Kirkjuritið - 01.10.1968, Blaðsíða 22

Kirkjuritið - 01.10.1968, Blaðsíða 22
KIRKJURITIÐ 388 fræðin komin á það stig, sem þau eru nú á. Við vitum öll að þessi saga er aðeins líkingarfrásaga og að enginn hefur hug' mynd um hvað fyrsta mannlega veran hét. Og vafalaust liefui hún ekki verið neitt svipuð Adam, svo sem honum er lýst. Mér finnst einnig ókristilegt að láta sér til liugar koma a® allir fari norður og niður, sem ekki eru skírðir. Slík kenniug liylur Drottinn dimmu ógnarskýi en engum ka;rleikshlý.jiu" dýrðarljóma. Þetta er nefnt liér sakir þess, að frá uppliafi og til þessa dags er það lífsskilyrði kirkjunnar að fólk treysli því að hu» leiti sannleikans og lialdi á lofti kenningu Krists. Hvolr tveggja er brýn þörf á okkar dögum. Afskiptaleysið og óneit' anlega talsverð andúð í garð kirkjunnar krefst þess enn ríka1 nú en oftast áður, að boðendur kristninnar, lærðir og leikn verði ekki sakaðir um að ganga vitandi í berliögg við sög»' legar staðreyndir og að leggja meiri áherzlu á guðfræðilegal hugsmíðar, órökstuddar fullyrðingar, heimspekilegar vanga' veltnr og annaö þar fram eftir götunum — heldur en að hoða það, sem raunar livert harn að kalla getur lesið um Krist or numið af honum í guðspjöllunum. BréfiS um takmörkun barneigna bætir ekki úr skák fyrir páfa. Hann fordæmir allar getnaðar^ varnir nema „náttúrlegar“. Lokar augunum fyrir þvi a skefjalaus mannfjölgun er eitt mesta vandamál margra þjóða- Undirrót ógurlegs hungurs og ólýsanlegra eymda. Páfi l*2* heldur ekki vita að getnaðarvarnir tíðkast þegar um alla11 heim og verða ekki lagðar niður. Ekki gengur lionum það til að kaþólska kirkjan sé sV° heilög að hún geti ekki liðið annað eins í ástamálum. Sú var tíðin — og kann að vera að eimi eftir af hen111 enn — að kaþólskum prestum og biskupum var harðbannað a kvænast, en þeir hjuggu með konum að vild sinni og ra*11 börn með mörgurn þar fyrir utan. Sumir páfar léku þalllj leikinn. Og menn voru livorki sviptir embætti eða vísað 11 Yítis fyrir þetta. Það var miklu auðveldar fyrirgefið en „vi trú“. ^ Bann páfa við getnaðarvörnum kemur mörgum góðu» kaþólskum mönnum í ærinn vanda. Það fýsir undir hræsnin11
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Kirkjuritið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Kirkjuritið
https://timarit.is/publication/443

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.