í heild.
II. ályktun.
Með því að þingið geri sér ljóst, að unnt er með alþjóð-
legri samvinnu að stuðla að lausn þess vanda, sem ójafn-
vægið milli framboðs og eftirspurnar kennara veldur í
sumum löndum, og með því að þingið gerir sér ljóst, að sú